Ο Νίκος Ανδρουλάκης, στην ομιλία του στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ είπε μεταξύ άλλων: «…να ξανακάνουμε το ΠΑΣΟΚ μια δύναμη αλλαγής. Ενα ποτάμι σύγχρονων προοδευτικών αλλαγών που θα ανατρέψει κατεστημένα. Που θα στείλει τη ΝΔ στην αντιπολίτευση και θα δημιουργήσει μια προοδευτική κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ πρωταγωνιστή… Μια κυβέρνηση που δεν θα θυμίζει σε τίποτα την περιπέτεια Τσίπρα – Καμμένου». Οι δηλώσεις αυτές δεν είναι δελφικοί χρησμοί, είναι δηλώσεις με σημαντικό αλλά μάλλον ασαφές πολιτικό περιεχόμενο. Ας κάνουμε μια προσπάθεια να δούμε τι μπορεί να εννοεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Πρώτον, υπάρχει το ερώτημα αν θα μπορούσε ο κ. Ανδρουλάκης να κάνει μια τέτοια δήλωση χωρίς να έχει προηγουμένως συνομιλήσει με τον κ. Τσίπρα. Η λογική λέει ότι κάτι έχει συμφωνηθεί μεταξύ των δύο.

Δεύτερον, κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ πρωταγωνιστή σημαίνει ότι στις εκλογές το ΠΑΣΟΚ θα είναι δεύτερο κόμμα, και επειδή αυτό είναι μάλλον απίθανο, ότι ο κ. Ανδρουλάκης θα είναι πρωθυπουργός σε κυβέρνηση συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Διαφορετικά, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι πρωταγωνιστής.

Εδώ αρχίζουν τα βασανιστικά ερωτήματα. Γιατί ο κ. Ανδρουλάκης και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θέλουν να γίνουν σανίδα σωτηρίας του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ; Υστερα από δύο ή τρεις συνεχείς ήττες, ο κ. Τσίπρας θα αναγκαστεί να παραιτηθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ θα συρρικνωθεί. Πολλές οι απαντήσεις: έλλειψη πολιτικής σκέψης, φιλοδοξία, δόξα, πολιτική επιβίωση, συμφέροντα και άλλα συνηθισμένα στην πολιτική ζωή. Υπάρχει και μία που μου τριβελίζει το μυαλό και με τρομάζει.

Μπορεί οι δύο αρχηγοί να ονειρεύονται τη δημιουργία ενός νέου, μεγάλου κεντροαριστερού κόμματος με κύρια συστατικά προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό, βέβαια, είναι σενάριο τρόμου, για προφανείς λόγους, αλλά δεν στερείται λογικής. Μπορεί ο κ. Ανδρουλάκης να βλέπει τον εαυτό του ως τον ηγέτη που θα ενώσει όλες τις δημοκρατικές κεντροαριστερές δυνάμεις υπό την ηγεσία του, ως τον νέο Ανδρέα Παπανδρέου.

Το σενάριο αυτό μπορεί να έχει λογική, αλλά δεν έχει πιθανότητες πραγματοποίησης, διότι αν καταστεί επίσημο ή απολύτως σαφές ως πρόθεση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Ανδρουλάκης θα δει τα ποσοστά του κόμματος να επιστρέφουν στο 5% του προσφάτου παρελθόντος. Το υπόλοιπο 7% θα ψηφίσει Νέα Δημοκρατία. Πολλοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και άλλων κομμάτων επιλέγουν με κριτήριο την αποφυγή του χειροτέρου.

Ποιος θέλει να ξαναζήσει την ιλαροτραγωδία της περιόδου 2015-2019; Ποιος θέλει να ξαναδεί αηδιαστικά αγκαλιάσματα του τύπου Τσίπρα – Καμμένου σε νέα εκδοχή; Ποιος θέλει να δει κάποιον υπουργό να λέει «Αγάπη μου, σήμερα έκλεισα τη ΔΕΗ»; Ποιος θέλει να δει παράνομους μετανάστες να λιάζονται στις πλατείες της χώρας;

Ποιος θέλει να ξαναδεί έναν ποινικό κώδικα που προστατεύει τον εγκληματία και όχι τον πολίτη; Ποιος θέλει να ξαναδεί την αριστεία να γίνεται ρετσινιά; Ποιος θέλει τον υπουργό Παιδείας να υπερασπίζεται στο δικαστήριο τους παράνομους καταληψίες πανεπιστημιακών χώρων; Ποιος θέλει να ξαναδεί πολιτικούς να κατηγορούνται με ψευδείς κατηγορίες; Ποιος θέλει να ξαναδεί υπουργό να συνομιλεί με βαρυποινίτη;

Ο κ. Ανδρουλάκης και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχουν το δικαίωμα και την ευθύνη των επιλογών τους. Αν θέλουν συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορούν να το κάνουν, αλλά όχι με τη δική μας ψήφο.

Δεν έχω καμία αντίρρηση να σταλεί η Νέα Δημοκρατία στην αντιπολίτευση, αλλά αυτό πρέπει να το κάνει το ΠΑΣΟΚ, όχι ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιώντας το ΠΑΣΟΚ ως εργαλείο, εκμεταλλευόμενος τις φιλοδοξίες και την απειρία του.

Ο Θεόδωρος Π. Λιανός είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News