Θα μπορούσε να είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο. Ο χαρακτηρισμός, όμως, της Τουρκίας (από την Ελλάδα) ως «ασφαλούς τρίτης χώρας», η επιτομή της συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας για το Προσφυγικό, είναι ταυτόχρονα η επιτομή της ευρωπαϊκής υποκρισίας. Την ώρα που η Ευρωπαϊκή Ενωση εκλιπαρεί την Τουρκία να συνεργαστεί στο Προσφυγικό, στην πραγματικότητα επιθυμεί να την χρησιμοποιήσει ως «μπαμπούλα» για να αποτρέψει τους πρόσφυγες από το να έρχονται στην πόρτα της Ευρώπης.

Ποιος πρόσφυγας – πολύ περισσότερο παράτυπος μετανάστης – θα ρισκάρει τη ζωή του στο Αιγαίο γνωρίζοντας ότι θα επιστραφεί στην Τουρκία για να γίνει εκεί η επεξεργασία του αιτήματος ασύλου του και αν είναι τυχερός θα καταλήξει σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα; Αυτή είναι η βασική φιλοσοφία της προτεινόμενης συμφωνίας που προβλέπει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να χαρακτηρίσει την γειτονική χώρα «ασφαλή». Αυτή ήταν και η βασική ένσταση της ελληνικής πλευράς στο σχέδιο συμφωνίας στο δείπνο των 28 το βράδυ της Πέμπτης.

Ο Αλέξης Τσίπρας φέρεται να ζήτησε νομική κάλυψη από την Κομισιόν προκειμένου η Ελλάδα να χαρακτηρίσει την Τουρκία «ασφαλή χώρα». Η Κομισιόν, όμως, δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να παράσχει αυτή την κάλυψη και πετάει την μπάλα στην Ελλάδα να νομοθετήσει σχετικά, την ώρα που ο Αχμέτ Νταβούτογλου προβάλλει ενστάσεις στον νομικό ορισμό για την προστασία των προσφύγων που θέτει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Η Τουρκία δεν έχει υιοθετήσει πλήρως τη Συνθήκη της Γενεύης και για να λειτουργήσει η συμφωνία θα πρέπει προηγουμένως να ψηφίσει σχετική νομοθεσία. Διαφορετικά, η Ελλάδα είτε δεν θα μπορεί να επιστρέψει μετανάστες και πρόσφυγες, είτε κινδυνεύει να κατηγορηθεί ότι παραβιάζει τη Συνθήκη της Γενεύης!

Η Ελλάδα υποτίθεται ότι δεν θα κρατήσει τους πρόσφυγες. Είναι, όμως, υποχρεωμένη με βάση το Διεθνές Δίκαιο να εξετάσει κάθε αίτημα ατομικά. Και είναι βέβαιο ότι όσοι έρθουν από δω και πέρα θα σπεύδουν να αιτηθούν ασύλου στην Ελλάδα για να μην επιστρέψουν στην Τουρκία

Μια ματιά στο τι σημαίνει «ασφαλής τρίτη χώρα» αρκεί για να επιβεβαιώσει τη νομική πολυπλοκότητα και τις επιπλοκές της όποιας συμφωνίας, εξαιτίας της οποίας η Ελλάδα κινδυνεύει να δει ακόμη περισσότερους πρόσφυγες και παράτυπους μετανάστες να εγκλωβίζονται στο έδαφός της. Ανώτερος κοινοτικός παράγοντας προέβλεπε από την Πέμπτη ότι ακόμη κι αν βρεθεί συμφωνία, πρακτικά είναι πολύ δύσκολη η εφαρμογή της.

Κι αυτό διότι για να χαρακτηρίσει ένα κράτος-μέλος μια τρίτη χώρα ασφαλή, θα πρέπει το τρίτο κράτος να μην κάνει επαναπροωθήσεις με βάση τη Συνθήκη της Γενεύης, να μην απειλείται η ζωή και η ελευθερία του αιτούντος διεθνή προστασία με βάση τη φυλή, τη θρησκεία, την πολιτική του άποψη, ή την κοινωνική ομάδα στην οποία ανήκει, να απαγορεύεται η κακομεταχείριση ή ο βασανισμός του και κυρίως, εφόσον το ζητήσει, να μπορεί να λάβει στάτους πρόσφυγα με βάση τη Συνθήκη της Γενεύης.

Τι θα συμβαίνει, άραγε, αν κάποιος είναι κούρδος πρόσφυγας από τη Συρία; Ψιλά γράμματα για τους Ευρωπαίους που «καίγονται» να κλείσουν το θέμα όπως όπως για να το ξαναβρούν μπροστά τους πολύ σύντομα.

Για την ώρα, στόχος είναι να βρεθεί συμφωνία και να γίνει απόβαση στα ελληνικά νησιά ενός μικρού στρατού από δικαστές και ευρωπαίους ειδικούς των Υπηρεσιών Ασύλου προκειμένου να επιβλέψουν και να συνδράμουν τις διαδικασίες. Η Ελλάδα υποτίθεται ότι δεν θα κρατήσει τους πρόσφυγες. Είναι, όμως, υποχρεωμένη με βάση το Διεθνές Δίκαιο να εξετάσει κάθε αίτημα ατομικά. Και είναι βέβαιο ότι όσοι έρθουν από δω και πέρα θα σπεύδουν να αιτηθούν ασύλου στην Ελλάδα για να μην επιστρέψουν στην Τουρκία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News