Συνήθως, δεν του δίνουμε ιδιαίτερη σημασία. Κι όμως, ο ήχος παίζει σημαντικό ρόλο στις κινηματογραφικές δημιουργίες. Ιδίως στις ταινίες του Κουέντιν Ταραντίνο όπου αποτελεί καθοριστικό παράγοντα, με τελευταίο παράδειγμα το «Οι μισητοί 8» που προβάλλεται αυτές τις μέρες στους κινηματογράφους.

Ο Ταραντίνο τελειοποίησε την τέχνη του και διαμόρφωσε το προσωπικό του σύμπαν με μια σειρά ταινιών που διακρίνονται για το μαύρο χιούμορ τους, την επεισοδιακή πλοκή, τις χορογραφημένες συμπλοκές και… τα λουτρά αίματος.

Το ίδιο σημαντικά είναι τα ηχητικά εφέ. Ο ήχος μιας αλυσίδας που τυλίγεται στον λαιμό, ή σέρνεται στο έδαφος. Μιας λεπίδας που σχίζει τον αέρα. Της σφαίρας που διαπερνά το σώμα. Του αίματος που τινάζεται από την πληγή. Αλλά και ο ήχος από το ρούφηγμα ενός αναψυκτικού, από το γρήγορο μέτρημα μιας δεσμίδας χαρτονομισμάτων, από το άναμμα ενός σπίρτου, ακόμα και από το τσίμπημα ενός κουνουπιού. Ηχοι που μεγεθύνονται και αποκτούν ιδιαίτερη ένταση, για να μας κάνουν να νιώσουμε την αλήθεια κάθε στιγμής στις ταινίες του.

Θέλοντας να τονίσει – και να τιμήσει – αυτό το στοιχείο στις κινηματογραφικές δημιουργίες του Ταραντίνο, ο συμπατριώτης του, κινηματογραφιστής Τζέικομπ Σουίνι, έφτιαξε ένα βίντεο με σύντομα αποσπάσματα στα οποία κυριαρχούν οι ήχοι.

Το «Ακούγοντας Ταραντίνο» διαρκεί 1,5 λεπτό. Στον ελάχιστο αυτό χρόνο ανθολόγησε πολλές χαρακτηριστικές στιγμές από οκτώ ταινίες, αποδεικνύοντας πόσο αποτελεσματική είναι η χρήση των διαφόρων ηχητικών εφέ. Για την ιστορία, οι οκτώ ταινίες από τις οποίες αντλήθηκαν οι ήχοι είναι: «Reservoir Dogs» (1992), «Pulp Fiction» (1994), «Jackie Brown» (1997), «Kill Bill: Vol. 1» (2003), «Kill Bill:Vol. 2» (2004), «Death Proof» (2007), «Άδωξοι Μπάσταρδη» (2009), «Django ο τιμωρός» (2012).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News