Ποιες πόλεις είναι τα μεγάλα θύματα της κλιματικής κρίσης
Ποιες πόλεις είναι τα μεγάλα θύματα της κλιματικής κρίσης
Οι μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου έχουν πλέον 25% περισσότερες καυτές ημέρες κάθε χρόνο συγκριτικά με τη δεκαετία του 1990, σύμφωνα με τελευταία μελέτη που παρουσίασε ο Guardian. Αν δεν υπάρξει επειγόντως δράση με στόχο την προστασία εκατομμυρίων ανθρώπων από τις υψηλές θερμοκρασίες, όλο και περισσότεροι θα στενάζουν υπό επικίνδυνες για την υγεία τους συνθήκες, λένε οι αναλυτές.
Καθώς η κλιματική κρίση εντείνεται, παρατηρείται σημαντική αύξηση των καυτών ημερών μέσα στο έτος, από την Ουάσινγκτον και τη Μαδρίτη μέχρι το Τόκιο και το Πεκίνο. Η μελέτη του λονδρέζικου International Institute for Environment and Development (IIED) αφορά 43 από τις πιο πυκνοκατοικημένες πόλεις της Γης, αν και η αύξηση της θερμοκρασίας αφορά ολόκληρο τον πλανήτη. (ΣΣ: Η Αθήνα δεν συμπεριλαμβάνεται στην έρευνα)
Ο μέσος αριθμός των ημερών με θερμοκρασία πάνω από 35 βαθμούς διπλασιάστηκε στη Ρώμη και στο Πεκίνο, ενώ τριπλασιάστηκε στη Μανίλα. Στη Μαδρίτη υπάρχουν πλέον κατά μέσον όρο 47 ημέρες τον χρόνο με ζέστη πάνω από τους 35 βαθμούς, ενώ στο σχετικά δροσερό Λονδίνο διπλασιάστηκε ο αριθμός των ημερών με ζέστη πάνω από 30 βαθμούς.
Το Νέο Δελχί κατέγραψε τον υψηλότερο αριθμό ημερών με θερμοκρασία άνω των 35 °C από όλες τις πρωτεύουσες που αναλύθηκαν. Την τελευταία δεκαετία, το 44% των ημερών στην πόλη έφτασε τους 35°C (από 37% το 2004-2013 και 35% το 1994-2003).
Η Τζακάρτα γνώρισε μία από τις σημαντικότερες αυξήσεις στον αριθμό των ημερών με θερμοκρασία άνω των 35°C τα τελευταία 30 χρόνια. Μεταξύ 1994-2003 καταγράφηκαν μόνο 28 ημέρες με θερμοκρασία άνω των 35 °C στην Τζακάρτα, ενώ την τελευταία δεκαετία (2014-2023) ο αριθμός έφτασε τις 167 ημέρες.
Αλλες πόλεις με απότομη αύξηση του αριθμού των ζεστών ημερών τα τελευταία 30 χρόνια ήταν η Σεούλ, το Μπουένος Αϊρες και το Πεκίνο (PDF). Στο Παρίσι, έχουν αυξηθεί κατά 57 % οι θερμές ημέρες.
Ο Guardian έγραψε ότι για αυτή την παρατεταμένη ζέστη «φταίει η καύση ορυκτών καυσίμων» και πιθανολόγησε ότι εξαιτίας της «ίσως έχουν πεθάνει εκατομμύρια άνθρωποι τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, κυρίως ηλικιωμένοι και φτωχοί». Στη συνέχεια έδωσε τον λόγο στα στελέχη του IIED. «Οι παγκόσμιες θερμοκρασίες αυξάνονται ταχύτερα από ό,τι πιθανώς ανέμεναν οι κυβερνήσεις και σίγουρα ταχύτερα από τις αντιδράσεις τους» είπε η Αννα Βαλνίκι, ερευνήτρια του IIED.
«Η αδυναμία προσαρμογής θα καταδικάσει εκατομμύρια κατοίκους πόλεων σε ολοένα και πιο άβολες, ίσως και επικίνδυνες συνθήκες, λόγω του φαινομένου της αστικής θερμικής νησίδας. Οι φτωχότεροι άνθρωποι πιθανότατα θα υποφέρουν παντού περισσότερο, αλλά βασικά στον Παγκόσμιο Νότο, λόγω των κατοικιών χαμηλότερης ποιότητας, όπου πολλοί ζουν σε παραγκουπόλεις. Η κλιματική αλλαγή είναι η νέα πραγματικότητα. Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν πλέον να κρύβουν τα κεφάλια τους στην άμμο».
Οι εκπομπές ορυκτών καυσίμων που προκαλούν την κλιματική κρίση εξακολουθούν να αυξάνονται, συνέχισε ο Guardian, παρά το γεγονός ότι πρέπει να μειωθούν κατά 45% έως το 2030, σύμφωνα με τη Συμφωνία των Παρισίων. Το 2024 σημειώθηκαν καύσωνες σε όλον τον κόσμο, από τις ΗΠΑ και τον Καναδά μέχρι την Αίγυπτο, την Κίνα και την Ιαπωνία (όπου οι 41 βαθμοί έστειλαν στο νοσοκομείο περισσότερους από 10.000 ανθρώπους). Στην Ευρώπη χρεώθηκαν στη θερμοκρασία τουλάχιστον 16.500 θάνατοι τους θερινούς μήνες.
Το ολλανδικό Global Center on Adaptation ξεκίνησε για να επιταχύνει την εξεύρεση λύσεων που σώζουν ζωές και προστατεύουν τα μέσα διαβίωσης, από κέντρα ψύξης και σκιερούς χώρους ανάπαυσης έως έξυπνα για το κλίμα προγράμματα εργασίας και συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης. Ο πρόεδρός του, ο σενεγαλέζος πολιτικός Μάκι Σαλ, δήλωσε: «Η ακραία ζέστη δεν είναι κίνδυνος μακρινός, αλλά του παρόντος. Απειλεί τους λαούς μας, τις οικονομίες μας και το μέλλον μας. Επενδύοντας σε πρακτικές, αποδεδειγμένες λύσεις, μπορούμε να προστατεύσουμε τους πολίτες μας».
Η Βαλνίκι δήλωσε: «Πολλοί από εμάς γνωρίζουμε πώς είναι να μένεις ξύπνιος τη νύχτα στάζοντας ιδρώτα κατά τη διάρκεια ενός καύσωνα. Αυτό δεν είναι πρόβλημα που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε απλώς με κλιματισμό. Οι πόλεις χρειάζονται άμεση χρηματοδότηση για να βελτιώσουν τη μόνωση και τον αερισμό των κτιρίων, να αναπτύξουν σχέδια θέρμανσης και να δημιουργήσουν κάλυψη σκιάς όπου είναι δυνατόν».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
