Ολα είναι φλου στην πράξη, αν και κάπως λιγότερο στα χαρτιά. Τα δε χαρτιά συνιστούν τη λεγόμενη «Φόρμουλα του Βερολίνου», δηλαδή τις εγγυήσεις ασφαλείας που θα παράσχουν οι «πρόθυμοι» Δυτικοί στο Κίεβο, τουτέστιν στρατό να το φυλάει από τους Ρώσους. Η διαδικασία, κατά το σχετικό σημείωμα της Corriere della Sera, έχει την ακόλουθη διάταξη.

Τρία τα θεμελιώδη βήματα. Πρώτο, η εκεχειρία Υστερα η πολυεθνική δύναμη που θα αναπτυχθεί στην Ουκρανία και, παράλληλα, η εισαγωγή ενός μηχανισμού παρόμοιου με τον προβλεπόμενο στο άρθρο 5 του ΝΑΤΟ (θεωρητικώς αφορά την καθολική συμμαχική βοήθεια σε οποιοδήποτε μέλος του Ατλαντικού Συμφώνου δέχεται επίθεση). Αυτά υποτίθεται ότι θα αποτρέψουν «τη μελλοντική ρωσική επιθετικότητα».

Η Corriere παρατήρησε: «Πολλά είναι τα ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δηλώνει την ετοιμότητά της να επέμβει προς υπεράσπιση της Ουκρανίας, όμως τι σημαίνει αυτό συγκεκριμένα; Αυτή η δέσμευση είχε ήδη συμπεριληφθεί σε παράρτημα του ρωσο-αμερικανικού σχεδίου των 28 σημείων, δημοσιευμένο στις 20 Νοεμβρίου.

»Στο Βερολίνο οι αμερικανοί διαπραγματευτές διαβεβαίωσαν ότι αυτή η υπόσχεση κατοχυρώνεται με νόμο, ωστόσο ο Λευκός Οίκος διατηρεί τους περιορισμούς που εισήγαγε ο Τζο Μπάιντεν. Το Πεντάγωνο δεν θα στείλει στρατεύματα σε ουκρανικό έδαφος. Πώς, λοιπόν, θα εγγυηθούν οι ΗΠΑ την προστασία της χώρας;»

Μέχρι στιγμής οι ΗΠΑ παρέχουν πληροφορίες στον ουκρανικό στρατό, όμως θα χρειαστεί κάτι περισσότερο. Αυτό το σχέδιο βρίσκεται υπό συζήτηση: η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο να ηγηθούν μιας «δύναμης επέμβασης» που θα αναπτυχθεί στην Ουκρανία. Αν χρειαστεί, η Ουάσινγκτον θα διατάξει τις αμερικανικές βάσεις στην Ανατολική Ευρώπη, ιδίως εκείνες στην Πολωνία, να αναπτύξουν αντιαεροπορικές άμυνες, πυραύλους Patriot, drones, ή να απογειώσουν αμέσως μαχητικά αεροσκάφη.

Πώς θα οργανωθεί αυτή η «πολυεθνική δύναμη»; Στο Βερολίνο επανήλθε η γαλλο-βρετανική πρόταση περί δημιουργίας πολυεθνικού αποσπάσματος που θα αποσταλεί στην Ουκρανία αμέσως μετά την ειρηνευτική συμφωνία. «Αυτή η ιδέα είχε εγκαταλειφθεί επειδή προκαλεί βαθιές διχόνοιες στην Ευρώπη. Μεταξύ των κρατών που αντιτάχθηκαν περισσότερο σε αυτή τη λύση είναι η Ιταλία και η Πολωνία».

Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε τη δημιουργία δύναμης τουλάχιστον 30.000 στρατιωτών, η οποία θα αναπτύσσονταν για τη φύλαξη στρατηγικών υποδομών, δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας και ύδρευσης, διυλιστηρίων, σιδηροδρομικών σταθμών, λιμανιών, αεροδρομίων, κ.λπ. Τη στρατιωτική διοίκηση θα την είχαν αγγλογάλλοι στρατηγοί. Ομως η Βρετανία και η Γαλλία θα ακολουθούσαν τις οδηγίες του Κιέβου.

Ποιοι ενδέχεται να συμμετάσχουν; Αγνωστον! «Δεν υπάρχει ακόμη επίσημη λίστα συμμετοχών. Σύμφωνα με φήμες, η Φινλανδία, η Δανία και η Νορβηγία θα μπορούσαν να στείλουν στρατεύματα. Η Γερμανία το σκέφτεται, αφού ο υπουργός Αμυνας Μπόρις Πιστόριους είναι επιφυλακτικός, παρότι θεωρεί θετική την πρωτοβουλία. Οι σοσιαλδημοκράτες του SPD και συνεταίροι του καγκελαρίου Φρίντριχ Μερτς στην κυβέρνηση δεν αποκλείουν τη συμμετοχή. Ο ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ φέρεται να περιμένει την πραγματική ειρηνευτική συμφωνία προτού αποφασίσει».

Τους τελευταίους μήνες οι Ουκρανοί είχαν διασπείρει φήμες ότι είχαν λάβει προσφορές ακόμη και από πολύ μακρινά κράτη, όπως ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία. Αυτές οι προσφορές πρέπει να επαληθευθούν εκ νέου. Ο Ζελένσκι στοχεύει να διευρύνει το πεδίο εφαρμογής της προσφοράς όσο το δυνατόν περισσότερο, δίνοντας διαφορετικά καθήκοντα σε κάθε «πρόθυμο» κράτος, «από πληροφορίες και υλικοτεχνική υποστήριξη μέχρι στρατιώτες».

Μπορούν οι διαπραγματεύσεις με τους Ρώσους να αλλάξουν τις εγγυήσεις ασφαλείας; Αμφίβολο. Ηδη ένα κατηγορηματικό ΟΧΙ ήρθε από τη Μόσχα. Οι Ρώσοι δεν θα δεχτούν την ανάπτυξη στρατευμάτων στην Ουκρανία από χώρες που ανήκουν στο ΝΑΤΟ ή στον «συνασπισμό των προθύμων». Αυτό σημαίνει διαγραφή από τη λίστα όλων των κρατών που προαναφέρθηκαν, δηλαδή της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, του Καναδά, ακόμη και της Ιαπωνίας.

Ορισμένοι ευρωπαίοι διπλωμάτες, ωστόσο, επισημαίνουν ότι το Κρεμλίνο αρνείται τη σύνθεση του αποσπάσματος, όχι την ίδια την έννοια της δύναμης επέμβασης. Ναι, αλλά ποιος θα συμμετέχει σε αυτήν; «Ενα εφεδρικό σενάριο περιλαμβάνει τη συμμετοχή του ΟΗΕ. Ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι η προθυμία του Ζελένσκι να τροποποιήσει τη σύνθεση του πολυεθνικού αποσπάσματος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως διαπραγματευτικό χαρτί στις διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα. Αν υπάρξουν τέτοιες…»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News