Ύστερα από 5,5 περίπου ώρες άρχισε να κουράζεται. Η αφυδάτωση και η εξάντληση που του επέφεραν τα 120 χιλιόμετρα ποδηλασίας επιδείνωσαν τη βαριά κράμπα στο πόδι. Ήταν μια άσχημη εξέλιξη για τον Γιάννη Χατζήμπεη, τον μοναδικό αθλητή με αναπηρία από τους 3.000 που συμμετείχαν στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Τριάθλου Ironman, που έγινε στην Φρανκφούρτη στις 6 Ιουλίου. Παρόλα αυτά ο παραολυμπιακός αθλητής Χατζήμπεης δεν σκέφτηκε ούτε μια στιγμή να εγκαταλείψει την προσπάθεια. Αγωνίστηκε και τερμάτισε σε λιγότερο από 14 ώρες, καλύπτοντας διαδοχικά 3,86 χιλιόμετρα κολύμβησης, 180 χλμ ποδηλασίας και 42,2 χλμ μαραθωνίου δρόμου για τους σκοπούς του Non Violence Project Greece: μια προσπάθεια συγκέντρωσης χρημάτων για την παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού, απαραίτητου για την εκπαίδευση νέων ανθρώπων, μαθητών και αθλητών, στο να επιλύουν με ειρηνικό τρόπο τις διαφορές τους. Κάπως έτσι γεννιέται το ρητό όποιος έχει καρδιά έχει και πόδια…

1. Συμπεριφορά ελληνικής πολιτείας σε αθλητές -και μη- με αναπηρία;

Αυτό σηκώνει πολύ συζήτηση. Πολιτεία καταρχήν είμαστε όλοι. Δεν είναι καθόλου στη φύση μου να γκρινιάζω ή να παραπονιέμαι, δεν θέλω να το επιτρέπω στον εαυτό μου, αλλά με προκαλείτε. Δεν θα στεκόμουν τόσο στο κομμάτι αθλητές με αναπηρία και αθλητές χωρίς αναπηρία, όπου πλέον και λόγω οικονομικής συγκυρίας η στήριξη της πολιτείας στους αθλητές και τις ομοσπονδίες δεν υφίσταται. Με δικά μας χρήματα συμμετέχουμε στο Τρίαθλο, σε υποχρεώσεις Εθνικής ομάδας, Παγκόσμια και Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα, ή δεν συμμετέχουμε καθόλου και δεν είμαστε οι μόνοι. Καταλαβαίνετε τι γίνεται στις υποδομές και στο χτίσιμο νέων αθλητών, αλλά ακόμα και στο θέμα λειτουργίας και συντήρησης αθλητικών εγκαταστάσεων και υποδομών -που με τόσο κόπο και χρήματα του Έλληνα πολίτη δημιουργήθηκαν για να καλύψουν ανάγκες χιλιάδων αθλούμενων, αθλητών και πρωταθλητών- οι οποίες οδηγούνται στην καταστροφή και την απαξίωση. Στο κομμάτι πολιτών ή ανέργων με αναπηρία (πέρασα και από εκεί), βλέπουμε πολλά πυροτεχνήματα και μεγάλα λόγια. Στην πραγματικότητα, όμως, δημιουργούν τέτοια εξωφρενικά εμπόδια και γραφειοκρατία σε ιδιωτικές εταιρίες για να προσλάβουν εργαζόμενους με αναπηρία, δήθεν για να μας προστατεύσουν, που βέβαια είναι αδύνατο να προχωρήσουν σε προσλήψεις. Ας μην αναρωτιόμαστε, λοιπόν, γιατί δεν μπορούμε να απορροφήσουμε ευρωπαϊκά κονδύλια, ως χώρα. Το Ίδρυμα Μποδοσάκη συνεισέφερε στη μερική κάλυψη των δαπανών συμμετοχής μου στον IRONMAN και των εξόδων του συνεργείου για τα γυρίσματα ταινίας αφιερωμένης στην προσπάθειά αυτή.

