Με την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» όσον αφορά τη λειψυδρία και την ξηρασία την οποία βιώνουν οι μεσογειακές χώρες, όπως και η Ελλάδα, ασχολήθηκε η Repubblica, μάλιστα συνομίλησε με τον καθηγητή υδρολογίας Αντρέα Ρινάλντο, κάτοχο του πλέον πρόσφατου «Βραβείου Νερού» (Stockholm Water Prize), που από το 1991 απονέμει το σουηδικό ίδρυμα Stockholm Water Foundation.

Ο βενετσιάνος επιστήμονας διαπίστωσε και υπογράμμισε ότι «οι άνθρωποι αδυνατούμε να κατανοήσουμε το επείγον του προβλήματος, καθώς η κρίση του νερού και υφίσταται και μεγαλώνει, χωρίς να γίνεται κάτι για να διορθωθεί η κατάσταση». Ανέφερε τα μείζονα θέματα, την εξάντληση του υδροφόρου ορίζοντα κάθε μεσογειακής χώρας, τη συνεπαγόμενη αδυναμία επαρκούς άρδευσης των καλλιεργειών, κ.λπ.

Η συνέντευξη του Ρινάλντο συνέπεσε με την Παγκόσμια Ημέρα Νερού, την εκδήλωση που ο ΟΗΕ καθιέρωσε να εορτάζεται σε όλον τον κόσμο στις 22 Μαρτίου με σκοπό να επισημαίνεται η ανάγκη ορθολογικής και υπεύθυνης διαχείρισης των υδάτινων πόρων, και μάλιστα με βιώσιμο τρόπο.

Ο Ρινάλντο, οπαδός της θεωρίας περί ανθρωπογενούς κλιματικής κρίσης (λόγω των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου), είπε ότι η ξηρασία και το αντίθετό της, οι πλημμύρες, είναι οι δύο όψεις του αυτού νομίσματος, διότι «με την αύξηση της θερμοκρασίας η ατμόσφαιρα διατηρεί περισσότερο ποσοστό υδρατμών».

Παραδέχτηκε τη διαχρονική κυκλικότητα του κλίματος της Γης, όμως παρατήρησε ότι η σημερινή ταχύτητα των αλλαγών που συντελούνται είναι πρωτοφανής: «Η θέρμανση που βιώνουμε περίπου από τη δεκαετία του ’50 είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία του πλανήτη».

Από τις παρατηρήσεις του με γενικό ενδιαφέρον μνημονεύονται τα εξής: η γεωργία ενδέχεται να πάψει να υφίσταται αν δεν βρεθούν λύσεις για το πότισμα των χωραφιών, κάθε δυνατή βροχή θα προκαλεί πλημμύρα αν οι λεκάνες απορροής είναι μικρές ή «φραγμένες», ακόμη και οι αστικές συνήθειες με τις οποίες κατασπαταλάται το πόσιμο νερό θα γίνουν ανάμνηση (λόγου χάρη το πλύσιμο των αυτοκινήτων)

Ως πρότυπο διαχείρισης υδάτων σε περιοχές με ανομβρία ανέφερε το ισραηλινό παράδειγμα: πέρα από την αφαλάτωση στις παράκτιες περιοχές, στο Ισραήλ χρησιμοποιούν για άρδευση «νερό παραγόμενο από την επεξεργασία λυμάτων», το οποίο «είναι και πόσιμο».

Τέλος, ο Ρινάντο δήλωσε ότι «η κλιματική κρίση δεν μπορεί να επιλυθεί από την αγορά» και απαιτείται «κρατική παρέμβαση». Σχολίασε μάλιστα και το παράδοξο «οι Δυτικές χώρες που κατά το παρελθόν εκμεταλλεύθηκαν τους φυσικούς πόρους της Αφρικής να ζητούν τώρα θυσίες για το κλίμα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News