Στο μισό μειώθηκε η ποσότητα σπερματοζωαρίων που παράγουν οι άνδρες των χωρών της Δύσης κατά τη διάρκεια των τελευταίων 40 ετών, υποστηρίζουν τα μέλη διεθνούς ερευνητικής ομάδας, παρότι τα αίτια πίσω απ’ αυτήν την ανησυχητική μείωση παραμένουν άγνωστα. Τα τελευταία ευρήματα των ειδικών αποκαλύπτουν πως από το 1973 έως το 2011, η συγκέντρωση σπερματοζωαρίων μεταξύ των ανδρών της Δύσης μειωνόταν σταδιακά κατά 1,4% ανά έτος, γεγονός που με την πάροδο του χρόνου οδήγησε σε συνολική μείωση μεγαλύτερη του 52%. «Τα ευρήματα της έρευνας είναι συγκλονιστικά», τόνισε ο Χαγκάι Λεβινέ, επιδημιολόγος από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και επικεφαλής συντάκτης της έρευνας.

Ενώ οι θεραπείες κατά της υπογονιμότητας, όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση, μπορούν να προσφέρουν λύσεις για την αντιμετώπιση των παράπλευρων συνεπειών αυτής της ανησυχητικής μείωσης, ο ισραηλινός γιατρός επισήμανε πως η χαμηλή συγκέντρωση σπερματοζωαρίων ενδέχεται να είναι ενδεικτική της εύθραυστης υγείας των ανδρών της Δύσης. «Πρόκειται για μια κλασική περίπτωση ενός τεράστιου προβλήματος όσον αφορά τη δημόσια υγεία που παραμελείται», προειδοποίησε..

Δεν είναι η πρώτη φορά που ερευνητές και επιστήμονες εκφράζουν τις ανησυχίες τους σχετικά με τη μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων, αλλά οι προηγούμενες σχετικές μελέτες επικρίνονται από κάποιους που υποστηρίζουν ότι η μείωση μπορεί να οφείλεται στις μεταβαλλόμενες εργαστηριακές μεθόδους ή στα αποτελέσματα ερευνών που πραγματοποιήθηκαν δίχως να ληφθεί υπόψη εάν οι συμμετέχοντες αντιμετώπιζαν προβλήματα υπογονιμότητας. Οι ειδικοί, ωστόσο, που διεξήγαγαν την τελευταία μελέτη δηλώνουν ότι ξεπέρασαν τα εν λόγω ζητήματα, αναλύοντας τα στοιχεία παλαιότερων μελετών στις οποίες χρησιμοποιήθηκε η ίδια μέθοδο μέτρησης των σπερματοζωαρίων και συμμετείχαν άνδρες καθ΄όλα υγιείς.

Κατά τα διάρκεια της μελέτης που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Human Reproduction Update, οι ερευνητές συνέδεσαν 185 έρευνες που πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 1973 – 2011, με τη συμμετοχή σχεδόν 43.000 ανδρών και χώρισαν τα δεδομένα σε δύο μεγάλες κατηγορίες με βάση την καταγωγή των συμμετεχόντων: από τη μια πλευρά όλοι όσοι κατάγονται από χώρες του αποκαλούμενου δυτικού κόσμου, συμπεριλαμβανομένων της Νέας Ζηλανδίας και της Αυστραλίας, και από την άλλη πλευρά όλοι οι άλλοι. Διαπιστώθηκε πως η συγκέντρωση σπερματοζωαρίων έπεσε από 99 εκατομμύρια ανά χιλιοστό του λίτρου (ml) το 1973 στα 47,1 εκατομμύρια ανά χιλιοστό του λίτρου το 2011 – μείωση της τάξης του 52,4% – μεταξύ των ανδρών της Δύσης.

