Ο θόρυβος ξέσπασε όταν βουλευτές του Ποταμιού έθεσαν θέμα για ένα βίντεο που προβάλλεται στα μόνιτορ του μετρό. Το βίντεο προωθεί επικοινωνιακά το αίτημα για καταβολή των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία. Κατέβηκα στο μετρό για να το δω με τα μάτια μου. Ψάχνοντας στα monitor να δω το βίντεο για τις πολεμικές επανορθώσεις, το κατοχικό δάνειο και τις μαζικές σφαγές της Βέρμαχτ που προβάλλεται, πλάι πλάι με silver alert για εξαφανίσεις ηλικιωμένων, πήγε ο νους μου στον Αργύρη Σφουντούρη και στο ντοκιμαντέρ «Ένα Τραγούδι για τον Αργύρη» (αποσπάσματα μπορείτε να δείτε σε αυτό το βίντεο).

Πολιτικοί και κανάλια έπρεπε να δουν τον Σφουντούρη στη ZDF για να καταλάβουν την αξία της μαρτυρίας του για τη σφαγή στο Δίστομο. Τον Μάιο του 2007 η πρόσκληση της ΕΡΤ, της επιτροπής των Διστομιτών και του Ινστιτούτου Γκαίτε προς τους 300 βουλευτές και τα ΜΜΕ στην πρεμιέρα αυτού του ντοκιμαντέρ δεν έφερε στο αμφιθέατρο ούτε έναν πολιτικό, ούτε ένα ιδιωτικό κανάλι. Έχασαν την ευκαιρία να ακούσουν από τους καθηγητές Αντώνη Λιάκο και Χάγκεν Φλάισερ τον κριτικό και στοχαστικό λόγο για το πώς προσεγγίζονται σήμερα τα εγκλήματα πολέμου και τη λεπτή μεν, αλλά θεμελιώδη διάκριση ανάμεσα στην αποκατάσταση της δημόσιας μνήμης, τη διεκδίκηση και την προπαγάνδα. Όσοι δεν πήγαν τότε στο Γκαίτε έχασαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μιαν έντονη, φορτισμένη με πάθος συζήτηση με πρωταγωνιστές τους επιγόνους των θυμάτων. Πρώτος είχε μιλήσει ο Φλάισερ ομολογώντας ότι «μετά από αυτή τη γροθιά στο στομάχι είναι πολύ δύσκολο να ανατρέξω στην εισήγηση, που έχω ετοιμάσει» Πολλές φορές στη συζήτηση η αντιπαράθεση στράφηκε κατά των οικοδεσποτών του Γκαίτε σε τέτοιο βαθμό ώστε οι Έλληνες συνδιοργανωτές της εκδήλωσης να πουν: «Δεν δείχνει κάτι ότι η ελληνική δημόσια τηλεόραση διάλεξε το Γκαίτε για την πρεμιέρα αυτής της ταινίας και με εισηγητές δύο διαπρεπείς ιστορικούς, οι οποίοι επιστημονικά πρωτοστατούν στην υπόθεση και δεν σημαίνει επίσης πάρα πολλά ότι ο διευθυντής του Γκαίτε, Rüdiger Bolz, όχι μόνο δέχθηκε να γίνει εκεί η πρεμιέρα, αλλά προλόγισε την ταινία και καλωσόρισε τους Διστομίτες». Τα χειροκροτήματα των Διστομιτών έκαναν τον Bolz να γράψει στο site του Γκαίτε ότι αυτό το project -η προβολή αυτής της ταινίας, οι προσκεκλημένοι και οι εισηγητές- ήταν το «dream project στη μακρά θητεία μου στην Ελλάδα».

Πέρασαν οκτώ χρόνια από τότε. Για να βρεθεί ο Σφουντούρης προσκεκλημένος του Προκόπη Παυλόπουλου στο προεδρικό Μέγαρο και στην πρώτη γραμμή των προσκεκλημένων της εκδήλωσης για τις επανορθώσεις στο Πολεμικό Μουσείο, για να μάθει το πολιτικό-μιντιακό σύστημα το «Τραγούδι για τον Αργύρη» έπρεπε να το δούν στη ZDF και το ΝΕΟ ΜΑGAZIN ROYAL. (Εδώ η συγκινητική εμφάνιση Σφουντούρη ως πελάτης ταβέρνας).

Με την αγωνία μη δω τον Σφουντούρη στο βίντεο στο ΜΕΤΡΟ ανάμεσα στα silver alert, πήγα στο ΜΕΤΡΟ και έγραψα στο κινητό το βίντεο. Ναι, δεν είναι το βίντεο που ανήρτησε το Spiegel, όπως παρατήρησε ο υπουργός αναπληρωτής Αμύνης κ. Ήσυχος. Αλλά και ναι, αυτό το βίντεο στο ΜΕΤΡΟ είναι μνημείο χοντροκομμένης κρατικής προπαγάνδας και κομματικής καπηλείας μιας ιερής υπόθεσης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News