Το ημερολόγιο έδειχνε 4 Οκτωβρίου 2020 όταν η Λίβερπουλ αποχωρούσε από το «Βίλα Παρκ», το γήπεδο της Αστον Βίλα, με επτά γκολ στην πλάτη (7-2) και οι ανταγωνιστές της έσπευδαν να τη διαγράψουν από τη λίστα των υποψήφιων πρωταθλητών αυτής της σεζόν. Βιάστηκαν. Μετά την πρώτη -ηχηρή- ήττα της στην εφετινή Πρέμιερ Λιγκ, η κάτοχος του τίτλου δεν γνώρισε καμία άλλη μέχρι σήμερα.

Στους δυόμισι επόμενους μήνες, μεταξύ άλλων, πήρε ισοπαλία (1-1) στο «Ετιχαντ» από τη Μαντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρντιόλα, νίκησε 3-0 τη Λέστερ, που φιλοδοξεί να επαναλάβει τον άθλο του 2016, και 2-1 την Τότεναμ του Ζοσέ Μουρίνιο στο ντέρμπι κορυφής, ενώ το περασμένο Σάββατο συνέτριψε (7-0) την Κρίσταλ Πάλας στο Λονδίνο. Αν και επρόκειτο για τον τρίτο αγώνα που έδινε μέσα σε μόλις έξι μέρες, η απόδοσή της «τρόμαξε» τους αντιπάλους της. Τα επτά γκολ που πέτυχε, είχαν επτά διαφορετικούς δημιουργούς (Μανέ, Φιρμίνο, Ρόμπερτσον, Αλεξάντερ-Αρνολντ, Σαλάχ, Ματίπ, Οξλεϊντ-Τσάμπερλεϊν), για πρώτη φορά στα χρονικά της Πρέμιερ Λιγκ.

Για τρίτη σεζόν στη σειρά τα Χριστούγεννα τη βρήκαν στην κορυφή της βαθμολογίας, και αυτό είχε να της συμβεί 40 ολόκληρα χρόνια. Παρουσιάζει την καλύτερη επίθεση (36 γκολ σε 14 ματς), έχοντας πετύχει 10 τέρματα περισσότερα απ’ ό,τι η δεύτερη στην κατάταξη Λέστερ, και σχεδόν τα διπλάσια από τη Σίτι. Αν και η (μέχρι τώρα) βαθμολογική της συγκομιδή δεν συγκρίνεται με την περυσινή, η Λίβερπουλ έχει πολλές πιθανότητες να κατακτήσει το τρόπαιο του αγγλικού πρωταθλήματος για δεύτερη διαδοχική σεζόν, κάνοντας το «back to back» για πρώτη φορά μετά το 1984.

Δεν θα ήταν τόσο εντυπωσιακά, όλα αυτά, αν οι «Reds» δεν είχαν παίξει τα περισσότερα από τα παιχνίδια τους, αποδεκατισμένοι. Την αρχή στην πρωτοφανή επιδημία τραυματισμών που χτύπησε, εφέτος, την ομάδα έκανε ο Βίρχιλ φαν Ντάικ, ο οποίος υπέστη ρήξη χιαστών και θα χάσει ολόκληρη τη σεζόν. Ακολούθησε ο Τζο Γκόμεζ, που τέθηκε νοκ-άουτ για πέντε έξι μήνες. Κι έπειτα, οι Τιάγκο, Τσάμπερλεϊν, Αλεξάντερ – Αρνολντ, Κεϊτά και Σακίρι. Στα τέλη Νοεμβρίου ο Τζέιμς Μίλνερ αποχώρησε από το ματς εναντίον της Μπράιτον, κι έγινε ο τραυματίας Νο 8.

