Μόλις προ ολίγων εικοσιτετραώρων το κυβερνητικό κομπρεμί τής Τετάρτης 9 Απριλίου μεταξύ των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών ήταν κλεισμένη δουλειά μόνο για το κυριακάτικο έντυπο Bild, όμως οι εξελίξεις έτρεξαν γρήγορα. Από τα δημοσιεύματα της Bild έλαβε αφορμή η Corriere della Sera να σχολιάσει το μετεκλογικό σκηνικό στη Γερμανία. Και έχει περίεργα πράγματα αυτό το σκηνικό, αφού εκεί γίνονται ακόμη γκάλοπ.

Η κυριακάτικη Bild έγραψε ότι σε ένα από αυτά τα γκάλοπ, στο πιο πρόσφατο, η απήχηση των Χριστιανοδημοκρατών και του επικεφαλής τους Φρίντριχ Μερτς μειώθηκε κατά δύο μονάδες και ότι θα έπιαναν μόλις 24% αν οι κάλπες στήνονταν ξανά. Πράγμα που σημαίνει ότι η Εναλλακτική για τη Γερμανία, που τσίμπησε μία μονάδα στο εν λόγω γκάλοπ, προηγείται πρώτη φορά στα γερμανικά μεταπολεμικά χρονικά. Η Εναλλακτική, θυμίζουμε, θεωρείται ακροδεξιό κόμμα, αν όχι και νεοναζιστικό.

Κατά το ρεπορτάζ της Bild, η επικεφαλής του, Αλις Βέιντελ, με αφορμή το γκάλοπ έκανε την παρακάτω δήλωση στην πλατφόρμα Χ: «Οι πολίτες δεν θέλουν πια μια αριστερή κυβέρνηση στην οποία οι Χριστιανοδημοκράτες επιτρέπουν στους Σοσιαλδημοκράτες και στους Πρασίνους να υπαγορεύουν πολιτικές. Ηρθε η ώρα της πραγματικής πολιτικής καμπής για τους πολίτες». Το ιταλικό μέσο χρησιμοποίησε και κάποια άλλα στοιχεία για να δείξει ότι ο Μερτς «έχει κάποια θεματάκια».

Βάσει ερευνών φαίνεται ότι ο Μερτς δεν κρίνεται κατάλληλος για καγκελάριος ακόμη και από σημαντική μερίδα ψηφοφόρων του κόμματός του. Μάλιστα ο επικεφαλής της οργάνωσης νέων των Χριστιανοδημοκρατών, ο Γιοχάνες Βίνκελ, κατακρίνει τον αρχηγό του ότι «έχει υποταχθεί στην κυρίαρχη σκέψη της Αριστεράς». Ο ίδιος δήλωσε και τα εξής: «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε όπως πριν, ειδικά στα βασικά ζητήματα των εκλογών: στο Μεταναστευτικό, στην οικονομία, στο ζήτημα της μείωσης της γραφειοκρατίας».

Κατά την Corriere, o Μερτς, μετά την εκλογική νίκη του στις 23 Φεβρουαρίου και μη έχοντας αναλάβει καν καθήκοντα, ενέκρινε τη συνταγματική τροποποίηση για άρση του «φρένου χρέους», κάνοντας το χατίρι των Σοσιαλδημοκρατών και των Πρασίνων, με τους δεύτερους να καπαρώνουν 100 δισ. ευρώ για «μέτρα καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής» από το ένα τρισ. ευρώ του νέου δημοσίου χρέους, το οποίο κατά κύριο λόγο αφορά τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας.

Ωστόσο ο ίδιος ο Μερτς, που λασκάρισε το δημοσιονομικό «φρένο», είχε κάνει εκστρατεία βασισμένη στην ανάγκη επιστροφής στην παραδοσιακή δημοσιονομική λιτότητα της περιόδου των Μέρκελ-Σόιμπλε. Αυτή η προεκλογική στάση του συνιστά χτυπητή αντίθεση με τη μετεκλογική. Η Corriere δεν ενοχλήθηκε από την ιδέα του επανεξοπλισμού της Γερμανίας, αλλά από «την εμμονή των συντηρητικών Γερμανών με τη λιτότητα, ακόμη και τώρα, στην εποχή των δασμολογήσεων Τραμπ, που θα ξετινάξουν την προσανατολισμένη στις εξαγωγές οικονομία της Γερμανίας».

Ο Μερτς πληρώνει στα γκάλοπ το τίμημα ότι ο ίδιος και το κόμμα του φάνηκε να έρχονται πιο κοντά στις σοσιαλδημοκρατικές θέσεις, σχολίασε η Corriere, κάτι που «οι απογοητευμένοι Γερμανοί θεωρούν προσχώρηση στο πολιτικό status quo, ενώ η Εναλλακτική είναι πιο δημοφιλής επειδή λέει ότι μπορεί να ανατρέψει ακριβώς αυτό το status quo», δηλαδή τη μακροχρόνια και παγιωμένη συνεργασία μεταξύ των δύο κεντρικών πόλων (Κεντροδεξιά, Κεντροαριστερά) της γερμανικής πολιτικής.

Η Corriere μετέφερε και ένα σχετικό σχόλιο της ιστοσελίδας Politico: «Το πρόβλημα για τον Μερτς είναι ότι δεν έχει μεγάλη δύναμη ώστε να αναγκάσει τους Σοσιαλδημοκράτες να υποταχθούν στη βούληση των συντηρητικών. Το τεράστιο σχέδιο δαπανών του [του ενός τρισ. ευρώ] έχει ήδη δώσει στους Σοσιαλδημοκράτες πολλά από αυτά που ήθελαν. Αφού ο Μερτς απέκλεισε την κυβερνητική συνεργασία με την Εναλλακτική, δεν έχει άλλους πολιτικούς εταίρους για να κυβερνήσει [παρά τους Σοσιαλδημοκράτες-Πρασίνους]».

Τελικό σχόλιο της Corriere: «Αν ο Μερτς ξέρει να ελιχθεί σωστά, θα μπορέσει να ξεπεράσει αυτή την αρχική δυσκολία χωρίς πρόβλημα. Χάρη στη μεταρρύθμιση του ‘‘φρένου χρέους’’ θα έχει πολλά κεφάλαια για να τονώσει την οικονομία και όλα τα υπόλοιπα. Και θα μπορέσει να κάνει τους ψηφοφόρους του να ξεχάσουν την αρχική συμφωνία με τους Πρασίνους και τους Σοσιαλδημοκράτες, αν και αυτοί απαλλαγούν από την εμμονή τους με τη δημοσιονομική λιτότητα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News