Το σχέδιο παραμονής του Αλέξη Τσίπρα και της ομάδας του Μεγάρου Μαξίμου στην εξουσία εκτυλίσσεται και σταδιακά αναδεικνύονται οι βασικές πτυχές του.

Στην σκιά των όσων αποκαλύπτει ή απλώς επιβεβαιώνει ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ και όσο η κυβερνητική προπαγάνδα ασκείται στα να μας πείσει ότι το «Οχι» ήταν «Οχι» αφότου το μετέτρεψε σε «Ναι», οι μεθοδεύσεις της περνούν υπογείως, επικρατούν και τείνουν να διαμορφώσουν το πεδίο της αντιπαράθεσης στα μέτρα της παρέας Τσίπρα.

Οι συνδυαστκές παρεμβάσεις της κυβέρνησης σε σχέση με τις «θεσμικές αλλαγές» είναι χαρακτηριστικές. Π.χ. τα όσα γίνονται στην Παιδεία και η ψήφος στα 16. Θα μπορούσε να είναι μία καταλυτική παράμετρος – αν δεν έχουν ανατραπεί άρδην τα δεδομένα των πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων.

Ξεκινά για παράδειγμα η κυβέρνηση μία συζήτηση για την αλλαγή του εκλογικού νόμου σε απλή αναλογική. Φέρεται να επιδιώκει πλειοψηφία 200 ψήφων ώστε να εφαρμοστεί το νέο σύστημα στις επόμενες εκλογές. Κατά τις εκτιμήσεις κάποιων, αν αυτό επιτυγχανόταν, η προκήρυξη εκλογών θα βρισκόταν στο τραπέζι αυτοστιγμεί. Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται πιθανό, μετά και την οριστική και επίσημη άρνηση του ΠΑΣΟΚ να ψηφίσει τον εκλογικό νόμο του Τσίπρα. Οπότε ο εκλογικός νόμος θα ψηφιστεί και θα ρίχνει βαριά την σκιά του στην πολιτική ζωή, καθώς μετά τις επόμενες εκλογές και εφόσον σχηματιστεί κυβέρνηση, θα επίκειται η άσκηση στην… ακυβερνησία.

Κατόπιν αυτού αποκαλύπτεται ότι το δεύτερο στάδιο και ίσως καθοριστικό του σχεδίου, είναι η φαινομενικά «αθώα» ψήφος στα 17. Για την ακρίβεια στα 16, αφού η διάταξη παρέχει δικαίωμα ψήφου σε όσους διανύουν το 16ο έτος ηλικίας – κάτι που θα ισχύσει άμεσα, καθώς γι’ αυτό δεν απαιτείται παρά σχετική πλειοψηφία.

Η σταδιακή κατάργηση των εξετάσεων, η απαξίωση της αριστείας, η μετατροπή του σχολείου σε ένα πάρκο αναψυχής εν γένει, θα μπορούσαν να αποδειχθούν προεκλογικά υπερ-όπλα

Με βάση την απογραφή του 2011, η πληθυσμιακή ομάδα στις ηλικίες 10-14 αριθμούσε τότε κάτι λιγότερο από μισό εκατομμύριο αγόρια και κορίτσια. Η πληθυσμιακή αυτή ομάδα βρίσκεται σήμερα στην ηλικία 16-20, δηλαδή πολλοί από αυτούς θα ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές για πρώτη φορά, συν όσους θα προστεθούν στην πορεία, καθώς εκτιμάται ότι οι εκλογές δεν θα προκηρυχθούν άμεσα…

Η μεθόδευση είναι προφανής, καθώς η κυβέρνηση επιχειρεί δολίως – από πολιτικής απόψεως – να προσεταιριστεί τους νεαρούς μαθητές, ελπίζοντας ότι στις νεότερες ηλικίες εξακολουθεί να έχει θαυμαστές. Οι πρόχειρες εκτιμήσεις συγκλίνουν στο ότι ένα σύνολο μερικών εκατοντάδων χιλιάδων νέων ψηφοφόρων που θα μπορούσε να πλησιάζει και τις 300.000, θα κληθούν να ψηφίσουν όσο θα μελετούν ακόμη τριγωνομετρία και Νεοελληνική Γλώσσα.

Πάντως, αν και η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, στην κυβέρνηση εκτιμούν πως η μάζα αυτή των νεαρών ψηφοφόρων μπορεί να επηρεάσει, αν όχι να διαμορφώσει ένα εκλογικό αποτέλεσμα ευνοϊκό για την κυβέρνηση. Και αυτό, επειδή τα στοιχεία των εκλογών του 2015 δείχνουν ότι στις χαμηλότερες ηλικίες ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ποσοστά αυτοδυναμίας (41% έναντι 18% της ΝΔ).

Με την προσπάθεια απόσπασης της ψήφου των νεαρών από την κυβέρνηση, θα πρέπει να συνδυαστεί και η πολιτική που ασκείται στον χώρο της Παιδείας. Η σταδιακή κατάργηση των εξετάσεων σε όλες τις βαθμίδες, η απαξίωση της αριστείας, η χορήγηση υποτροφιών ακόμη και με βαθμό μέτριο, η μετατροπή του σχολείου σε ένα πάρκο αναψυχής εν γένει, θα μπορούσαν να αποδειχθούν προεκλογικά υπερ-όπλα εφόσον κληθούν να ψηφίσουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News