Το πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο στην πλατεία του Αγίου Πέτρου για την κηδεία του Πάπα Φραγκίσκου, ξέσπασε σε χειροκροτήματα σε αρκετά σημεία του επικήδειου λόγου που εκφώνησε ο καρδινάλιος Τζιοβάνι Βατίστα Ρε. 

Το πιο ηχηρό και περισσότερο παρατεταμένο από τα προηγούμενα, ήταν το χειροκρότημα όταν ο καρδινάλιος αναφέρθηκε στην μετάβαση του Πάπα Φραγκίσκου στη Λαμπεντούζα και στη Λέσβο. 

Δύο νησιά που το όνομά τους αρχίζει με το ίδιο σύμφωνο, αλλά τα συνδέει κάτι άλλο πολύ πιο σημαντικό – ότι «αδελφοποιήθηκαν» και έγιναν σύμβολο της μεγάλης προσφυγικής κρίσης.

Ένας μετανάστης από την Σενεγάλη, που ήταν στην κηδεία του Πάπα, θυμήθηκε ότι όταν συνάντησε τον Φραγκίσκο στην Λαμπεντούζα, του είπε: «Παναγιώτατε, δεν έφυγα από τη χώρα μου, αφήνοντας πίσω την γυναίκα και το παιδί μας, για να μολύνω την Ευρώπη, αλλά για να δουλέψω έντιμα και να σώσω την οικογένειά μου». 

Η ιταλίδα πρωθυπουργός, που ήταν υπό της υποδοχής των ξένων ηγετών στην κηδεία, χάρισε λαμπερό χαμόγελο και θερμή αγκαλιά στον ούγγρο ομόλογό της, Βίκτορ Όρμπαν, που πολύ θα ήθελα να ένιωθα τα συναισθήματά τους σε αυτήν την δυνατή αναφορά για ένα θέμα σαν το Προσφυγικό,  που τους φέρνει ορατή αλλεργία.

Ο ούγγρος πρωθυπουργός, σε παλαιότερη συνέντευξή του στην γερμανική Bild είχε υπερασπιστεί την θέση του «να μην πλημμυρίσει η ΕΕ από πρόσφυγες», που μάλιστα χαρακτήρισε ως «μουσουλμάνους εισβολείς». 

Ο Πάπας Φραγκίσκος, ο ίδιος γιος ιταλών μεταναστών στην Αργεντινή, είχε πάρει επάνω του με πολλή ζέση, από την αρχή της 12ετούς παπικής του θητείας, τα δεινά αυτών των ανθρώπων. Ηταν η ηθική του ατζέντα αυτή – ενθαρρύνοντας προσωπικά τις εμπλεκόμενες κυβερνήσεις χωρών υποδοχής προσφύγων, να κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουνε αυτούς τους ανθρώπους να επουλώσουν τις πληγές του φευγιού, και να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους. 

Παρακολουθώντας από την αρχή ως το τέλος, στην ζωντανή μετάδοση του BBC (που για μία ακόμα φορά ήταν υποδειγματική), και έχοντας ξαναδεί το προηγούμενο βράδυ, για τρίτη φορά, την ταινία «Οι Δύο Πάπες» στο Netflix, ένοιωσα ότι αυτός ο άνθρωπος, ακόμα και με τις πρωθύστερες «αμαρτίες» του, την εποχή που κυβερνούσαν τη χώρα του οι δικτάτορες, ήταν από «άλλον κόσμο». 

Το φέρετρό του, από φτηνό ξύλο, δίχως ατσάλινη, εσωτερική επένδυση, σαν να περίπαιζε την πολυτέλεια. Και κάποια στιγμή, όταν είδαμε τον Τραμπ με τον Ζελένσκι να κάθονται πρόσωπο με πρόσωπο, σε απόσταση πολύ κοντινή στο φέρετρο, και να μοιάζουν συμφιλιωμένοι, σκέφτηκα πως ίσως να άκουσαν από μέσα την προτροπή του Φραγκίσκου «να χτίζετε γέφυρες, όχι να τις γκρεμίζετε», συνέλαβα μια αμαρτωλή σκέψη: «Λες να γίνει θαύμα, να τελειώσει το δράμα και του ουκρανικού λαού;»

Θυμόμαστε ότι το 2016 ο Πάπας συγκρούστηκε δημόσια με τον Τραμπ όταν, στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας ο Τραμπ έλεγε και τότε ότι θα χτίσει τοίχο για να μην μπαίνουν στην Αμερική μετανάστες. 

Δεν τον άκουσε τότε. Θα τον ακούσει τώρα;

Η απουσία του Πούτιν από την άλλη, αναμενόμενη, απαρατήρητη και ασήμαντη. Ίσως να κοινωνούσε βότκα, παρέα  με τον πνευματικό του Κύριλλο, Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών. Για να ξεπεράσουν την εικόνα του Τράμπ με τον Ζελένσκι, και το τεράστιο πλήθος έξω και παντού, να τιμά έναν μεγάλο θρησκευτικό ηγέτη. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News