620
O Λεάντρο Μπαστός της εφηβικής ομάδας της Σαπεκοένσε στα έρημα αποδυτήρια της ομάδας. Τα κεριά έχουν ανάψει για τους συμπαίκτες που χάθηκαν | REUTERS/Paulo Whitaker/File

Τι απέγιναν οι επιζώντες της Σαπεκοένσε;

Sportscaster Sportscaster 28 Νοεμβρίου 2020, 18:36
O Λεάντρο Μπαστός της εφηβικής ομάδας της Σαπεκοένσε στα έρημα αποδυτήρια της ομάδας. Τα κεριά έχουν ανάψει για τους συμπαίκτες που χάθηκαν
|REUTERS/Paulo Whitaker/File

Τι απέγιναν οι επιζώντες της Σαπεκοένσε;

Sportscaster Sportscaster 28 Νοεμβρίου 2020, 18:36

Μέσα στον παγκόσμιο θρήνο για τον θάνατο του Ντιέγκο Μαραντόνα, η τέταρτη επέτειος μιας άλλης τραγωδίας που είχε συγκλονίσει τον ποδοσφαιρικό κόσμο, σχεδόν, ξεχάστηκε από τα διεθνή media.

Σαν σήμερα, στις 28 Νοεμβρίου του 2016, το αεροπλάνο με το οποίο η αποστολή της Σαπεκοένσε ταξίδευε από τη Βραζιλία με προορισμό την Κολομβία συνετρίβη στην ορεινή περιοχή Ελ Γκόρντο (σε υψόμετρο 3.300 μέτρων), σε απόσταση μόλις 40 χιλιομέτρων από το διεθνές αεροδρόμιο του Μεντεγίν. Από τους 77 ανθρώπους (68 επιβάτες και εννέα μέλη του πληρώματος) που επέβαιναν στο αεροσκάφος της βολιβιανής εταιρείας LaMia, έχασαν τη ζωή τους οι 71. Ανάμεσά τους, 19 παίκτες και όλο το τεχνικό επιτελείο της βραζιλιάνικης ομάδας.

Γι’ αυτούς, ήταν ένα ταξίδι προς τη δόξα. Εκπροσωπούσαν έναν σχετικά νεοσύστατο σύλλογο (ιδρύθηκε το 1973), χωρίς αξιόλογο παρελθόν (είχε προβιβαστεί στην Α’ Κατηγορία για πρώτη φορά το 2014), που, όμως, είχε κατορθώσει να φτάσει έως τον διπλό τελικό του Κόπα Σουνταμερικάνα. Στο Μεντεγίν θα έδιναν τον πρώτο από τους δύο αγώνες, με αντίπαλο την τοπική Ατλέτικο Νασιονάλ. Πίστευαν πως θα έγραφαν ιστορία – μια ιστορία πολύ διαφορετική από αυτή που τους επεφύλασσε η Μοίρα.

Στις 21.59 το αεροπλάνο, που ξέμενε από καύσιμα(!) χάθηκε από τα ραντάρ, για να βρεθεί λίγες ώρες αργότερα τσακισμένο πάνω στο βουνό, φλεγόμενο και με ανθρώπινα πτώματα τριγύρω. Οι διασώστες, που είχαν σπεύσει στο σημείο του δυστυχήματος, περιέγραψαν αργότερα εικόνες φρίκης. Και οι ελάχιστοι επιζώντες, μόλις συνήλθαν στο νοσοκομείο, τον πανικό που επικράτησε στα τελευταία λεπτά της φονικής πτήσης. Καθώς το αεροσκάφος έχανε ύψος, με τα φώτα σβηστά και τις μηχανές του εκτός λειτουργίας, όλοι είχαν αντιληφθεί οτι το τέλος πλησίαζε.

