Ηταν 6 Φεβρουαρίου, παραμονή του ντέρμπι με τη Μάντσεστερ Σίτι. Αν και το θέμα της συνέντευξης Τύπου ήταν το συγκεκριμένο παιχνίδι, ο Γίργκεν Κλοπ ένιωσε την ανάγκη να μοιραστεί με τους δημοσιογράφους τον προβληματισμό του για την ομάδα του. Λες και γνώριζε τι θα ακολουθούσε. «Τρέξαμε πολύ σε αυτά τα ματς (με την Μπέρνλι και την Μπράιτον) και μπήκαμε δυνατά σε όλες τις μονομαχίες. Είχαμε και αντοχές στο τέλος. Αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω κάτι σημαντικό: ότι η ομάδα δεν έχει πρόβλημα φυσικής κατάστασης, αλλά πνευματικής συγκέντρωσης. Τα παιδιά ήθελαν πολύ αυτές τις νίκες, όμως για κάποιο λόγο δεν τα καταφέραμε».

Κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι κάτι δεν λειτουργεί σωστά, καλύτερα από τον κατασκευαστή του. Την επόμενη μέρα η «τεσσάρα» από τη Σίτι έσβησε και τις τελευταίες ελπίδες των «Κόκκινων» να υπερασπιστούν τον τίτλο τους. Ακολούθησε το «διπλό» της Εβερτον, που είχε να δει χαρά στο «Ανφιλντ» από το 1999. Επειτα, η πέμπτη διαδοχική ήττα της πρωταθλήτριας Αγγλίας στο γήπεδό της, για πρώτη φορά στα 129 χρόνια της ύπαρξής της. Εχασε από την Τσέλσι (1-0), με μια κεφαλιά του Βαϊνάλντουμ στο 85′ να είναι η μόνη (εντός εστίας) τελική της προσπάθεια σε ολόκληρο το παιχνίδι. Και την περασμένη Κυριακή, ήρθε η ταπείνωση από τη Φούλαμ, μια ομάδα που παλεύει για την παραμονή της στην Α’ Κατηγορία.

Η Λίβερπουλ, που είχε σχεδόν τέσσερα χρόνια και 68 αγώνες να γνωρίσει την ήττα στο «σπίτι» της, ηττήθηκε σε έξι διαδοχικά ματς. Συμπλήρωσε οκτώ 90λεπτα στη σειρά, στο «Ανφιλντ», χωρίς να γευτεί τη νίκη. Και 12 ώρες ποδοσφαίρου δίχως γκολ σε ροή αγώνα! Το μοναδικό της τέρμα, στο διάστημα αυτό, το πέτυχε ο Σαλάχ από την «άσπρη βούλα» (εναντίον της Σίτι).

Στο εφετινό πρωτάθλημα μετράει, ήδη, εννέα ήττες. Ακριβώς όσες υπέστη και στις τρεις προηγούμενες σεζόν μαζί (τρεις πέρυσι, μια το 2018-2019 και πέντε το 2017-2018)! Βρίσκεται στην 8η θέση της κατάταξης, 22 βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Σίτι, με παθητικό 36 τερμάτων – η Φούλαμ και η Μπράιτον έχουν δεχτεί λιγότερα. Στο ίδιο χρονικό σημείο της περσινής σεζόν η Λίβερπουλ είχε συγκεντρώσει σχεδόν 40 βαθμούς περισσότερους, και κάλπαζε προς τον τίτλο της Πρέμιερ Λιγκ.

Η κατάρρευση είναι πρωτοφανής, για πρωταθλήτρια εν ενεργεία. Οπως παραδέχτηκε ο Κλοπ, ποτέ άλλοτε στην 20ετή προπονητική του καριέρα δεν είχε βρεθεί σε τόσο δύσκολη θέση. Μοιάζει με ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στην ιστορία του ποδοσφαίρου, το πώς η μέχρι πρότινος ανίκητη Λίβερπουλ έγινε… Λούζερπουλ. Αλλά υπάρχουν εξηγήσεις γι’ αυτό.