2. Γιατί το Τρίαθλο;

Ήμουν χρόνια κολυμβητής σε υψηλό επίπεδο, (6ος σε 100 Πεταλούδα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κ.λπ.) πολύ πριν ξεκινήσω να ασχολούμαι με το Τρίαθλο, κάτι που κάνω μόλις τα τελευταία 3 χρόνια.Το Τρίαθλο είναι αυτή τη στιγμή το πιο γρήγορα αναπτυσσόμενο άθλημα στον κόσμο, απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, σε άνδρες γυναίκες και παιδιά. Είναι μαζικό, διασκεδαστικό, με τόσες εναλλαγές και ανάγκες προσαρμογής που δεν το βαριέσαι ποτέ. Μέσα από αυτό γνώρισα καινούριους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, εντυπωσιάστηκα από ανθρώπους στο εξωτερικό, ιδιαίτερα γυναίκες όπου σε ηλικίες πάνω από τα 60 συμμετείχαν, διασκέδαζαν και τερμάτιζαν με το χαμόγελο στα χείλη. Στο Τρίαθλο έχω γνωρίσει ανθρώπους πρόθυμους να σε στηρίξουν, να μοιραστούν γνώσεις και εμπειρίες μαζί σου. Νομίζω ότι με κάνει να σκέφτομαι πιο γρήγορα και πιο πρακτικά γενικότερα στη ζωή μου, χρειάζεται στρατηγική, προγραμματισμό και μυαλό, δεν είναι μόνο πόδια ή χέρια ή δύναμη και αντοχή.

3. Μελλοντικά αθλητικά σχέδια;

Τη χρονιά που μας έρχεται θα ασχοληθώ περισσότερο με το paratriathlon, τις αποστάσεις δηλαδή 750 μέτρα κολύμπι, 20 χλμ ποδήλατο και 5 χλμ τρέξιμο. Θα προσπαθήσω να προκριθώ και, αν βρω τους πόρους, να συμμετέχω σε αγώνες στο εξωτερικό.

4. Στήριξη της οικογένειας;

Στηρίζεις και στηρίζεσαι, Νομίζεις ότι στηρίζεις και νομίζουν ότι σε στηρίζουν. Καταλαβαίνεις και καταλαβαίνουν. Νομίζεις ότι καταλαβαίνεις και νομίζουν ότι σε καταλαβαίνουν. Στη διάρκεια μιας 7μηνης προετοιμασίας, πολλές σκέψεις εναλλάσσονται. Κατά βάση, για να μπορείς να αφιερώνεις για 7 μήνες, 20-25 ώρες την εβδομάδα για προπόνηση, η στήριξη της οικογένειας υπάρχει και κυρίως η ανοχή της γυναίκας σου! Στήριξη, όμως, μπορεί να είναι ένα χαμόγελο από την κόρη σου, που παίζει με ένα μετάλλιό σου, ένα χάδι από τη γυναίκα σου, η σκέψη του χαμογελαστού 7 μηνών γιου σου. Η θέληση να προσφέρεις αθλητικές εικόνες και πρότυπα στα ανίψια σου. Όλα αυτά τα ανακάλεσα πολλές φορές στη μνήμη μου και στη διάρκεια πολύ κοπιαστικών προπονήσεων και στη διάρκεια του ironman που ήμουν εξαντλημένος από την κούραση και την αφυδάτωση. Η αίσθηση ότι σε παρακολουθούν η οικογένειά σου, οι φίλοι σου, άγνωστοι άνθρωποι με και χωρίς αναπηρία, που θα χαρούν όσο και εσύ τον τερματισμό σου με την ελληνική σημαία και αυτό μπορεί να τους παρακινήσει για όποιο δύσκολο στόχο έχουν στη ζωή τους, μόνο δύναμη σε γεμίζει και ευθύνη, για να κάνεις υπομονή μέχρι τον τερματισμό σου.

5. Γιατί αγωνίστηκες συγκεκριμένα για το non violence project;

Μου έδωσε μεγάλη χαρά που αγωνίστηκα για έναν «ευγενή σκοπό», για το Non Violence Project, που έχει σαν στόχο να εκπαιδεύσει νέους ανθρώπους, μαθητές και αθλητές να επιλύουν τις διαφορές τους ειρηνικά. Είμαστε πολύ εκτεθειμένοι σε εικόνες και πρότυπα βίας, θεωρώ ότι ο αθλητισμός και οι αθλητές πρέπει να λειτουργούμε σαν όχημα επικοινωνίας και εκπαίδευσης. Ακριβώς για αυτό και το Non Violence, ανέβασε project στο www.giveandfund.com, διαδικτυακή πλατφόρμα crowdfunding που έχω δημιουργήσει και μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο στήριξης ευγενών σκοπών, ιδεών, ιδιωτικών πρωτοβουλιών και τελικά ουσιαστική στήριξη στον συνάνθρωπο. Δίνεται η δυνατότητα να προσφέρει κάποιος από το σπίτι του με την πιστωτική ή χρεωστική του κάρτα από 5 ευρώ. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News