Με την ανθρωπογεωγραφία των ψηφοφόρων που θα βγάλουν την επόμενη γερμανική κυβέρνηση (συνεργασίας, βέβαια) ασχολήθηκε σχοινοτενές ρεπορτάζ του βρετανικού Guardian. Οι δηλώσεις όσων βρήκε προθύμους να μιλήσουν η ρεπόρτερ (Τζεντιντάτζαχ Οτε) συγκλίνουν στα μείζονα προβλήματα (που για τους Γερμανούς είναι η δική τους ύφεση, το Ουκρανικό και το κλίμα) και στη μάλλον απολίτικη επί της ουσίας αμηχανία μπροστά στην κάλπη. Προξενεί κάποια εντύπωση, ωστόσο, ότι οι αν ψήφιζαν μόνο όσοι απάντησαν στην Οτε, τότε στο Βερολίνο ίσως σχημάτιζαν κυβέρνηση οι… Πράσινοι.

Οι αριστερόστροφοι

Φεύγω για Λουξεμβούργο! Ο Γκρέγκορ, 59 ετών, από το Τρίερ, είπε πως όταν βγάζει τον σκύλο του βόλτα για να χωνέψει, βλέπει ηλικιωμένους ανθρώπους να ψάχνουν φαΐ στα σκουπίδια και ότι αυτό το «πρωτοφανέρωτο» θέαμα «τον πονάει». Κατά δήλωσή του, δούλεψε στον χρηματοοικονομικό κλάδο κοντά 40 χρόνια, αλλά απολύθηκε το περασμένο καλοκαίρι. Είπε ότι ψάχνει δουλειά, όχι όμως στη Γερμανία αλλά στο… Λουξεμβούργο, «όπου όλα είναι καλύτερα». Ανησυχεί, πάντως, λέει, για την πατρίδα του, έτσι θα ψηφίσει τους Φιλελευθέρους FDP, κέρβερους του συνταγματικού πλην διαβόητου δημοσιονομικού «φρένου». Η αντίθεση άνεργος-νεοφιλελεύθερος είναι, φυσικά, καμπανιστή.

Το σλόγκαν του ανέργου Γκρέγκορ: «Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δουλεύουμε περισσότερο, να δουλεύουμε σκληρότερα». Δεύτερη αντινομία στη συλλογιστική τού Γκρέγκορ, πάντα κατά τα λεγόμενά του: ανησυχεί για τη μετανάστευση και για τα «ανοιχτά σύνορα», αισθάνεται ότι η Γερμανία «εισάγει προβλήματα», ωστόσο πάνω απ’ όλα φοβάται ότι «η Εναλλακτική για τη Γερμανία θα καταστρέψει την κοινωνία».

Επίσης τον ενοχλεί που «είναι υπέρ του Πούτιν» τόσο η Εναλλακτική όσο και το αριστερίστικο κόμμα της Σάχρα Βάγκενκνεχτ: «Αγωνίζονται κατά της Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Ελπίζει ότι τα κεντρώα κόμματα «τελικά θα επικρατήσουν» – ίσως έτσι αποφύγει και αυτός το Λουξεμβούργο.

Με τρομάζει η δεξιά πλειοψηφία! Η Φραντζίσκα Ρέμπερ, 32 ετών, από τη Δρέσδη, επιστημονική συνεργάτις ΑΕΙ, είπε ότι «η κατάρρευση του τριμερούς συνασπισμού γέννησε μεγάλη αβεβαιότητα». Θεωρεί ότι η κυβέρνηση Σολτς ήταν «κάποιο είδος αναχώματος στις δεξιές ιδέες». Πιθανότατα, έγραψε η Οτε, η Ρέμπερ θα ψηφίσει το κύριο ακροαριστερό κόμμα, το Die Linke, ή τους Πράσινους.

