Διαβάστε τη συζήτηση στο Forum και γράψτε τη γνώμη σας.

Φυτεύουμε δεντράκια με τα φτιαράκια μας, μαζεύουμε σκουπίδια με τα γαντάκια μας, ποτίζουμε και ρουφάμε την πορτοκαλαδίτσα του χορηγού παίρνοντας ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ, από όλους. Γυρίζουμε σπίτι, λίγο κουρασμένοι αλλά ικανοποιημένοι. Ίπι-ίπι-ούμε σας ευχαριστούμε, όπως φωνάζαμε κάποτε στο λεωφορείο επιστρέφοντας από τη σχολική εκδρομή. Είμαστε εμείς οι εθελοντές και ζούμε στον κόσμο μας.
Το περασμένο Σάββατο το απόγευμα όταν φυτρώνουν οι πρώτες κυριακάτικες εφημερίδες στην Ομόνοια, τρεις καλοί και ευσυνείδητοι αστυνομικοί ο ένας με πολιτικά, έπιασαν ένα μετανάστη. Ποιος ξέρει τι έγκλημα θα είχε κάνει, δεν το αμφισβητώ, και προφανώς για να μην τους φύγει, σαν καλοί επαγγελματίες που είναι, αφού τον ακινητοποίησαν του έριξαν και κάμποσο, χρειαζούμενο, ούτε αυτό το αμφισβητώ, ξύλο. Ν’ αγιάσει το χεράκι σας παιδιά μπορεί και να τους έλεγα εγώ, αν ήμουν εκεί γύρω.

Όμως δεν ήμουν και έτυχε να είναι εκεί κάποιος άλλος συμπολίτης που, προφανώς ο άνθρωπος δεν είχε ιδέα από τις πάγιες αυτές τεχνικές της Αστυνομίας (δέρνουμε όταν κάποιος μας έχει γυρίσει την πλάτη, όταν είμαστε τρεις φορές τουλάχιστον περισσότεροι, όταν κρατούν γερά κάποιον οι άλλοι συνάδελφοι κλπ).

Ε, δεν ήξερε και διαμαρτυρήθηκε που τον έδερναν τον μετανάστη – γιατί εκείνου του φάνηκε ότι δεν χρειαζόταν. Δεν βγήκε και χαμένος. Τον συνέλαβαν και του χάρισαν μια εμπειρία ζωής: Week end στο «φρέσκο». Fresh δηλαδή, με κανένα μπισκότο, νεράκι, μυρωδιές, κάπως απόμακρα ο ήχος της πόλης, μια επίσκεψη του δικηγόρου, οι ήσυχες ώρες ενός ανήσυχου ανθρώπου. Και τη Δευτέρα στο Αυτόφωρο αυτός και ο Αφρικανός του δεν δικάστηκαν στα γρήγορα, πήραν αναβολή για τις 29 Οκτωβρίου, να έλθει και κανένας συγγενής να καμαρώσει για το τι βγάζει το σόι, φωτογραφίες, ίσως κανένα αυτόγραφο, χάρη του έκαναν δηλαδή.

Μα είναι κάποιοι τόσο ηλίθιοι σήμερα, είτε πρόκειται για μεμονωμένο πολίτη ή για έναν ολόκληρο πολιτικό σχηματισμό που να μπαίνουν στη μέση για να υπερασπιστούν ένα (λαθρο)μετανάστη; Φαίνεται πως ναι. Έχουν κάτι να κερδίσουν; Φαίνεται πως όχι. Έχουν κάτι να χάσουν; Πολλά. Τι θες και ανακατεύεσαι, τι θες και μπλέκεις, που μας έλεγαν και οι γονείς μας. Καλά τους κάνουν, επιμένουν κάποιοι αυτόχθονες και φοβισμένοι από το διαφορετικό (χρώμα, γλώσσα, συνήθειες).
Αυτό λοιπόν, που έκανε ο κύριος Δ. Παρσάνογλου, κοινωνιολόγος στο επάγγελμα, να μπει στη μέση και να υπερασπιστεί κάποιον μετανάστη σε δύσκολη θέση κατά τη γνώμη μου είναι ένας άλλος εθελοντισμός.

Πολύ πιο ζόρικος, με πολύ λιγότερες απολαβές, που δυστυχώς ούτε στο σχολείο ούτε στα ΜΜΕ επιμένουν και πολύ γι’ αυτόν. Εγώ, ζώντας στην ίδια πόλη μ’ εκείνον τον ευχαριστώ για ό,τι έκανε και ό,τι πέρασε το Σαββατοκύριακο. Έδειξε ότι υπάρχουν κάποιοι που δεν ανέχονται την παράλογη βία, όποιον και αν θίγει αυτή και μας έδωσε άλλο ένα ερέθισμα για ν’ αρχίσουμε πιο μαζικά ν’ αντιδρούμε σε κάτι τέτοιες σκηνές. Γιατί, αν έπεφταν επάνω στους «δράστες» πολλοί περισσότεροι πολίτες, ίσως δεν θα συνέβαιναν όσα συνέβησαν, αφού είπαμε ποιες είναι οι τεχνικές και η νοοτροπία της Αστυνομίας.

Από την άλλη δεν έχω κανένα ευχαριστώ να πω γι’ αυτούς τους σιχαμένους (ψευτό)μαγκες, της Δημοτικής ή της άλλης Αστυνομίας, που πληρώνονται από την τσέπη μου και με προστατεύουν από εξασθενημένους μετανάστες και άλλους τέτοιους, το ίδιο επικίνδυνους. Άλλο αν εγώ, ζώντας εδώ, δεν αισθάνομαι να απειλούμαι από αυτούς. Προφανώς δεν ξέρω τι μου γίνεται.
Α, και εδώ που τα λέμε αυτό το επίθετο, Παρσάν-ογλου με αυτή την κατάληξη «ογλου» θυμίζει τουρκομερίτικες καταβολές και όχι καθαρόαιμο Έλληνα. Καλά που έκανε και ο Εισαγγελέας Υπηρεσίας και δεν τον άφησε να βγει την Κυριακή λέγοντας: «Στο κρατητήριο θα έχει την ευκαιρία να ξαναδουλέψει με μετανάστες». Του τα χωσε δηλαδή κι ο κυρ δικαστής, νάναι καλά. Εγώ πάντως στις 29. 10 θέλω να είμαι στη δίκη μαζί του…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News