Έχετε κουραστεί από το αυτομαστίγωμα της κρισιολογίας; Εχετε βαρεθεί να ακούτε «δεν γίνεται τίποτα» ή «πάμε να φύγουμε από τον κωλότοπο»; Έχετε απηυδήσει από τον πανελλήνιο διαγωνισμό της ελεεινολογίας; Αν αντέχετε κι άλλο, τότε μη διαβάσετε παρακάτω. Συνεχίστε στο group therapy της εθνικής μανιοκατάθλιψης.

Αν, όμως, θέλετε να γελάσει το χειλάκι σας, να πάρετε μια γερή δόση αυτοπεποίθησης και αισιοδοξίας, να πάτε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Θα δείτε πώς στα χρόνια που επενδύθηκαν τα λιγότερα, τα ολίγιστα χρήματα στις ελληνικές παραγωγές, στο χρονικό του εξοργιστικού ύπνου των δημόσιων θεσμικών επενδυτών, είχαμε ρεκόρ παραγωγών και, πιστέψτε με, ρεκόρ ποιότητας. Περισσότερες από διακόσιες ελληνικές προτάσεις υποβλήθηκαν, περισσότερες από εκατό παίρνουν μέρος στο Φεστιβάλ. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Νεό ήθος αναδείχθηκε, νέες συλλογικότητες αναπτύχθηκαν. Και πείσμα. Πολύ πείσμα.

Στην Ελλάδα, όπου η εθνική παροιμία είναι «να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα», θα δείτε ταινίες συλλογικές όπως η “Δημοκρατία-ο δρόμος του σταυρού (προτίμησης)”. Έξι κινηματογραφιστές ακολούθησαν τέσσερις υποψήφιους βουλευτές στο αποκαλυπτικό κυνήγι του σταυρού στις τελευταίες εκλογές. "Demokratia: The Way of the Cross" – 85’ – Μάρκος Γκαστήν, Κατερινα Πατρώνη, Γιαννης Μισουρίδης, Χάρης Ραρτογιάννης, Χριστόφορος Γεωργούτσος, Νικολία Αποστόλου.

Θέλετε να πάρετε κουράγιο από έναν άρρωστο με σκλήρυνση, που δεν το έβαλε κάτω, αλλά έγινε μυθιστοριογράφος και, λέξη τη λέξη, σελίδα τη σελίδα, κερδίζει τη μάχη της ζωής; Δείτε "Dimitris Papadoulis – The multiple gift" – 72’ – Στέλλα Αλισσάνογλου, Γιάννης Καραπιπερίδης.

Θυμάστε, όσοι σπουδάσατε έξω ή μακριά από το πατρικό, τις σπανακόπιτες της μαμάς και τα σουτζουκάκια της γιαγιάς; Μπορείτε να φανταστείτε πώς, με αυτή την ύλη, γυρίστηκε ντοκιμαντέρ μαύρη κωμωδία; "Food for Love" – 55’ – Μαριάννα Οικονόμου.

Θέλετε να δείτε τη διπλή κρίση ταυτότητας μιας Φιλιππινέζας στην Ελλάδα, που δεν είναι Φιλιππινέζα; "Rough Cut" – 57’ –  Ελιάνα Αμπραβανέλ.

Όσοι, πάλι, είστε αθεράπευτα ερωτευμένοι με την πολιτική, όσοι είδατε στην εκλογή του Μπουτάρη ένα παράθυρο ελπίδας να ανοίγει, μη χάσετε το "One Step Ahead" – 126΄ – Δημήτρης Αθερίδης, Μαρία Δρανδάκη. Θα πάρετε το καλύτερο αντισυμβατικό μάθημα μη πολιτικώς ορθής καμπάνιας, η οποία, ακριβώς επειδή δεν ήταν «ορθή» αποδείχτηκε ολόσωστη κι έφερε τη νίκη.

Κι αν σας παραξένεψε η κοπτο-ραπτική του σχεδίου ΑΘΗΝΑ και θέλετε να διαπιστώσετε πώς μια διδακτορική διατριβή στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο γέννησε ένα ντοκιμαντέρ αξιώσεων δείτε "Anaparastasis: Life and work of Jani Christou (1926-1970)" – 96' – Konstantinos Zouliatis.

Νοσταλγήσατε τα παιδιά των λουλουδιών; Σας περιμένει η ταινία της Μαρίας Κουφοπούλου Mattala.
Θυμάστε το σκηνοθέτη Νίκο Νταγιαντά με τα Μυστικά του Λαβύρινθου και την Γιαπωνεζο-Κρητικοπούλα ηρωίδα στην τελευταία ταινία του; Σας περιμένει με την ΙΚΑΡΙΑ. Όσοι αγαπήσατε το Σταύρο Ψυλλάκη με το Άλλος δρόμος δρόμος δεν υπήρχε και το Νοσοκομείο ΜΕΤΑΞΑ, σας ετοίμασε τον ΞΕΝΟ, ένα πορτρέτο του σπουδαίου Έλληνα φωτογράφου Γιώργου Δεπόλα.
Μετά τον αριστουργηματικό «Πάρβα-Άγονη Γραμμή» και το 100, ο Γεράσιμος Ρήγας επιστρέφει στο αγαπημένο του θέμα του χορού με το Black Βοx.
Είχατε διασκεδάσει με τους «Γαμπρούς της Ζαχάρως»; Είχατε εξοργιστεί με το σκάνδαλο στις πυρκαγιές της Ηλείας; Ο Κίμων Τσακίρης, σας περιμένει με ένα νέο-αγρότη, που μπαίνει στην περιπέτεια να αλλάξει τη ζωή του επιχειρώντας.

Έγραψα για ταινίες, που έχω παρακολουθήσει τη γέννησή τους από τότε που ήταν μια ιδέα σε δυο σελίδες, μέχρι την ολοκλήρωσή τους. «Επάνω», όμως, θα δω Κατερίνα Πατρώνη, Άγγελο Κοβότσο, Ελισσάβετ Λαλουδάκη, Βαγγέλη Ευθυμίου με το Εργαστήρι Αιωνίων και άλλους, τους οποίους θα συναντήσω για πρώτη φορά.
Πού θέλω να καταλήξω; Να σας πω ότι το ελληνικό ντοκιμαντέρ ανθίζει. Μια νέα γενιά κινηματογραφιστών είναι εδώ και σας περιμένει για μια γερή δόση αντικαταθλιπτικού.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News