Μικρά θαύματα συμβαίνουν σε μικρές θεατρικές σκηνές από μικρά καλλιτεχνικά σχήματα. Ένα τέτοιο σκηνικό θαύμα συντελείται κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στο θέατρο Skrow, με την παράσταση του Δημήτρη Μπογδάνου «Μπιλ και Λου», η οποία περιγράφει τη δια αλληλογραφίας σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στην 8χρονη Λου από την Αυστραλία και τον Νεοϋορκέζο, υπέρβαρο, μεσήλικα Μπιλ. Αν και εσείς, όπως εγώ, πιστεύετε πως η τρυφερότητα θα σώσει τούτον τον αποπροσανατολισμένο κόσμο -και όχι μόνο η ομορφιά, όπως πρέσβευε ο Ντοστογιέφσκι, σπεύστε να νιώσετε τις ιαματικές ιδιότητες του καλού θέατρου σε αυτή τη νεανική σκηνή, όπου ο Βασίλης Μαυρογεωργίου χαρίζεται και χαρίζει γενναιόδωρα στους θεατές όλο το πληθωρικό του ταλέντο μέσα από πολλαπλούς ρόλους –λατρεμένος ως αλκοολική μητέρα της 8χρονης Λου. Εδώ, επίσης, θα ανακαλύψετε έναν στιβαρό ερμηνευτή, τον Στέλιο Ιακωβίδη (Μπιλ), καθώς και την καθηλωτική μέσα στην αφέλεια του ρόλου της Λυδία Τζανουδάκη (Λου). Κατ’ εμέ, μία από τις καλύτερες παραστάσεις της φετινής σεζόν!

Με λίστες αναμονής παίζεται στο Θησείον η «Κατερίνα» του Αύγουστου Κορτώ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη, με τη Λένα Παπαληγούρα και μουσικό συνοδοιπόρο τον Λόλεκ. «Το βιβλίο της Κατερίνας» του Κορτώ αποτελεί μία πολύ δυνατή και έντονα συγκινησιακή κειμενική βάση για αυτή τη λιτή σκηνοθετική προσέγγιση που αναδεικνύει τα ερέβη αλλά και τα ξέφωτα της ψυχής της διπολικής Κατερίνας. Η Λένα Παπαληγούρα καταδύεται θαρρείς χωρίς φόβο κινδύνου στην ανταριασμένη ψυχοσύνθεση της Κατερίνας και κερδίζει τον σεβασμό του κοινού της. Εύστοχη η διασκευή του «Que sera sera» και η ένθεση του εμπρηστικού ποιήματος του Φίλιπ Λάρκιν «Τούτοι να μείνουν οι στίχοι».

Λαϊκό προσκύνημα και για τη «Σταματία, το γένος Αργυροπούλου» του Κώστα Σωτηρίου, με την Ελένη Ουζουνίδου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Μέσα σε ένα σκηνικό τίγκα στα σεμεδάκια, με χαριτωμένη ασεξουαλική υστερία και ευτράπελο μεσοαστικό σνομπισμό, η Σταματία με τη «χρυσή καρδιά, αν και καραμανλικιά» προτάσσει τη σκληρότητα του συντηρητισμού της αλλά κυρίως τη ζέση της για ζωή απέναντι στα χτυπήματα της μοίρας. Η ερμηνευτικά χυμώδης και στιβαρή Ελένη Ουζουνίδου κερδίζει επάξια το πιο παρατεταμένο και ηχηρό χειροκρότημα της σεζόν και καθιερώνεται με αυτή την καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία ως μία εκ των σπουδαίων πρωταγωνιστριών μας.

Ο Ρόμπερτ Πάτινσον έχει σωσία και είναι Ελληνας ηθοποιός. Πρόκειται για τον Αινεία Τσαμάτη (φωτογραφία), ο οποίος εμφανιζόταν στο Πόρτα, στην παράσταση «Σλάντεκ», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά. Εξίσου γοητευτικός με τον Βρετανό συνάδελφό του αλλά σαφώς πιο ταλαντούχος, ο 30χρονος ηθοποιός με το έντονο βλέμμα και τη χαρακτηριστική σκηνική αυτοπεποίθηση ξεχωρίζει ερμηνευτικά παρά το μικρό του ρόλο. Στο μεταξύ, ο Ρόμπερτ Πάτινσον, που έχει να πατήσει στο θεατρικό σανίδι από τα 15 του σε ερασιτεχνικές παραστάσεις, δήλωσε πρόσφατα πως «ναι, θα ήθελα να παίξω στο θέατρο, σε κάποια μικρή σκηνή. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι στο Μπρόντγουεϊ, αλλά θα ήθελα σίγουρα να κάνω κάτι σοκαριστικό».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News