Η πρώτη -εκεί βρίσκεται η ρίζα του κακού- είναι οι αλλεπάλληλοι σοβαροί τραυματισμοί παικτών που αποτελούν βασικά γρανάζια της ομάδας. Ο Τζόρνταν Χέντερσον, που τέθηκε νοκ-άουτ στις 20/2 και οδηγήθηκε στο χειρουργείο, ήταν το Νο 18 της μακροσκελούς λίστας με τους άτυχους της Λίβερπουλ αυτή τη σεζόν. Ακολούθησαν, ο Καμπάκ (στο ματς με την Τσέλσι) και ο Φιρμίνο (στο ματς με τη Φούλαμ). Οπως υπολόγισε το «Sky Sports» στις αρχές Μαρτίου, κανένας άλλος σύλλογος δεν είχε τόσο μακροχρόνιες απουσίες, όσο οι «Reds», που στερήθηκαν καθοριστικούς ποδοσφαιριστές τους για 1.091 μέρες (αθροιστικά).

Η μεγαλύτερη «ζημιά» έγινε στο κέντρο της άμυνας. Πρώτα τραυματίστηκε ο φαν Ντάικ, ο MVP του περσινού πρωταθλήματος, μετά ο Γκόμες, ύστερα ο Μάτιπ. Σε 28 ματς για την Πρέμιερ Λιγκ ο Κλοπ αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει 15 διαφορετικά «δίδυμα» στόπερ. Που, βεβαίως, δεν ήταν της ίδιας αξίας. Ιδίως ο φαν Ντάικ και ο Μάτιπ, είναι από τους ταχύτερους σέντερ-μπακ στην Αγγλία και εξαιρετικοί στο ψηλό παιχνίδι. Πολύτιμοι και στην επίθεση. Πέρυσι η Λίβερπουλ είχε σκοράρει από κόρνερ 14 φορές. Εφέτος (μέχρι στιγμής), μια.

Εδώ αρχίζει το «ντόμινο». Η απουσία των βασικών κεντρικών αμυντικών έβγαλε τον Αλισον από τα «νερά» του. Ο βραζιλιάνος τερματοφύλακας άρχισε να κάνει λάθη που δεν συνήθιζε. Οι πλάγιοι μπακ, που κάθε χρόνο πρόσφεραν διψήφιο αριθμό ασίστ, εφέτος διστάζουν να βγουν στην επίθεση. Ο Φαμπίνιο και ο Χέντερσον χρειάστηκε να γυρίσουν από τα χαφ στην άμυνα, για να καλύψουν τα κενά, όμως έτσι έλειψαν δραματικά από την ανάπτυξη του παιχνιδιού. Ασε που, τραυματίστηκαν κι αυτοί. Το βάρος της δημιουργίας έπεσε, μοιραία, στον Τζίνι Βαϊνάλντουμ. Διότι και ο Τιάγκο Αλκάνταρα, που αποκτήθηκε για να βοηθήσει στη μεσαία γραμμή, κόλλησε κορονοϊό. Υστερα μπήκε στο ιατρικό δελτίο. Ο Ντιόγο Ζότα, με τη σειρά του, βγήκε off για τρεις μήνες.

