Στη δεκαετία του ’50, όλοι οι μαθητές του Γυμνασίου ήταν κουρεμένοι γουλί. Στο σχολείο για το οποίο μιλάμε, ένα ψηλό ομορφόπαιδο δεν κούρευε τα ξανθά μαλλιά του, κάτι το οποίο αποδέχονταν και οι καθηγητές και οι συμμαθητές του. Κι αυτό, επειδή τα βράδια δούλευε με τον πατέρα του, πολύ γνωστό μουσικό της Θεσσαλονίκης, σε κέντρα, στα οποία δεν ήταν δυνατόν να εμφανίζεται γουλί.

Ενας άλλος μαθητής, στη δεκαετία του ’60, σκέφτηκε να αφήσει τη μακριά γαϊδούρα που έπαιζε με τους «κανίβαλους», όπως είπε, συμμαθητές του, και να ζητήσει από μια κοπέλα να βγουν. «Δεν μπορώ να βγω μαζί σου, γιατί δε θέλω να προδώσω την εμπιστοσύνη των γονιών μου», του είπε, κι εκείνος ένιωσε την πίκρα της πρώτης χυλόπιτας της ζωής του.

Το ξανθό ομορφόπαιδο ήταν ο Γιώργος Χατζηνάσιος και ο «κανίβαλος με τη χυλόπιτα» ο Διονύσης Σαββόπουλος. Οι παραπάνω ήταν δυο μόνο από τις νοσταλγικές στιγμές που ξεδιπλώθηκαν μέσα από διηγήσεις και τραγούδι, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης για τα 80 χρόνια του 5ου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης, σχολείο από το οποίο αποφοίτησαν τόσο ο Γιώργος Χατζηνάσιος όσο κι ο Διονύσης Σαββόπουλος.

Το «Πέμπτο», όπως θα το αναφέρω στο εξής, δεν είναι απλώς ένα σχολείο. Είναι ένα σχολείο για το οποίο όλοι οι απόφοιτοί του είμαστε βαθιά περήφανοι. Ένα πάρα πολύ καλό -διαχρονικά- δημόσιο σχολείο, στο οποίο έχουν φοιτήσει και αποφοιτήσει πάρα πολλοί γνωστοί Θεσσαλονικείς. Εμείς οι του Πέμπτου λέμε ότι έχουν αποφοιτήσει οι περισσότεροι, κάτι που κάνει τους αποφοίτους από το αντίπαλο δέος, το Δεύτερο Γυμνάσιο, να αντιδρούν, αλλά δε μας πειράζει.

Στην εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής ήταν οι συμμαθητές νυν και πρώην υπουργοί και βουλευτές: Τάσος Κουράκης (νυν αντιπρόεδρος της Βουλής), Σωκράτης Φάμελλος, Δημήτρης Μάρδας, Δημήτρης Σταμάτης, Γιάννης Ιωαννίδης, Γιώργος Αμυράς, Κώστας Γκιουλέκας, Σωτήρης Κούβελας, Σπύρος Βούγιας, Γιάννης Μαγκριώτης.

Η μεγάλη αίθουσα του Μεγάρου ήταν κατάμεστη και την εκδήλωση χαιρέτισε ο πρόεδρός του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, Νικήτας Μυλόπουλος, επίσης συμμαθητής μας. Για τα μαθητικά χρόνια μίλησε ο πρόεδρος του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, Αρης Στυλιανού, επίσης συμμαθητής μας. Τραγούδησαν οι συμμαθητές μας Εύη Σιαμαντά, Μανόλης Φάμελλος (αδερφός του Σωκράτη), Γιώργος Χατζηνάσιος, Διονύσης Σαββόπουλος, όλοι συμμαθητές μας. Έπαιξε η μπάντα «The Fifths», από συμμαθητές μας. Συνόδευσαν μια καταπληκτική 17χρονη συμμαθήτριά μας, μεγάλο ταλέντο στο τραγούδι, την Νίκη Μπραβάκη.

