Ο νέος πόλεμος μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς «έχει καταστεί επίσης ένας πόλεμος λέξεων και εικόνων και αυτό θα επηρεάσει την εξέλιξη της σύρραξης», προειδοποιεί ο Ντομινίκ Μοϊζί, ειδικός σύμβουλος του Ιnstitute Montaigne, ο οποίος εργάστηκε στο πλευρό των πρωταγωνιστών των Συμφωνιών του Οσλο (1993), δηλαδή τον Γιτζάκ Ράμπιν και το Γιάσερ Αραφάτ, διεξάγοντας για λογαριασμό τους μυστικές διαπραγματεύσεις.

Η μάχη προπαγάνδας όσον αφορά το μακελειό στο νοσοκομείο Αλ-Αχλί της Γάζας είναι μέρος ενός μηχανισμού που ο διακεκριμένος γάλλος πολιτικός επιστήμονας ανέλυσε πολλά χρόνια πριν, στο πολυμεταφρασμένο σύγγραμμά του «H Γεωπολιτική των Συναισθημάτων».

«Στην αρχή του πολέμου στην Ουκρανία, έγραψα ότι αντανακλούσε το συναισθηματικό διαζύγιο του κόσμου. Η Δύση συσπειρώθηκε γύρω από την Ουκρανία, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ενώ ο Παγκόσμιος Νότος αποστασιοποιήθηκε από τη Δύση. Αυτό που συμβαίνει στη Μέση Ανατολή, σε συναισθηματικό επίπεδο, είναι ο πόλεμος της Ουκρανίας στη νιοστή δύναμη. Συμβαίνει επειδή υφίσταται μια σύγκρουση της μνήμης. Από τη μία πλευρά, την 7η Οκτωβρίου η εβραϊκή κοινότητα βίωσε ένα αιματηρό και βάρβαρο πογκρόμ, στα ίδια τα εδάφη του Ισραήλ. Και από την άλλη μεριά, υπάρχουν οι μουσουλμανικές κοινότητες που αισθάνονται εκ νέου ότι οι ζωές των Παλαιστίνιων είναι λιγότερο σημαντικές από τις ζωές των άλλων. Αμφότερες οι πλευρές καταβάλλουν προσπάθειες να απελευθερωθούν συναισθήματα», εξήγησε, συνομιλώντας με την Αναΐς Τζινόρι, ανταποκρίτρια της ιταλικής La Repubblica στο Παρίσι.

«Η πρόκληση για το Ισραήλ σήμερα είναι να αποκαταστήσει τη στρατηγική του αξιοπιστία, δίχως να απομονωθεί πλήρως. Οι Ισραηλινοί γνωρίζουν ότι η υποστήριξη της Δύσης είναι ισχυρή, αλλά και ότι μπορεί επίσης να κλονιστεί μέσα από τη μάχη των εικόνων. Το Ισραήλ προσπαθεί να περιορίσει το δυνατόν περισσότερο τις παράπλευρες απώλειες, σε αντίθεση με τη Χαμάς που ζητά από τους κατοίκους να μείνουν εκεί, ούτως ώστε να πολλαπλασιαστεί ο αριθμός των θυμάτων, χρησιμοποιώντας τους στην πραγματικότητα ως όπλο προπαγάνδας και, πιο συγκεκριμένα, ως ανθρώπινες ασπίδες», πρόσθεσε.

Ερωτηθείς εάν υπάρχει κάποια εναλλακτική λύση, όσον αφορά την επικείμενη εισβολή των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων στη Λωρίδα της Γάζας απάντησε αποφατικά. «Η Χαμάς πρέπει να υποστεί μια τεράστια ήττα, όπως το ISIS και η Αλ Κάιντα. Για το Ισραήλ είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Υπάρχουν, ωστόσο, δύο προκλήσεις. Η πρώτη αφορά το πώς να ανταποκριθεί στο τραύμα χωρίς να ξεχάσει τα διδάγματα του παρελθόντος. Σκέφτομαι την Αμερική, την υπερβολική στρατιωτική αντίδραση μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001. Η άλλη πρόκληση είναι ο χρόνος: όσο μεγαλύτερη σε διάρκεια θα είναι η επιχείρηση στη Γάζα τόσο περισσότερο το Ισραήλ θα απομονώνεται στα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Δεν νομίζω ότι στην παρούσα φάση είναι δυνατή μια ταχεία επίθεση», είπε ο γάλλος επιστήμονας.

