«Φευγαλέα λάμψη χρωμάτων» στη Νότια Κρήτη. Η φύση είναι πραγματικά εκπληκτική: δημιουργεί μαγευτικά τοπία που σε αφήνουν άφωνο. «Τράβηξα αυτή τη φωτογραφία κατά τη διάρκεια του τελευταίου μου εργαστηρίου αστροφωτογραφίας στην Κρήτη. Με ευχάριστες θερμοκρασίες, περίπου 25°C, πέρασα τον χρόνο μου ξαπλωμένος στην παραλία, ακούγοντας τον ήχο των κυμάτων και ατενίζοντας τον ουρανό εντελώς απαλλαγμένο από τη φωτορύπανση. Ο ουρανός ήταν καλυμμένος με χιλιάδες αστέρια, με τον Γαλαξία να αντανακλάται στην επιφάνεια της θάλασσας - μια εμπειρία που έμοιαζε με όνειρο»

«Κοσμική Φωτιά», ηφαίστειο Ακατενάνγκο, Γουατεμάλα. «Νωρίς το πρωί της 2ας Ιουνίου 2024 ανέβηκα στην κορυφή του ηφαιστείου Ακατενάνγκο για πρώτη φορά, ελπίζοντας να δω την πύρινη ομορφιά του γειτονικού Ηφαιστείου του Πυρός με φόντο τον Γαλαξία μας. Εκείνο το βράδυ το ηφαίστειο ήταν απίστευτα ενεργό, κάθε βροντερή έκρηξη αντηχούσε στο στήθος μου, ενώ η λαμπερή λάβα φώτιζε τις σκοτεινές πλαγιές. Πάνω, ο Γαλαξίας εκτεινόταν διαγώνια στον ουρανό, μια μαγευτική λωρίδα αστεριών που έκανε αντίθεση με το χάος από κάτω», λέει ο φωτογράφος

«Το Κύμα», Αριζόνα. «Ενα από τα μεγαλύτερα πάθη μου είναι να επισκέπτομαι εντυπωσιακά φυσικά θαύματα και να τους αποτίνω προσωπικό φόρο τιμής μέσω της νυχτερινής φωτογραφίας. Αυτή η εικόνα τραβήχτηκε στο Coyote Buttes, ένα γεωλογικό αριστούργημα που βρίσκεται στην Αριζόνα, όπου απαιτούνται ειδικές άδειες πρόσβασης για την προστασία του στο μέλλον»

«Σμαραγδένιος Ουρανός στην παραλία Ντάιαμοντ», Μεγάλος Ωκεάνιος Δρόμος, Αυστραλία. «Με καθαρή νυχτερινή πρόγνωση και τον πυρήνα του Γαλαξία να επιστρέφει για το 2025, ξεκίνησα να εξερευνώ τον Μεγάλο Ωκεάνιο Δρόμο. Μετά από μερικές αποτυχίες, όπως μια αποτυχημένη σύνθεση και το κόλλημα του αυτοκινήτου σε μια αμμώδη διαδρομή, παραλίγο να τα παρατήσω. Ωστόσο συνέχισα και βρήκα ένα εξαιρετικό σημείο πάνω από την παραλία για να απαθανατίσω τη σκηνή», εξηγεί ο Μάρτιν

«Χειμωνιάτικο Παραμύθι», Φυσικό Πάρκο Ντόμπρατς, Αυστρία. «Αναμφίβολα η πιο άγρια τοποθεσία μου αυτόν τον χειμώνα: το βουνό Ντόμπρατς της Αυστρίας! Αν έπρεπε να το περιγράψω με δύο λέξεις, θα ήταν ένα “Χειμωνιάτικο Παραμύθι!”» λέει ο Φινκ, ο οποίος περπάτησε για ώρες στο χιόνι με ένα σακίδιο 22 κιλών και ένα έλκηθρο

«Αψίδα Περσείδων», Λόφοι της Αλαμπάμα, Καλιφόρνια, ΗΠΑ. «Μετά από τρεις ολόκληρες νύχτες καταγραφής μετεωριτών, δημιούργησα αυτή την εικόνα. Καθισμένος πάνω στον βράχο είναι ο φίλος μου Αρνε, ο οποίος με συνοδεύει συχνά σε αυτές τις περιπέτειες, κοιτάζοντας τον υπέροχο πυρήνα του γαλαξία μας. Κάθε μετεωρίτης είναι ευθυγραμμισμένος προσεκτικά στην πραγματική του θέση στον νυχτερινό ουρανό. Η τελική απεικόνιση δείχνει όλους τους μετεωρίτες που κατέγραψα, συνδυασμένους σε ένα καρέ, σαν να μην περιστρεφόταν η Γη και όλοι οι μετεωρίτες να είχαν πέσει ταυτόχρονα» λέει ο Αμμπραμιάν