Στη συνέχεια έλειψαν, ο Τζόρνταν Χέντερσον, ο Αλισον, ο Φαμπίνιο, ο Μοχάμεντ Σαλάχ, ο Σαντιό Μανέ, ο Ζοέλ Μάτιπ και ο Ντιόγκο Ζότα. Οσοι γλίτωσαν τον τραυματισμό, βέθηκαν θετικοί στον κορονοϊό. Κάποια στιγμή απουσίασαν όλοι οι βασικοί παίκτες της άμυνας μαζί. Σε ένα άλλο χρονικό σημείο, είχαν βγει εκτός μάχης δεκατρείς ποδοσφαιριστές: μια ολόκληρη ενδεκάδα συν δύο αναπληρωματικοί.

Μια δύο απουσίες βασικών παικτών αποτελούν, για τους περισσότερους προπονητές, μια καλή δικαιολογία στις αποτυχίες των ομάδων τους. Αλλά ο Γίργκεν Κλοπ δεν το έριξε στο μοιρολόι. Πάλεψε τα παιχνίδια με αυτούς που είχε στη διάθεσή του. Κάποιοι έπαιξαν σε θέσεις που δεν συνηθίζουν. Κάποιοι άλλοι, ταλέντα των ακαδημιών του συλλόγου (Κέρτις Τζόουνς, Κιαόμιν Κέλεχερ, Ρις Ουΐλιαμς) έπεσαν στα βαθιά πριν από την ώρα τους. Για να φανεί, ίσως πιο ξεκάθαρα από ποτέ, οτι η επιστροφή της Λίβερπουλ στις κορυφές του αγγλικού και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου ήταν, πρωτίστως, έργο του γερμανού προπονητή. Η μηχανή που έφτιαξε στο Μέρσεϊσαϊντ δουλεύει «ρολόι», ακόμη κι όταν τα γρανάζια της χρειάζεται να αντικατασταθούν με άλλα, κατώτερης ποιότητας.

Στο «Σέλχαρστ Παρκ», στο 7-0 επί της Κρίσταλ Πάλας, ο «Κλόπο» συμπλήρωσε 127 νίκες πρωταθλήματος στον πάγκο της Λίβερπουλ, ξεπερνώντας τις 126 του Ράφα Μπενίτεθ. Πλέον, είναι ο πολυνίκης τεχνικός των «Κόκκινων» στην Πρέμιερ Λιγκ. Το βραβείο του καλύτερου προπονητή, με το οποίο προ ημερών τιμήθηκε από τη FIFA, το άξιζε 100%. Γιατί περισσότερο από κάθε άλλον συνάδελφό του, στις αναποδιές ανακαλύπτει ευκαιρίες και στα προβλήματα βρίσκει λύσεις. Γιατί είναι αυτός που θα εμπνεύσει τον μέτριο, τον πιτσιρικά, τον παροπλισμένο, να αγωνιστεί ξεπερνώντας τα όριά του.

Παραμένοντας μακριά από τις βαρύγδουπες μεταγραφές και αυτό το καλοκαίρι, η… μισή Λίβερπουλ είναι κι εφέτος η πιο «πειστική» ομάδα στην Αγγλία, ίσως στο πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών. Η Σίτι εξακολουθεί να φιλοξενεί τους περισσότερους «αστέρες», η Τότεναμ είναι εξαιρετικά αποτελεσματική, η Λέστερ καλύτερη κι από ό,τι στην πρωταθληματική της χρονιά, η Τσέλσι φοβερά ενισχυμένη με περιζήτητους παίκτες, και η Γιουνάιτεντ, που στην επίθεση «πετάει σπίθες», μετράει μόνο νίκες μακριά από το «Ολντ Τράφορντ» – κάτι που δεν κατάφερε ούτε η περυσινή «εξωγήινη» Λίβερπουλ. Κι όμως, καμία τους δεν έχει τη σταθερότητα, την τεχνογνωσία της νίκης που ο Κλοπ έχει φέρει στο «Ανφιλντ».

Απ’ όλα τα «θαύματα» του Γερμανού, η ικανότητα της ομάδας του να προσαρμόζεται και να επιβιώνει στα δύσκολα είναι, ίσως, το πιο εντυπωσιακό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News