Από τα συντρίμμια ανασύρθηκαν ζωντανοί επτά άνθρωποι: τέσσερις ποδοσφαιριστές, ένας δημοσιογράφος, μια αεροσυνοδός και ένας μηχανικός αεροσκαφών. Ο Ντανίλο, ένας από τους τερματοφύλακες της ομάδας, υπέκυψε στα τραύματά του, στο νοσοκομείο. Εζησαν έξι. Τι απέγιναν;

Ο Αλαν Ρουσέλ κινδύνευσε να μείνει παράλυτος. Υποβλήθηκε σε μια λεπτή χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη, περπάτησε και -σαν από θαύμα- κατάφερε να επιστρέψει στα γήπεδα. Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα ο 28χρονος μεσοαμυντικός έπαιξε στο φιλικό ματς εναντίον της Μπαρτσελόνα, στο «Καμπ Νου», και πέτυχε το πρώτο του γκολ.

Ο Ζαμπιέρ – Ελιο Νέτο νοσηλεύτηκε για πολύ καιρό σε κρίσιμη κατάσταση, με σοβαρά προβλήματα στο κρανίο, τον πνεύμονα, το γόνατο, το κεφάλι και τον καρπό. Βασανίστηκε, επί μήνες, με φυσιοθεραπείες και ατομικές προπονήσεις. Ηθελε, όσο τίποτα, να συνεχίσει την καριέρα του στο ποδόσφαιρο, όμως δεν αγωνίστηκε ποτέ ξανά. Παρόλα αυτά, η Σαπεκοένσε δεν έλυσε το συμβόλαιό του.

Ο Τζάκσον Φόλμαν, τερματοφύλακας, έχασε το δεξί του πόδι. Δεν το έβαλε κάτω. Του τοποθετήθηκε τεχνητό μέλος, κι έπειτα από ένα μακρύ και επίπονο πρόγραμμα θεραπείας και ασκήσεων που ακολούθησε πιστά, επιδεικνύοντας απίστευτη θέληση, επέστρεψε στις προπονήσεις. Αλλά, όχι και στους αγώνες.

Η 28χρονη βολιβιανή αεροσυνοδός, Χιμένα Σουάρες, που βγήκε τελευταία από το νοσοκομείο, δεν έχει, πλέον, κανένα πρόβλημα υγείας, όμως δεν αντέχει να πετάξει ξανά με αεροπλάνο, ούτε ως επιβάτης. Παραιτήθηκε από τη δουλειά της και, πλέον, εργάζεται ως μοντέλο.

Ο Ερβιν Τουμίρι, μηχανικός αεροσκαφών, τη γλίτωσε «με γρατζουνιές». Οχι μόνο δεν άλλαξε επάγγελμα, αλλά και σπούδασε για να γίνει πιλότος στη Βολιβία.

Ο Ραφαέλ Ενζέλ, δημοσιογράφος, εξακολούθησε να εργάζεται στο Radio West Capital. Παράλληλα, άρχισε να γράφει ένα βιβλίο για την τρομακτική εμπειρία που βίωσε. Ο θάνατος, όμως, τον παραμόνευε αλλού. Τον Μάρτιο του 2019 υπέστη καρδιακή προσβολή, την ώρα που έπαιζε ποδόσφαιρο με τους φίλους του. Διακομίστηκε στο νοσοκομείο της Τσαπέκο, αλλά ήταν πολύ αργά. «Εφυγε» σε ηλικία 45 ετών.

Με την ολόψυχη υποστήριξη ακόμη και των αντιπάλων της στη Βραζιλία, που της δάνεισαν παίκτες τους χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα, η Σαπεκοένσε ανέκαμψε γρήγορα. Το 2017 και το 2018 κράτησε τη θέση της στην Α’ Κατηγορία, αν και ήταν ο σύλλογος με το χαμηλότερο μπάτζετ – κανείς δεν το περίμενε. Υποβιβάστηκε μόλις πέρυσι, ένα 24ωρο προτού συμπληρωθούν τρία χρόνια από την τραγωδία, όταν ηττήθηκε (1-0) από την Μποταφόγκο στο γηπεδάκι της, την «Κόντα Αρίνα». Την Κυριακή αντιμετωπίζει, εκτός έδρας, την Γκουαρανί για το βραζιλιάνικο πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...