Θεωρεί ότι μια πρωτοβουλία των Πράσινων που εξόργισε τους Γερμανούς, «ο νόμος της θέρμανσης, ο οποίος καταργεί σταδιακά τα συστήματα πετρελαϊκής θέρμανσης που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν πολλοί άνθρωποι», ήταν καλός. Κρίνει ότι οι ψηφοφόροι της Εναλλακτικής είναι «κυρίως απογοητευμένοι Ανατολικογερμανοί, που έτσι θα διαμαρτυρηθούν στην κάλπη». Το σλόγκαν της: «Και μόνο η σκέψη ότι η πλειοψηφία μπορεί να πάει στα δεξιά κόμματα είναι πολύ τρομακτική».

Πάλι τους Πράσινους θα ψηφίσω! Η Λιν Φαλτίν, 39 ετών, από το Μόναχο, η οποία περιγράφει τον εαυτό της ως γυναίκα της εργατικής τάξης, επισημαίνει κρίση ταυτότητας των αριστερών κομμάτων. «Θα ψηφίσω Πράσινους, όπως κάνω πάντα, αλλά με πολύ λιγότερο ενθουσιασμό». Την απασχολεί η «κλιματική αλλαγή», ενώ ενοχλείται από τις προεκλογικές φωνές που διατυμπανίζουν ότι θέλουν να περιορίσουν τη μετανάστευση: «Η μετανάστευση δεν είναι πρόβλημα».

Εγώ Πράσινους πρώτη φορά! Η Αντζέλικα Σουρκάμερ, 59 ετών, υπάλληλος γραφείου ταξιδίων στο Πάντερμπορν, είπε ότι θα πάει κόντρα στο ρεύμα και θα ψηφίσει το οικολογικό κόμμα πρώτη φορά στη ζωή της, διότι συμφωνεί με τις ενεργειακές πολιτικές του και θεωρεί την κλιματική κρίση «το μεγαλύτερο πρόβλημα». Να τι δήλωσε: «Τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά με τον Σολτς και δεν θα καλυτερέψουν με τον Μερτς. Φοβάμαι ότι ως έθνος θα αδυνατίσουμε, καθιστώντας την Ευρωπαϊκή Ενωση πιο αδύναμη, με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο από τη μια μεριά και με τον Πούτιν από την άλλη. Κανείς δεν θα νοιαστεί για το κλίμα ή για τα οικολογικά ζητήματα. Θα αγνοηθούν τα σημάδια της εποχής μας. Προσωπικά νιώθω πιο ανασφαλής από ποτέ».

Να ενισχυθεί ο στρατός μας! Ο Τζούλιαν, 36 ετών, από τη Βαυαρία, υπάλληλος της Καθολικής Εκκλησίας, είπε ότι για τον ίδιο προέχουν «η υπεσχημένη ενίσχυση των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων», «η δυναμική άμυνα της Ουκρανίας», «η ισχυρή Ευρώπη» και «η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής». Δήλωσε ότι θα ψηφίσει τους Πράσινους. «Τι θα συμβεί στην Ευρώπη αν πέσει η Ουκρανία;» ρώτησε ρητορικά.

Οι σκεπτικιστές

Θέλω κυβέρνηση δυναμική! Ενας ανώνυμος 30άρης από το Βερολίνο, υπάλληλος πληροφορικής, είπε ότι επικεντρώνει στην καταρρέουσα οικονομία και στο πρόβλημα της μετανάστευσης, ανησυχεί όμως ότι η ενίσχυση της Εναλλακτικής στην κάλπη «θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη εξάρτηση από τον Πούτιν». Ελπίζει, δε, σε κυβερνητικό δυναμισμό: «Το κόμμα που θα νικήσει πρέπει να πάρει γενναίες αποφάσεις και να μας βγάλει από τη στασιμότητα. Ηπια κυβέρνηση θα κάνει την κατάσταση χειρότερη».

