Κατ’ αρχήν η επιλογή του Κυριάκου είχε πλάκα. Τους άφησε όλους ξερούς. Σαν κάποιον διάσημο γκραντ μετρ του σκακιού που κάνει μια κουφή κίνηση και κανένας δεν τολμά να του πει «τι είναι αυτό που έκανες ρε μεγάλε;» Όλοι αναρωτιούνται πού το πάει και σε ποια μεγαλοφυή στρατηγική νίκης είναι ενταγμένη. Επί του παρόντος πάντως, απ’ όπου κι αν πιάσει κανείς την πρωθυπουργική ολική επαναφορά Αγγελοπούλου, τελικά στην πλήρη αμηχανία θα καταλήξει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Γιάννα είναι μια μεταχρονολογημένη έκδοση του Αρκουδέα, αυτή δεν είναι άνθρωπος είναι μια ιδέα.

Πολιτικώς, ο Κυριάκος με την κίνηση του είπε δυο τρεις καίριες φρασούλες σε επιλεγμένους ακροατές. Είπε στην Γιάννα και δια αυτής σε όλους τους ομοίους της έλληνες ζαπλουτίδηδες του διεθνούς στερεώματος «γυρίστε στο δεξιό σας σπίτι κι αφήστε τους χίπικους έρωτες με τον αριστερό γητευτή Αλέξη». Είπε στον Τσίπρα «μου πήρες την Παπακώστα, σου πήρα την Αγγελοπούλου», κατά το φλουρί Κωνσταντινάτο και το βαρέλι δίχως πάτο. Είπε στους ψηφοφόρους «ελέγχω πλήρως το παιχνίδι και το σύνολο των σημαντικών του προσώπων». Κοντολογίς, ήταν μια επαναβεβαίωση της πλήρους πολιτικής ηγεμονίας του Πρωθυπουργού.

Και δίχως να μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς. Στο κάτω-κάτω, ο Μητσοτάκης δεν το ‘παιξε ποτέ οργισμένος εκπρόσωπος του προλεταριάτου που θέλει να βάλει την μεγαλοαστική τάξη στο γόνατο του και να την σφάξει σαν αρνί. Αυτά τα ‘λεγε ο Τσίπρας. Ο Κυριάκος προτάσσει την συνεργασία όλων των τάξεων ως προϋπόθεση για εθνική ανάταση και για οικονομική ανάπτυξη που θα μεγαλώσει μια πίττα από την οποία θα φάνε όλοι. Ναι, αλλά η Γιάννα ήταν Συριζαία, θα πουν οι σκληροί Νεοδημοκράτες. Ελάτε τώρα. Ήταν τόσο Συριζαία όσο κομμουνιστής ήταν ο Κουίκ όταν κατέθετε στεφάνι στο μνημείο του Μπελογιάννη και όσο ειλικρινής ήταν ο Πολάκης όταν αγόρευε εναντίον του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

Βέβαια, η Γιάννα αναδεικνύεται σε διαχρονική εθνική αξία. Δεν υπάρχει μεγάλο εθνικό project στο οποίο δεν καλείται ως σωτήρας για να το διεκπεραιώσει επιτυχώς. Οι Ολυμπιακοί αγώνες του 2004, τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του ’21, κάτι θα βρεθεί για τα θαυματουργά χεράκια της και στην δεκαετία του ’30. Φαίνεται ότι ο φαρμακερός συνδυασμός πλούτου, διεθνών επαφών και ικανότητας που συγκεντρώνεται στο πρόσωπο της, είναι ασυναγώνιστος. Ειδικά στα μάτια των Πρωθυπουργών, ανεξαρτήτως ιδεολογικού πρόσημου. Σημίτης, Τσίπρας και Κυριάκος την χρησιμοποίησαν. Δεν αποκλείεται να την ξαναχρησιμοποιήσει στο μέλλον και κάποιος σημερινός πιτσιρικάς που δεν φαντάζεται ότι κάποτε θα κάθεται στο Μαξίμου και θα ψάχνει ανθρώπους.

Δεν θέλω να είμαι γκρινιάρης, ειδικά όταν η γκρίνια μου δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Απλώς αναρωτιέμαι τι είδους επέτειο των 200 χρόνων είχε ο Κυριάκος στο μυαλό του όταν καλούσε την Γιάννα στο γραφείο του. Σίγουρα όχι φουστανέλες, Κολοκοτρώνηδες, παρελάσεις και αναπαραστάσεις με λάβαρα από την Αγία Λαύρα. Προφανώς θα πάμε σε μια βεντάλια εκδηλώσεων με στόχο την ελληνική εξωστρέφεια και την τόνωση της εθνικής αυτοπεποίθησης. Που θα καταλήγουν σ’ έναν έμμεσο απολογισμό για το που ήμασταν ως Έλληνες και που φτάσαμε μέσα σε δυο αιώνες. Και κατά τούτο η Γιάννα ίσως αποδειχθεί ιδανική. Θα αρκεστεί να αντιγράψει την δική της προσωπική πορεία, σε πολύ λιγότερο χρόνο μάλιστα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News