Υπάρχουν αυτά που λέμε hard data. Οπως 3.228 κρούσματα, 776 διασωληνωμένοι, 73 ημερήσιοι θάνατοι. Αυτά που ανακοινώθηκαν την Πέμπτη 8 Απριλίου από τον ΕΟΔΥ. Αυτά που ανακοινώνονται έναν χρόνο τώρα, κάθε μέρα. Που ακούμε και «μαζευόμαστε» ή ακούμε και αναθαρρούμε. Το τελευταίο έχει καιρό να μας συμβεί.

Αυτά και άλλα πολλά, που έχουν να κάνουν με τον δείκτη μεταδοτικότητας, την εργαστηριακή συμπεριφορά της Covid-19 και την εξέλιξη των εμβολιασμών, είναι μερικές από τις παραμέτρους με τις οποίες η Επιτροπή Λοιμωξιολόγων εξετάζει και αναθεωρεί τις αποφάσεις της. Αυτό λέει η λογική.

Υπάρχει και η πολιτική ανάλυση. Αυτή που διαγιγνώσκει την κόπωση στην πλειονότητα των πολιτών έπειτα από έναν χρόνο πανδημίας και τις επιπτώσεις στην οικονομία. Μετρώντας πέντε μήνες ενός παρατεταμένου «lockdown», το οποίο δεν τηρήθηκε όπως εξαγγέλθηκε, το τίμημα είναι βαρύ, τόσο στο οικονομικό πεδίο όσο και στο υγειονομικό και στο κοινωνικό.

Και πώς το αντιπαρέρχεσαι αυτό; Καθένας έχει τον ρόλο του.

Η πολιτική αντιλαμβάνεται ότι το μείγμα των μέτρων πρέπει να αλλάξει προς το ρεαλιστικότερο. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Είναι θέμα μέτρων, επικοινωνίας, επιτήρησης;

Η λοιμωξιολογία πρέπει να εξετάσει τα στοιχεία. Και να αποφασίσει με βάση αυτά.

Οι ρόλοι, θεωρητικά, είναι διακριτοί. Πρακτικά όμως;

Γιατί από τους επιστήμονες περιμένεις να ακούσεις τα στοιχεία. Κοφτά. Αυτά θα σε πείσουν ή, έστω, θα σε προβληματίσουν. Δεν περιμένεις πολιτική ανάλυση. Μάλλον, δεν θέλεις πολιτική ανάλυση. Γιατί μπλέκει το πράγμα. Αυτή είναι δουλειά της κυβέρνησης. Αυτή μπορεί να πάρει μια απόφαση, έστω και αν τα στοιχεία δεν την υποστηρίζουν 100%. Γιατί επιλέγει και φέρει την πολιτική ευθύνη. Και μπορεί να επικαλεστεί τα επιχειρήματα, με βάση πολιτική ανάλυση. Ετσι ο κόσμος μπορεί να αντιληφθεί την πραγματικότητα, να γίνει συμμέτοχος σε μια απόφαση, συναισθανόμενος την ευθύνη. Την ατομική και συλλογική.

Αν ο δείκτης μεταδοτικότητας πάει στο 1,1 από 0,97 που είναι σήμερα, οι διασωληνωμένοι θα είναι 1.000 το Πάσχα, όπως δήλωσε ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας, περιγράφοντας τα χαρακτηριστικά της βρετανικής μετάλλαξης, αλλά και τις συνέπειες μιας μαζικής περιφρόνησης των μέτρων λόγω κόπωσης ή απλώς απροθυμίας ύστερα από μήνες lockdown. Hard data στην κυριολεξία.

Ομως το timing είναι οριακό. Επιχειρήσεις ασφυκτιούν, γονείς με παιδιά μετέωρα μεταξύ τηλεκπαίδευσης και εγκλεισμού. Και στο βάθος, το «Πάσχα στο χωριό», ως νέες Συμπληγάδες.

Εκτακτες συσκέψεις της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων, παρατεταμένες συνεδριάσεις, διαφωνίες, δηλώσεις που προσπαθούν να εξηγήσουν τις αποφάσεις. Αποφάσεις οι οποίες δεν συνάδουν με τα hard data. Αλλά με την πολιτική διαχείριση μιας κατάστασης που έχει φθάσει σε οριακό σημείο. Και ας είναι στο «τελευταίο μίλι».