Με όλα αυτά τα προβλήματα, πώς να κάνει ο Γερμανός το απαραίτητο rotation; Βαϊνάλντουμ, Αλεξάντερ – Αρνολντ, Ρόμπερτσον, Μανέ, Σαλάχ και Φιρμίνο, έφτασαν στα όριά τους. Ο Αλεξάντερ – Αρνολντ δεν το έκρυψε: «Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη στιγμή στην καριέρα μου, που ήμουν σε τόσο κακή κατάσταση». Πόσο ν’ αντέξουν; Επί τρεις σεζόν αγωνίζονται «στα κόκκινα». Και, ασφαλώς, όχι τόσο «διψασμένοι» για διάκριση έπειτα από ένα τρόπαιο Τσάμπιονς Λιγκ και έναν τίτλο στην Αγγλία, που το Λίβερπουλ περίμενε 30 ολόκληρα χρόνια. Δεν υπάρχει και ένα γεμάτο από κόσμο «Ανφιλντ» για να τους δώσει ψυχολογική ώθηση… Η Λίβερπουλ είναι η ομάδα που επηρεάστηκε περισσότερο απ’ όλες από τις άδειες εξέδρες. Το παραδέχτηκε, εμμέσως πλην σαφώς, και ο Πεπ Γκουαρντιόλα, τονίζοντας πως «χωρίς κόσμο είναι ένα τελείως διαφορετικό γήπεδο».

Αλλά η πιο μεγάλη κακοτυχία της εφετινής Λίβερπουλ φαίνεται να είναι το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του Μανέ, του Σαλάχ και του Φιρμίνο. Συμβαίνουν αυτά. Τα έχουν περάσει στο παρελθόν οι πιο εμβληματικοί της «γκολτζήδες». Ο Ρας, ο Νταλγκλίς, ο Οουεν, ο Φερνάντο Τόρες… Με τη (σημαντική) διαφορά ότι τώρα το σύνδρομο της «αφλογιστίας» έχει προσβάλει και τους τρεις επιθετικούς της ομάδας, η οποία στον αγώνα με τη Φούλαμ συμπλήρωσε 115(!) τελικές ευκαιρίες χωρίς γκολ. Το στατιστικό αυτό είναι τόσο παράδοξο, ώστε πολλοί τείνουν να πιστέψουν τη θεωρία του τηλεπαρουσιαστή του BeIN Sports, Ρίτσαρντ Κις. Ισχυρίζεται οτι Σαλάχ και Μανέ τρέφουν τέτοια αντιπάθεια, ο ένας για τον άλλον, ώστε αρνούνται να πασάρουν «σίγουρα» γκολ.

Προς το παρόν ο Κλοπ δείχνει ανήμπορος να ανατρέψει την κατάσταση, και το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: τι θα συμβεί, αν ο κατήφορος της Λίβερπουλ συνεχιστεί; Οι Times, η Telegraph και η μεγαλύτερη μερίδα του αγγλικού Τύπου αναφέρουν ότι δεν θα έχει την τύχη του Κένι Νταλγκλίς και του Μπρένταν Ρότζερς, που το 2012 και το 2015 απολύθηκαν επειδή δεν έπιασαν τον μίνιμουμ στόχο: την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Υπάρχει, όμως, και το ενδεχόμενο της παραίτησης, αν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο. Μάλιστα, όπως αποκάλυψε ο Independent, το συμβόλαιο που ο 52χρονος προπονητής υπέγραψε τον Δεκέμβριο του 2019 (έως το καλοκαίρι του 2024) προβλέπει ότι μπορεί να αποχωρήσει από τον σύλλογο οποιαδήποτε στιγμή το θελήσει.

Θα το κάνει; «Μόνον αν οι αμερικανοί ιδιοκτήτες, που ουσιαστικά τον έχουν εγκαταλείψει, δεν αλλάξουν στάση», εκτιμά ο αρθρογράφος των Times, Χένρι Γουίντερ. Ο Κλοπ γνωρίζει καλύτερα από τον καθέναν ότι ο κύκλος αυτής της ομάδας, που έχει οκτώ ποδοσφαιριστές πάνω από τα 30, δεν θα αργήσει να κλείσει. Η Λίβερπουλ χρειάζεται ανανέωση, η ανανέωση, μεταγραφές, και οι μεταγραφές, χρήματα. Αυτό το καλοκαίρι οι επενδυτές πρέπει να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News