Παρά τη δραματική μείωση της ποσότητας σπερματοζωαρίων στους άνδρες της Δύσης οι επιστήμονες εξακολουθούν να αγνοούν τα ακριβή αίτιά της. Φωτογραφία: Shutterstock

Οταν δημοσιοποιήθηκε η επίσημη φωτογραφία του Monsieur le Président της Γαλλίας, οι περισσότεροι Γάλλοι μαγνητίστηκαν από τις λεπτομέρειες: τα δύο iPhone πάνω στο προεδρικό γραφείο, τα Απομνημονεύματα του Στρατηγού Ντε Γκολ, το ανοιχτό παράθυρο πίσω από τον Εμανουέλ Μακρόν, ανάμεσα στις σημαίες της Γαλλίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από όπου εισέρχεται στο προεδρικό γραφείο ο αέρας ανανέωσης που ο φιλόδοξος «ούτε δεξιός ούτε αριστερός» πολιτικός δεν κρύβει πως θέλει να φέρει στην πατρίδα του αλλά και στην Ευρώπη. Οταν, όμως, κυκλοφόρησαν τα πρώτα αντίτυπα του φωτογραφικού πορτραίτου του νέου προέδρου της 5ης Δημοκρατίας αποδείχτηκε πως ένα τυπικό χαρακτηριστικό των Γάλλων ο Μακρόν δεν μπόρεσε να το αποβάλει: την αίσθηση του «grandeur», την αίσθηση (ή την ψευδαίσθηση) του μεγαλείου. Και αυτό γιατί οι διαστάσεις του πορτραίτου του γάλλου προέδρου είναι 50 Χ 70 εκατοστά και όχι 50 Χ 65, όπως συνήθως.

Κάποιοι, ωστόσο, μεταξύ των οποίων η Le Monde και η L’Express, έσπευσαν να επισημάνουν πως ο υπολογισμός του Σενόμπλ είναι αβάσιμος. Καταρχάς γιατί η ανάρτηση του πορτραίτου του εκάστοτε προέδρου στα δημαρχιακά μέγαρα όλης της χώρας, παρότι αποτελεί παράδοση, δεν είναι υποχρεωτική. Αλλά και γιατί στην αγορά κυκλοφορούν κορνίζες με τις κατάλληλες διαστάσεις το κόστος των οποίων δεν ξεπερνά τα 10 ευρώ. Και, τέλος, γιατί σίγουρα δεν απαγορεύεται να διπλώσει ή ακόμα και να κόψει κανείς μερικά εκατοστά από την καινούργια φωτογραφία ώστε να την προσαρμόσει στα μέτρα της παλιάς κορνίζας, συμβουλή που πρόκειται να ακολουθήσει και ο Σενόμπλ.

Μια μεγάλη κορνίζα για μια μεγάλη φωτογραφία ενός μεγάλου (;) προέδρου. Φωτογραφία: Twitter

Ο νέος αστέρας της μεγάλης -αλλά και της μικρής- οθόνης είναι ο Ουίνστον Τσόρτσιλ. Μάλιστα! Γιατί ο εμβληματικός πρωθυπουργός της Βρετανίας που γεννήθηκε το 1874 και απεβίωσε το 1965, «πρωταγωνιστεί» σήμερα σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Τα λόγια του αντηχούν στη «Δουνκέρκη», το πολυαναμενόμενο πολεμικό έπος του Κρίστοφερ Νόλαν, αλλά στη μικρή οθόνη η προσωπικότητα του πολιτικού, στρατιωτικού, ιστορικού και βραβευμένου με Νομπέλ Λογοτεχνίας δημοσιογράφου από τη Βρετανία χάρισε ήδη μια υποψηφιότητα για βραβείο Emmy στον αμερικανό ηθοποιό Τζον Λίθγκοου, έναν από τους πρωταγωνιστές της τηλεοπτικής σειράς The Crown της Netflix.

Τώρα όλοι αναμένουν να δουν την ερμηνεία του Γκάρι Ολντμαν, ο οποίος είναι κυριολεκτικά αγνώριστος υποδυόμενος τον Τσόρτσιλ στην ταινία «Darkest Hour» του βρετανού σκηνοθέτη Τζο Ράιτ. «Συγκινήθηκα και ήμουν αφοσιωμένος από την πρώτη έως την τελευταία σκηνή και χάρηκα που ήμουν εντελώς αγνώριστος, όπως μου είπαν ακόμα και οι πιο αγαπημένοι μου φίλοι. Δεν συμβαίνει συχνά στην καριέρα ενός ηθοποιού να έχει τη δυνατότητα να υποδυθεί μια τόσο χαρισματική προσωπικότητα. Το σενάριο μ’ έκανε να πιάσω στα χέρια μου βιβλία ιστορίας γιατί ήθελα μάθω και να εξετάσω σε βάθος κάθε πτυχή των πολιτικών αποφάσεων που έλαβε και των στρατηγικών που εφάρμοσε ενάντια στον Χίτλερ ο “άνθρωπός μου”», προσδιόρισε ο Ολντμαν από το Λος Οντζελες κατά την παρουσίαση αποσπασμάτων της ταινίας.