Γιατί μέχρι να «γυρίσει» η εικόνα, όταν οι εμβολιασμοί θα έχουν φθάσει σε ένα επίπεδο, θα έχει ανέβει η θερμοκρασία, θα έχει καλυφθεί ένα ποσοστό ανοσίας και η διασπορά θα περιοριστεί, αυτό το μίλι φαντάζει ατελείωτο. Γιατί σήμερα η Ελλάδα είναι «από κόκκινη έως βαθυκόκκινη» παντού.

Οπότε; Χρειάζεται να ληφθούν κάποιες αποφάσεις. Λελογισμένες άρσεις περιορισμών, σε συνάρτηση με το ανάλογο testing, είναι η απάντηση που δίνεται.

Ναι, άνοιξε το λιανεμπόριο. Επρεπε. Με μέτρα, αποστάσεις και όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα.

Ακολουθούν τα σχολεία. Μα ο κίνδυνος αυτή τη στιγμή, «στην κορύφωση της επιδημίας», πώς θα αντιμετωπιστεί; Ανοίγουν μόνο τα Λύκεια πριν από το Πάσχα.

Η απόφαση να ανοίξουν τα Λύκεια «είναι μια τεράστια εκπαιδευτική ανάγκη», ειδικά για τα παιδιά των πολύ φτωχότερων οικογενειών, τα οποία δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν φροντιστήριο ή ιδιαίτερα μαθήματα, είπε εκπρόσωπος της ιατρικής κοινότητας σε τηλεοπτική συνέντευξη.

Αυτό, όμως, δεν θέλω να μου το πει ένας γιατρός, αλλά ένας πολιτικός.

Αυτό που περιμένω να μου πει ένας γιατρός είναι πώς θα γίνει διαχειρίσιμο το υγειονομικό ρίσκο.

«Η απόφαση ήταν ομόφωνη για τις προϋποθέσεις που πρέπει να τηρηθούν ώστε να ανοίξουν τα σχολεία», είπε ο καθηγητής και μέλος της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων Αλκης Βατόπουλος, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων στον ΣΚΑΪ σχετικά με τις διαφωνίες που διατυπώθηκαν από εννέα μέλη της Επιτροπής. Γι’ αυτό και αποφασίστηκε η διενέργεια δύο self-tests την εβδομάδα, αντί ενός. «Οι διαφωνίες ήταν στην ημερομηνία του ανοίγματος των σχολείων. Εκεί η θέση ήταν να ορίσει η κυβέρνηση την ημερομηνία, με βάση το αν πληρούνται οι προϋποθέσεις», συνέχισε.

Λογικό. Γιατί καταλήγει να είναι μια πολιτική και όχι υγειονομική απόφαση, το πότε ανοίγουν τα Λύκεια. Αυτό δείχνει η κλινική εικόνα αυτή τη στιγμή.

Το μεγάλο στοίχημα είναι να τηρηθούν οι προϋποθέσεις. Γιατί ακόμα περιμένουν στη σειρά να ανοίξουν με πρωτόκολλα η εστίαση και ο τουρισμός.

Για το «Πάσχα στο χωριό» οι απόψεις διίστανται. Ορισμένοι λοιμωξιολόγοι λένε ότι είναι πρώιμο να αποφασιστεί κάτι τέτοιο. Προφανώς τα στοιχεία σήμερα δεν βοηθούν. Οπως και το ρίσκο της διασποράς, ειδικά αν μια περιοχή γίνει «πράσινη» και δεχθεί κόσμο από μια «κόκκινη».

Αλλοι, πάλι, επιχειρηματολογούν πιο πολιτικά, ότι ακόμα και αν δεν ταξιδέψει κάποιος από την Αττική ή τη Θεσσαλονίκη στο εξοχικό του, δεν είναι σίγουρο ότι δεν θα φωνάξει κόσμο για να σουβλίσουν και να πιουν τσίπουρα στην πόλη.

Ομως, τελικά, όταν έρθει η ώρα, τα στοιχεία πρέπει να αξιολογηθούν από τους λοιμωξιολόγους. Χωρίς πολιτική ανάλυση.

Θα χάσουμε φέτος τα τσίπουρα; Αυτό μάλλον είναι πολιτική απόφαση…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News