Εγώ είμαι αναποφάσιστος! Ο Τάμο, 31 ετών, από τη Βρέμη, μηχανικός λογισμικού, φοβάται «την απειλή πολέμου» και ψέγει την Ανγκελα Μέρκελ: «Επί 16 χρόνια η Χριστιανοδημοκρατία υπό την ηγεσία τής Μέρκελ μάς νανούριζε με την ψευδαίσθηση της ασφάλειας, λέγοντάς μας ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τις δικτατορίες, για την κλιματική αλλαγή ή για τα κοινωνικά ζητήματα. Τώρα που αυτά τα προβλήματα είναι ανοιχτά, υπάρχει φόβος για το μέλλον. Η προοπτική, όμως, της καγκελαρίας του Φρίντριχ Μερτς δεν είναι καθόλου εμπνευσμένη». Κατήγγειλε την «άγνοια» των συμπατριωτών του και δήλωσε αναποφάσιστος μπροστά στην κάλπη.

Τώρα με μισούν περισσότερο! Η Λουτσία, 44 ετών, από τη Φραγκφούρτη, διαχειρίστρια περιβαλλοντικού έργου, δήλωσε: «Φοβάμαι ότι ο γερμανικός λαός αναζητεί ισχυρούς ‘‘πατέρες’’ και τρέχει στην Εναλλακτική για καθοδήγηση. Ως μέλος της γερμανικής κοινότητας εγχρώμων νιώθω να αυξάνεται το μίσος προς τους ξένους». Η ρεπόρτερ μάς πληροφόρησε ότι «κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών, η Λουτσία δέχθηκε τρεις φορές επίθεση από αγνώστους στον δρόμο». Κατά τη γνώμη της Λουτσία «τα δεξιά κόμματα δυναμώνουν, επειδή ο κόσμος φοβάται διότι υπάρχει η διάχυτη αίσθηση πως τίποτα δεν λειτουργεί».

SPD είμαι, αλλά ξέρω από… Ντιτρόιτ! «Η αλαζονεία και η αποτυχία των γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών να κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές είναι αρκετά παρόμοια με εκείνη του Ντιτρόιτ στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’70» είπε η Ανια Μπότε από το Βερολίνο, αρχιτέκτων και συνήθως ψηφοφόρος του SPD. «Τώρα είναι δύσκολο να αποφασίσω τι θα ψηφίσω» είπε. «Τότε οι αυτοκινητοβιομηχανίες του Ντιτρόιτ ήθελαν να συνεχίσουν να παράγουν τις τεράστιες λιμουζίνες τους στις ΗΠΑ, αλλά ο υπόλοιπος κόσμος δεν ήθελε να τις αγοράζει πλέον».

…και ο δεξιόστροφος

«Εναλλακτική» ως προειδοποίηση! Τέλος, ο Ντέιβιντ, συνταξιούχος πιλότος αεροπορικής εταιρείας και παλαιός ψηφοφόρος των Χριστιανοδημοκρατών, κάτοικος πολίχνης της Βαυαρίας, είπε ότι θεωρεί «την ιδεολογία των Πρασίνων» υπεύθυνη για «την πιο δυσλειτουργική και ανίκανη κυβέρνηση» στα χρόνια που αυτός ζει. «Θα ψηφίσω την Εναλλακτική» τόνισε. «Θέλω να στείλω προειδοποίηση με τη μικρή ψήφο μου, διότι θέλω τα άλλα κόμματα να ασχοληθούν με κάποιες από τις ιδέες τους».

Είπε επίσης ότι οι τιμές των τροφίμων είναι υψηλές, οι μισθοί στάσιμοι, το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης αποτυχημένο και η άναρχη μετανάστευση εκτός ελέγχου. «Εχω την αίσθηση ότι οι πολιτικοί δεν καταλαβαίνουν τους πολίτες, το πόσο απογοητευμένοι είναι, όπως εγώ ας πούμε. Δεν θα ψήφιζα τον Τραμπ, αλλά δεν νομίζω ότι είναι λάθος να λέμε ‘‘Πρώτα η Γερμανία!’’»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News