Αλλά πέρα από τον Γκάρι «Ουίνστον» Ολντμαν «Τσόρτσιλ» υπάρχει και ο Ουίνστον – Μπράιν Κοξ – Τσόρτσιλ, υπενθυμίζει η Corriere della Sera, απόλυτος πρωταγωνιστής της ταινίας του αυστραλού σκηνοθέτη Τζόναθαν Τεπλίτζκι την οποία επαίνεσαν οι κριτικοί για την παρουσίαση πτυχών και της ιδιωτικής ζωής αυτού του μεγάλου πολιτικού ανδρός, της σχέσης του για παράδειγμα, με τη σύζυγό του Κλέμεντιν («Κλέμι» όπως την αποκαλούσε ο ίδιος), την οποία υποδύεται η μεγάλη αγγλίδα ηθοποιός Μιράντα Ρίτσαρντσον.

Η μεταμόρφωση ενός μεγάλου ηθοποιού σ’έναν μεγάλο πολιτικό. Φωτογραφία: Universal

Στην Αμερική η κατανάλωση κρέατος αλόγου θεωρείται ακόμα ταμπού και όποιος έχει αντίθετη άποψη και επιθυμεί να τα θανατώσει τα επιβλητικά θηλαστικά για τον σκοπό αυτό, βρίσκει απέναντί του πλήθος νομικών εμποδίων. Σε αντίθεση, για παράδειγμα, όλων όσα συμβαίνουν στην Ιαπωνία, το Βέλγιο, την Ισλανδία και την Ιταλία, μεταξύ πολλών άλλων χωρών, όπου το κρέας αλόγου αποτελεί εκλεκτό έδεσμα. Αλλά τώρα δεν αποκλείεται όλα ν’ αλλάξουν και στις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ. Επιτροπή της αμερικανικής βουλής ψήφισε πρόσφατα υπέρ της άρσης των περιορισμών όσον αφορά τη σφαγή αλόγων για την κατανάλωση του κρέατός τους ενώ στον προϋπολογισμό της κυβέρνησης που παρουσιάστηκε τον περασμένο Μάιο υπήρχε πρόταση για πώληση (σφαγή και την κατανάλωση) στο εξωτερικό ή ακόμα και ευθανασία των άγριων αλόγων με στόχο τον περιορισμό των δαπανών για την προστασία και τη φροντίδα τους – αναφέρει η Washington Post.

Σε ομοσπονδιακό επίπεδο, η σφαγή αλόγων είχε ήδη απαγορευτεί ήδη από το 2006 ώστε να τερματιστεί η τροφοδοσία ξένων, κατά κύριο λόγο, αγορών, όπως του Καναδά και του Μεξικού. Η κυβέρνηση Ομπάμα, όμως, προέβη στην ανάκληση της σχετικής απόφασης το 2011 με την αιτιολογία ότι η απαγόρευση είχε ως αποτέλεσμα να μεταφερθούν τα σφαγεία εκτός της αμερικανικής επικράτειας όπου οι κτηνιατρικοί και υγειονομικοί έλεγχοι είναι σχεδόν ανύπαρκτοι. Αλλά περισσότερο από τη νομοθεσία είναι η νοοτροπία των Αμερικανών που κρατά το κρέας αλόγου μακριά από τα κρεοπωλεία και τις υπεραγορές καθώς για τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών των ΗΠΑ η ιδέα του να τρέφεται κανείς με κρέας αλόγου είναι φριχτή, τόσο όσο και η ιδέα του να τρώει κανείς έναν σκύλο. 

Λουκάνικο από κρέας αλόγου. Φωτογραφία: Shutterstock/donikz