Μία κωμόπολη στην Ιντιάνα, 1983. Ενα αγόρι εξαφανίζεται, ενώ επέστρεφε βράδυ στο σπίτι του, με το ποδήλατο. Την ίδια στιγμή, ένα κορίτσι δραπετεύει από κάποιο κυβερνητικό κέντρο ερευνών που βρίσκεται στην περιοχή. Το κορίτσι έχει κάποιες υπερφυσικές δυνάμεις. Ομως στο δάσος κυκλοφορεί και ένα τέρας.

Το «Stranger Things» «ανέβηκε» στο Netflix στις 15 Ιουλίου. Το Netflix δεν ανακοινώνει αριθμούς και επιδόσεις θεαματικότητας. Ομως τα στοιχεία και η γενική αίσθηση δείχνουν πως είναι πολλά εκατομμύρια οι άνθρωποι που παρακολούθησαν τα οκτώ επεισόδια μέσα σε δύο εβδομάδες -οι σειρές παραγωγής Netflix ανεβαίνουν στο δίκτυο πλήρεις, δηλαδή όλα τα επεισόδια μαζί. Στο IMDB βαθμολογήθηκε με 9,2, όταν το «House of Cards» πήρε 9,0 και το «Game of Thrones» 9,5.

Η σειρά δημιουργήθηκε από δύο δίδυμους 32 ετών, τους αδελφούς Ντάφερ για τους οποίους δεν βρίσκεις και πολλά -έχουν ασχοληθεί κατά βάση με το μυστήριο. Αφού έπεισαν το Netflix να βάλει τα λεφτά, τα υπόλοιπα ήρθαν πιο εύκολα. Πήραν για πρωταγωνιστές τη Γουινόνα Ράιντερ (τι επιστροφή!), τον Ντέιβιντ Χάρμπουρ και μερικά απίστευτα πιτσιρίκια και μάζεψαν όλο το χρήμα από το ταμείο. Πώς το πέτυχαν αυτό; Εδώ γίνεται μία ωραία κουβέντα.

Πρώτον η σειρά έχει τρόμο και αγωνία, καθαρά και εμπορικά πράγματα. Ομως με αυτά τα συστατικά κατασκευάζονται και άλλα αντίστοιχα προϊόντα. Κάποιοι είπαν ότι είναι ο τρόπος και η αισθητική με την οποία σερβίρεται ο τρόμος. Πιθανό. Οι σειρές πλέον γυρίζονται με κινηματογραφικές απαιτήσεις και αντίστοιχα μπάτζετ. Δεν βλέπεις πια ακριβώς σειρά, αλλά μία τεράστια ταινία με σεναριακή δομή σειράς, χωρίς τις εκπτώσεις στον χρόνο που γίνονται στο σινεμά.

Δεύτερον, η σειρά αναπαριστά με μοναδικά πειστικό τρόπο τη δεκαετία του ’80. Την αναπαριστά μέχρι και στη σκηνοθετική ματιά, όπως ισχυρίζεται το παρακάτω βίντεο που αναδεικνύει «αντιγραφές» από ταινίες της εποχής. Πάντως, ούτως ή άλλως, οι σειρές που αναπαριστούν με επιτυχία παλαιότερες εποχές, ξεκινούν με ένα προβάδισμα.

Τρίτον, το cast. Yπάρχουν παιδιά στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Και μάλιστα εξαιρετικά ταλαντούχα. Οι φάτσες δε είναι τόσο συμπαθητικές που σε κάποιες στιγμές σου κλέβουν συγκίνηση. H Γουινόνα Ράιντερ και ο Ντέιβιντ Χάρμπουρ είναι… απίστευτοι. Γενικά, όλο το cast είναι υπέροχο.

Τέταρτον, μπορεί το υπερφυσικό και το τεχνολογικό να βρίσκονται στον πυρήνα της πλοκής, αλλά πάνω από όλα βρίσκονται οι ανθρώπινες σχέσεις, ασχέτως αν πρόκειται αισθηματικές, φιλικές ή σχέσεις γονιού και παιδιών.

Πέμπτο, τελευταίο και βασικό: η σειρά έχει μόλις οκτώ επεισόδια. Τη βλέπεις σε ένα Σαββατοκύριακο. Σίγουρα δεν θα είχε την ίδια επιτυχία αν ακολουθούσε το παλαιό μοτίβο της προβολής ανά εβδομάδα. Το πρόβλημα τώρα είναι ότι περιμένεις τη δεύτερη σεζόν που όλα δείχνουν ότι θα υπάρξει.

Να τη δείτε, αλλά να έχετε μπροστά σας μία μέρα ολόκληρη, άντε δύο. Το κάθε ένα από τα οκτώ επεισόδια έχει διάρκεια 50 λεπτών. Ολα μαζί, 400. Ούτε επτά ώρες δεν είναι, άντε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News