Ισως μάθατε τα νέα: ο υπουργός Δικαιοσύνης κατέθεσε μία τροπολογία η οποία, υπό όρους, θα επέτρεπε στην Τουρκική Ενωση Ξάνθης να προσφύγει κατά της απόφασης που απαγορεύει τη λειτουργία της. Θυμίζω ότι για την εθνικά ορθή γραμμή, στη Θράκη υπάρχει μουσουλμανική μειονότητα και σε καμία περίπτωση τουρκική.

Οι ΑΝΕΛ είπαν ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν κάτι τέτοιο, αλλά ο Κοντονής πήρε την τροπολογία του και πήγε στη Βουλή ανέμελος, θεωρώντας ότι θα πάρει τις ψήφους που του λείπουν από τη ΝΔ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Λάθος. Βρέθηκε προ εκπλήξεως καθώς ετέθη σε εφαρμογή η συμφωνία μεταξύ ΝΔ και Συμπαράταξης που προβλέπει ότι από εδώ και στο εξής, δεν πρόκειται να ψηφίσουν νομοσχέδιο, το οποίο δεν έχει την υποστήριξη της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Κοινώς, αν δεν ψηφίζουν οι ΑΝΕΛ, δεν ψηφίζουν και οι άλλοι.

Εδώ τώρα στήνεται ένα ενδιαφέρον debate. Τι είναι, στα αλήθεια, πιο σημαντικό; Να ψηφίζονται μέτρα με θετικό κοινωνικό πρόσωπο ή να αποτυπώνεται, εμμέσως πλην σαφώς, η συγκυριακή απώλεια της δεδηλωμένης; Τι προέχει; Η φθορά της κυβέρνησης ή η ολοκλήρωση θετικών πρωτοβουλιών;

Από την αντιπολίτευση μπορούν να το τοποθετήσουν και αλλιώς: δεν γίνεται στα «δύσκολα» νομοσχέδια η αντιπολίτευση να φροντίζει ώστε οι δύο κυβερνητικοί εταίροι να έχουν ικανοποιημένο το σώμα των ψηφοφόρων τους. Ηρθε, ας πούμε, το σύμφωνο συμβίωσης ομοφύλων. Ψηφίστηκε από την αντιπολίτευση, όχι από τους ΑΝΕΛ. Ετσι ο ΣΥΡΙΖΑ πουλούσε στο κοινό του πρόοδο και ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ την ίδια στιγμή η ΑΝΕΛ έλεγαν στο δικό τους ακροατήριο ότι παραμένουν πιστοί στα ιερά και στα όσια. Αν δεν το ψήφιζε η αντιπολίτευση, ο ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ θα θυμόταν τη σχέση εξάρτησης με τους ΑΝΕΛ. Αλλά, ταυτοχρόνως, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έλεγε ότι ένα προοδευτικό μέτρο δεν πέρασε λόγω μικροκομματικής σκοπιμότητας.

Και, πράγματι, απ’ ό,τι φαίνεται ίσως την πληρώσει η κοινωνική ατζέντα και ειδικά οι σελίδες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το Ποτάμι ανακοίνωσε ότι θα ψηφίσει το νομοσχέδιο για την νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου και κάλεσε και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης να υιοθετήσουν θετική στάση. «Καλούμε και τις άλλες δημοκρατικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης να μην παρασυρθούν σε μια λογική «όχι σε όλα», στερώντας από συνανθρώπους μας δικαιώματα κατοχυρωμένα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Το Ποτάμι δεν πίστευε και δεν πιστεύει στην πολιτική δευτέρα παρουσία» αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση. Kαι, άντε, αυτό κουτσά-στραβά θα περάσει αφού θα βρεθεί και κανένας ανεξάρτητος για να το ψηφίσει. Υπό αυτές τις συνθήκες μπορεί ΝΔ και Συμπαράταξη να ακολουθήσουν ώστε να μην εκτεθούν στο κομμάτι της κοινής γνώμης που ενδιαφέρεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η συνέχεια, όμως, έχει ενδιαφέρον, εκτός και αν Το Ποτάμι γίνει ο καταλύτης που δεν επιτρέπει την έκθεση της κυβέρνησης. Αλλωστε όλη αυτή η υπόθεση κρύβει μέσα της μία μικρή τραγωδία: αυτά που αρνούνται να ψηφίσουν οι ΑΝΕΛ είναι σχεδόν πάντα θετικά για τη χώρα και την κοινωνία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News