Βρισκόμαστε πλέον σε γενική κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της εξάπλωσης του κορονοϊού και το κρίσιμο ζήτημα είναι ένα: με τι ρυθμό θα συνεχιστεί η διασπορά και πόσο αντέχει το σύστημα Υγείας. Το επαναλαμβάνουν καθημερινώς και σε όλους τους τόνους οι αρμόδιοι.

Το σενάριο της Ιταλίας είναι μέχρι στιγμής το χειρότερο. Οφείλει δε κάποιος να αναλογιστεί ότι η ανεξέλεγκτη αυτή κρίση έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις όχι σε μία οποιαδήποτε χώρα, αλλά σε μία από τις πλέον αναπτυγμένες του κόσμου. Για όσους το λησμονούν, η Ιταλία είναι μέλος του G7, ανήκει την ομάδα των επτά πλέον ισχυρών οικονομιών της υφηλίου.

Οι αποφάσεις από την ελληνική και τις λοιπές κυβερνήσεις έχουν ληφθεί και θα συνεχίσουν να λαμβάνονται. Υπό αυτό το πρίσμα, όλες οι έννοιες της ευθύνης, ατομικής, κοινωνικής, συλλογικής, εταιρικής, προσλαμβάνουν άλλες διαστάσεις.

Ολα πλέον πρέπει να λειτουργήσουν διαφορετικά. Ο καθένας πρέπει να προστατεύσει τον εαυτό του, οι έχοντες διοικητική ευθύνη οφείλουν να λάβουν αποφάσεις για την προστασία υφισταμένων και προσωπικού, επιχειρήσεις πρέπει να εγκαταλείψουν αντιλήψεις και εργασιακά μοντέλα τα οποία δεν ανταποκρίνονται ούτε στην εποχή, ούτε στην συνθήκη, κρατικές υπηρεσίες θα πρέπει να λειτουργήσουν αλλιώς, κοκ.

Ο καθημερινός εντοπισμός και η καταγραφή νέων κρουσμάτων σύντομα δεν θα έχει κανένα απολύτως νόημα, θα εξυπηρετεί σκοπούς μόνο στατιστικής παρατήρησης, από την στιγμή κατά την οποία φάρμακο και εμβόλιο δεν υπάρχει.

Σε αυτό το σημείο που βρισκόμαστε και όσο παρακολουθούμε τις εξελίξεις σε ζώνες όπως η Ιταλία και η Ισπανία, ειδικοί εφιστούν την προσοχή σε δύο μεγέθη:

α) Το διάστημα των ερχόμενων δύο εβδομάδων και

β) Εναν κρίσιμο αριθμό: σύμφωνα με ιατρικές πηγές, αν σε δεκατέσσερις ημέρες, τα κρούσματα στην χώρα έχουν συγκρατηθεί στην ζώνη των 1.000, θα έχει επιτευχθεί ένας πολύ σημαντικός και κρίσιμος στόχος.

Αυτό είναι με τα σημερινά δεδομένα ένα μέγεθος στο οποίο το σύστημα υγείας έχει τις δυνατότητες και τα στοιχειώδη μέσα ώστε να αντεπεξέλθει.

Αν ο αριθμός των κρουσμάτων στο διάστημα των επόμενων 14 ημερών ξεφύγει σε μεγέθη πολύ υψηλότερα από αυτό, το σενάριο της Ιταλίας θα είναι πολύ κοντά μας και η διαχείρισή του σχεδόν αδύνατη.

Γι’ αυτό και όλες οι δραστηριότητες στην χώρα πρέπει να επαναπροσδιοριστούν, όλοι να καθίσουν στα σπίτια τους και να συμβάλουν με ό,τι τρόπο διαθέτει ο καθένας στην αντιμετώπιση της μεγάλης αυτής κρίσης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News