Παρόντες επίσης νυν και πρώην αντιδήμαρχοι και διοικητές οργανισμών, ραδιοφωνικοί παραγωγοί και παρουσιαστές τηλεοπτικών εκπομπών, καθηγητές μας και «πλήθος κόσμου», όπως λέει το στερεότυπο. Όλοι καμαρώναμε για το σχολείο μας. Την εκδήλωση οργάνωσε ο Σύλλογος Αποφοίτων Πέμπτου, ο οποίος ευτύχισε να εκλέξει έναν πολύ δραστήριο συμμαθητή μας στη θέση του προέδρου, τον Γιάννη Χατζόπουλο. Τα έσοδα από την εκδήλωση θα διατεθούν υπέρ της αποκατάστασης του διατηρητέου κτιρίου στο οποίο φοιτήσαμε αλλά έχει κριθεί ακατάλληλο, με αποτέλεσμα οι μαθητές του Λυκείου να στεγάζονται σε, επίσης ακατάλληλες, λυόμενες εγκαταστάσεις στην παραλία της Θεσσαλονίκης.

Το Πέμπτο είναι σε όλα του ενδιαφέρον. Ακόμη και τα κτίριά του, έχουν την ιστορία τους. Το παλιό Πέμπτο, όπως το λέμε, στεγάζει σήμερα το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας. Γνωστό ως «Βίλα Καπαντζή», χτίστηκε από τον έμπορο, βιομήχανο και τραπεζίτη Μεχμέτ Καπαντζή. Το 1912, μετά την απελευθέρωση, στο κτίριο εγκαταστάθηκε ο πρίγκιπας Νικόλαος, ο πρώτος στρατιωτικός διοικητής της πόλης. Το 1917, η Βίλα Καπαντζή γνώρισε την πιο δοξασμένη της περίοδο, αφού εγκαταστάθηκε σ’ αυτήν ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, επικεφαλής προσωρινής (επαναστατικής) κυβέρνησης με έδρα τη Θεσσαλονίκη, σε μια περίοδο κρίσιμη για την Ελλάδα, και σταματώ εδώ με την ιστορία του παλιού κτιρίου, για να μη σας ζαλίσω. Έως το 1972, στέγασε το Πέμπτο.

Το  κτίριο στο οποίο μετακόμισε, στη συνέχεια, το σχολείο μας, είναι χαρακτηρισμένο ως έργο τέχνης. Κτίστηκε από Γάλλους, λίγο πριν από το ’40, ανήκε στη Mission Laique Francaise και λειτούργησε ως παρθεναγωγείο. Λόγω σοβαρών φθορών, το κτίριο κρίθηκε ακατάλληλο, οι μαθητές μεταφέρθηκαν στα λυόμενα και τώρα προσπαθούμε για την αποκατάστασή του, προκειμένου να στεγαστούν οι μαθητές του Λυκείου. Παράλληλα, δίπλα σε αυτό το κτίριο, εγκαινιάστηκε φέτος ένα υπερμοντέρνο βιοκλιματικό σχολείο, το οποίο στεγάζει τους μαθητές του Γυμνασίου.

Παρά τα ακατάλληλα κτίρια, τις κρύες τάξεις και τα πολυπληθή τμήματα, το Πέμπτο διαχρονικά είχε απίστευτες διακρίσεις κι επιτυχίες. Διαγωνισμούς Μαθηματικής Εταιρίας, Μήπως Γνωρίζετε, Φιλολογικούς διαγωνισμούς, εισαγωγικές στα πανεπιστήμια, όλα τα σαρώναμε! Η φήμη του σχολείου ήταν τέτοια, που στα μέσα της δεκαετίας του ’70 η μισή Θεσσαλονίκη είχε δηλώσει κηδεμονία στα παιδιά της κάποιον ο οποίος έμενε στη γειτονιά, προκειμένου να φοιτήσουν στο Πέμπτο.

Α, ξέχασα να σας πω ότι ήταν ένα παραδοσιακό σχολείο Αρρένων, πάρα πολύ αυστηρό. Μεταξύ σοβαρού και αστείου, λεν ότι το σχολείο χάλασε από τη στιγμή που πήγαμε εμείς οι πρώτες μαθήτριες του Πέμπτου. Άσε  να λένε. Τίποτα δεν άλλαξε. Όπως είπε κι ο Διονύσης Σαββόπουλος τραγουδώντας την «Παράγκα» στο Μέγαρο, «δεν άλλαξε η Ελλάδα», οπότε «Ας κρατήσουν οι χοροί», όπως τραγούδησαν όλοι οι συμμαθητές μας δυνατά στο φινάλε της εκδήλωσης, με τους συμμαθητές – ακροατές να τους αποθεώνουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News