592
Μάιος 2018. Τσίπρας και Τσακαλώτος ψηφίζουν να παραπέμψουν δέκα πολιτικούς τους αντιπάλους για την υπόθεση Novartis. Τέσσερις ήδη πήγαν στο αρχείο. Τι έχουν να πουν άραγε; | ΙΝΤΙΜΕΝΕWS/CreativeProtagon

H «σκευωρία της Novartis» και ο κίνδυνος του ρεβανσισμού

Μιχάλης Μιχαήλ Μιχάλης Μιχαήλ 13 Απριλίου 2019, 23:20
Μάιος 2018. Τσίπρας και Τσακαλώτος ψηφίζουν να παραπέμψουν δέκα πολιτικούς τους αντιπάλους για την υπόθεση Novartis. Τέσσερις ήδη πήγαν στο αρχείο. Τι έχουν να πουν άραγε;
|ΙΝΤΙΜΕΝΕWS/CreativeProtagon

H «σκευωρία της Novartis» και ο κίνδυνος του ρεβανσισμού

Μιχάλης Μιχαήλ Μιχάλης Μιχαήλ 13 Απριλίου 2019, 23:20

Από τα όσα στοιχεία έχουν γίνει μέχρι τώρα γνωστά για το σκάνδαλο Νοvartis —γιατί υπάρχει αναμφισβήτητα σκάνδαλο με διεθνείς προεκτάσεις και το ψάχνουν πρώτοι και καλύτεροι οι Αμερικανοί—, δεν προκύπτει ανάμειξη πολιτικών προσώπων. Ούτε τεκμηριωμένες μαρτυρίες υπάρχουν , παρά «μου ΄πανε» , «άκουσα», ούτε μαύρα χρήματα βρέθηκαν σε ονόματα, όπως του Ανδρέα Λοβέρδου και του Αδωνι Γεωργιάδη, τους οποίους στοχοποίησε προκαταβολικά το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ.

Ως εκ τούτου ανακύπτει το ερώτημα: Είναι τόσο αφελείς στον ΣΥΡΙΖΑ και υπερασπίζονται μια ανύπαρκτη υπόθεση ή συμβαίνει κάτι άλλο; Η απάντηση δεν είναι τόσο προφανής.

Το προφανές είναι ότι η ηγετική ομάδα του Μαξίμου και του ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένη να υπερασπίζεται την αρχική -και βιαστική- επιλογή της, να κατηγορεί και να στιγματίζει ασύστολα τους πολιτικούς αντιπάλους της, χωρίς στοιχεία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του Λοβέρδου προκειμένου να σπιλωθει το Κίνημα Αλλαγής και ένας από τους πιο μαχητικούς επικριτές της κυβέρνησης. Δηλαδή μικροκομματικά οφέλη. Δεν όμως είναι μόνο αυτό.

Υπάρχει μια βαθύτερη στόχευση. Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δεν έχει να επιδείξει αποτελέσματα που να πείσουν τον πολίτη ότι η κρίση ξεπεράστηκε, παρά τη ρητορική για την έξοδο από τα Μνημόνια, και βλέποντας ότι το «μαύρισμα» στην κάλπη είναι μη αναστρέψιμο, επιδιώκει να θέσει το ψευτοδίλημμα: Μην ψηφίζετε τη ΝΔ ή το ΚΙΝΑΛ γιατί θα «κουκουλώσουν» το σκάνδαλο και θα «καθαρίσουν» όσους «τα έφαγαν» — ψηφίστε ξανά ΣΥΡΙΖΑ για την κάθαρση.

Μόνο έτσι μπορεί να βρει «πάτημα» ο πολιτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό φάνηκε και με τις τόσο επιφανειακές κορώνες του κ. Τσίπρα το βράδυ τη Παρασκευής στο ΣΕΦ, στην εκδήλωση για τη Ρένα Δούρου, όπου ολόκληρος Πρωθυπουργός εμφανίστηκε να αναπαράγει ακρότητες των social media. Eτσι εξηγείται η απόπειρα του Μαξίμου να αναδείξει, στρεψόδικα, ζήτημα υπαναχώρησης της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ σχετικά με την αλλαγή του άρθρου 86 του Συντάγματος για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών.

Καλλιεργεί, με άλλα λόγια, η κυβέρνηση Τσίπρα τον διχασμό και ευτελίζει τους δημοκρατικούς θεσμούς ώστε να δικαιολογεί αυτοαναφορικά τις ιδεοληψίες της —συνεπικουρούμενη, δυστυχώς, και από ένα μικρό και ιδιοτελές τμήμα της Δικαιοσύνης, το οποίο είτε θεωρεί τον ρόλο του ως Αρχάγγελο της κάθαρσης είτε δεν επιθυμεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται για την Ελλάδα μετά την κρίση. Γιατί όσο κι αν ακουστεί υπερβολικό, ορισμένοι δικαστές με τις πράξεις τους κάνουν πολιτική. Και αυτό είναι επικίνδυνο για τη δημοκρατία.

Και πώς αντιμετωπίζεται αυτό το σκηνικό; Με θεσμική ανασυγκρότηση και εκσυγχρονισμό ή με πολιτικό ρεβανσισμό; Μόνο με τήρηση της νομιμότητας, με συνεννόηση ανάμεσα στις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις ώστε να αναστυλωθούν οι θεσμικές της συντεταγμένες και να αναβαθμισθεί σε τελική ανάλυση το δημοκρατικό πλαίσιο της χώρας. Την προοπτική αυτή αναδεικνύει το Κίνημα Αλλαγής και εξηγεί εναργέστερα ο Βαγγέλης Βενιζέλος.

Αυτό δεν σημαίνει ότι τα φυσικά πρόσωπα που έχουν εκτεθεί δεν έχουν το δικαίωμα να ασκήσουν όλα τα δικαιώματά τους για να αποκατασταθούν από κάθε άποψη. Ούτε σημαίνει ότι δεν θα πρέπει η επόμενη κυβέρνηση, της αυτοδύναμης ΝΔ ή της συνεργασίας, να μην αναζητήσει ευθύνες κάθε είδους για τις παραλείψεις και τις σκοπιμότητες των σημερινών κυβερνητικών αξιωματούχων του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτα απ’ όλα γιατί, αν δεν το κάνει, θα είναι σαν να τις σπρώχνει κάτω από το χαλί και θα κακοφορμίσουν σύντομα και, δεύτερον, γιατί η λογική του «ό,τι έγινε, έγινε» καλλιεργεί τον συμψηφισμό και εν τέλει δεν λειτουργεί εξυγιαντικά και διαπαιδαγωγικά.

Ωστόσο είναι τελείως άλλο το μήνυμα αν αναληφθεί συγκεκριμένη πολιτική πρωτοβουλία σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και άλλο αν καταλογισθούν ευθύνες με τις προβλεπόμενες διαδικασίες και με τις θεσμικές λειτουργίες της Δικαιοσύνης. Μπορούν να γίνουν και τα δύο με σύνεση και προσοχή καθώς είναι λεπτή η γραμμή που τα χωρίζει. Ωστε να μην καταλήξουμε να γίνει «ήρωας» ο ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...