«Το Ισραήλ θα κερδίσει αυτόν τον πόλεμο στρατιωτικά, αλλά θα μπορούσε να πετύχει μια πύρρεια νίκη, που θα συνοδεύεται από μια πολιτική ήττα και φόβους για επιθέσεις κατά εβραϊκών στόχων σε άλλες χώρες. Υπάρχει κίνδυνος “ισραηλοποίησης” των ευρωπαϊκών κοινωνιών, με την έννοια ότι θα πρέπει να ζούμε στη σκιά της τρομοκρατίας», συμπλήρωσε.

Εξήγησε επίσης πως είναι «εξαιρετικά δύσκολο» να μην πέσει το Ισραήλ στην παγίδα της Χαμάς. «Το μήνυμα της Χαμάς προς τους Ισραηλινούς είναι “Μίσησέ με” και είναι πολύ δύσκολο να μην τη μισούν. Μου έρχεται στο μυαλό η φόρμουλα που χρησιμοποιούσε στη δεκαετία του 1990 ο Γιτζάκ Ράμπιν: πρέπει να συνεχίσουμε τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις σαν να μην υπήρχαν τρομοκράτες. Σήμερα πρέπει να καταπολεμήσουμε τη τρομοκρατία σαν να μην υπήρχαν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις», σημείωσε ο Ντομινίκ  Μοϊζί, συνοψίζοντας με εξαιρετικό τρόπο την πολυπλοκότητα της κατάστασης.

Οσον αφορά την τελική έκβαση, δεν είναι σίγουρος ότι το Ισραήλ είναι σε θέση να φέρει σε πέρας μία τόσο δύσκολη αποστολή. «Η Χαμάς θα καταστραφεί. Αλλά η ηττημένη Χαμάς θα έχει, ίσως, πετύχει τους στόχους της, δηλαδή να καταστήσει αδύνατη οποιαδήποτε προσέγγιση μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, οποιαδήποτε διαδικασία ομαλοποίησης μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών, και να ωθήσει το Ισραήλ προς περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση. Βλέπω την 7η Οκτωβρίου ως την αρχή του πέμπτου πολέμου του Ισραήλ. Υπήρξε ο πόλεμος της ανεξαρτησίας το 1948, μετά η κρίση του Σουέζ (1956), ο Πόλεμος των Εξι Ημερών (1967), ο πόλεμος του Γιομ Κιπούρ (1973) και τώρα αυτός που είναι ο πόλεμος της Γάζας, αλλά θα μπορούσε να ξεσπάσει στο βόρειο μέτωπο ή στο Κατεχόμενα», σημείωσε.

Ειδικά για το ενδεχόμενο να επιτεθεί, τελικά, η Χεζμπολάχ στο Ισραήλ, ανοίγοντας ένα δεύτερο μέτωπο και εμπλέκοντας,  τουλάχιστον έμμεσα, και το Ιράν στη σύρραξη, ο Ντομινίκ Μοϊζί απάντησε κάθε άλλο παρά καθησυχαστικά. «Το αμερικανικό αεροπλανοφόρο και τα βρετανικά πολεμικά πλοία που φτάνουν στη Μέση Ανατολή αποσκοπούν στο να αποτρέψουν το Ιράν να εμπλακεί στον πόλεμο. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν ότι η Χεζμπολάχ προτιμά να διατηρήσει την εξουσία της στον Λίβανο παρά να τη ρισκάρει σε έναν πόλεμο κατά του Ισραήλ. Δεν είμαι σίγουρος. Νομίζω ότι ο πειρασμός να συνδράμουν τα αδέλφια τους στη Χαμάς θα είναι ισχυρός. Η πίεση θα είναι τεράστια εξαιτίας των εικόνων που θα κυκλοφορήσουν από την στρατιωτική επιχείρηση στη Γάζα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News