«Μια Θάλασσα από Λούπινους», λίμνη Τεκάπο, Νέα Ζηλανδία. «Η ετήσια άνθιση του λούπινου στη Νέα Ζηλανδία είναι εντυπωσιακή, με λιβάδια με πολύχρωμα λουλούδια να εκτείνονται σε όλη τη λεκάνη Μακένζι. Αυτή η περιοχή, στην καρδιά του Σάουθ Αϊλαντ, είναι γνωστή για τον σκοτεινό ουρανό της, ο οποίος κάνει το σκηνικό ακόμα πιο σουρεαλιστικό τη νύχτα» λέει ο Ινγουντ

«Ο Παράδεισος των Μπουκαλόδεντρων», Σοκότρα, Υεμένη. «Η Σοκότρα είναι ένα από τα αγαπημένα μου μέρη στη Γη, αλλά αυτή η συγκεκριμένη τοποθεσία ξεχωρίζει. Δεν έχει επίσημο όνομα, καθώς δεν είναι προορισμός για τους λίγους τυχερούς τουρίστες που επισκέπτονται τη Σοκότρα. Αφού έκανα φωτογραφίσεις εκεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια και εξερεύνησα το νησί, ανακάλυψα κρυμμένα διαμάντια όπως αυτό, το οποίο αποκαλώ Παράδεισο από Δέντρα-Μπουκάλια (Βραχυχίτωνες», εξηγεί ο Μπάρακατ.

«Εξέλιξη των Αστρων», Οταγκο, Νέα Ζηλανδία. «Η πρώτη εικόνα που τράβηξα σε αυτό το σημείο είναι αυτή που πιστεύω ότι πραγματικά έδωσε ώθηση στο αστροφωτογραφικό μου ταξίδι πριν από χρόνια. Ηταν η πρώτη φορά που τράβηξα ένα πανόραμα χρησιμοποιώντας έναν φακό “μεγαλύτερης” εστιακής απόστασης (50 mm)», εξηγεί ο Τσέι,. «Και ένιωσα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να προσπαθήσω ξανά με μερικά επιπλέον χρόνια εμπειρίας και μια αστρονομικά τροποποιημένη κάμερα, η οποία επιτρέπει την ευκολότερη λήψη περιοχών του ουρανού πλούσιων σε υδρογόνο-άλφα (όπως τα κοκκινωπά νεφελώματα γύρω από τον Ζήτα Οφιούχο, όπως φαίνονται στην εικόνα). Τα χρόνια εμπειρίας σίγουρα έκαναν την πανοραμική λήψη και επεξεργασία ευκολότερη, αν και η λήψη δεν ήταν χωρίς προκλήσεις»

Αψίδα Ετσιγουαϊλ, Ενέντι, Τσαντ. «Οταν κάποιος ψάχνει για πρώτη φορά στο Google πληροφορίες σχετικά με την επίσκεψη στο Τσαντ, τα αποτελέσματα δεν είναι πολύ ενθαρρυντικά από άποψη ασφάλειας», εξηγεί ο φωτογράφος. «Παρ' όλα αυτά, ως... ατρόμητος αστροφωτογράφος, αποφάσισα να πάρω το ρίσκο και να επισκεφτώ αυτή την ηπειρωτική χώρα, και συγκεκριμένα τον ορεινό όγκο Ενέντι, στα βόρεια»

«Ουρανός Σεληνιακής Εκλειψης στο Τολόλο», Αστεροσκοπείο Cerro Tololo, Χιλή. «Στις 14 Μαρτίου 2025 σημειώθηκε μια ολική σεληνιακή έκλειψη, ιδιαίτερα ορατή πάνω από την Αμερική και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Είχα την τύχη να παρατηρήσω αυτή τη συγκεκριμένη έκλειψη από το Διαμερικανικό Αστεροσκοπείο Cerro Tololo του NSF στη Χιλή. Μπορείτε να δείτε πόσο επικός ήταν ο ουρανός κατά τη διάρκεια της έκλειψης, καθώς η Σελήνη σκοτείνιασε αρκετά ώστε να ξεχωρίζουν ο μεγαλοπρεπής Γαλαξίας, η αχνή ζώνη του Ζωδιακού Φωτός και η έντονη αέρια λάμψη» λέει ο Χόραλεκ

«Κοιλάδα των Κάκτων», Σαν Πέδρο ντε Ατακάμα, Χιλή. «Μια πανοραμική φωτογραφία του Γαλαξία σε μια απομακρυσμένη περιοχή της Κοιλάδας των Κάκτων στην Ατακάμα, γνωστή για τη μεγάλη συγκέντρωση κάκτων. Λατρεύω αυτό το μέρος με τις αμέτρητες δυνατότητές του. Η πανοραμική λήψη τραβήχτηκε ακριβώς τη στιγμή που το κέντρο του Γαλαξία άρχισε να ανατέλλει, με το εντυπωσιακό Νεφέλωμα Γκαμ ορατό στα δεξιά» λέει ο Ρουίζ