Κρίμα που ολοκληρώθηκαν οι Πανελλήνιες. Ισα ίσα προλαβαίνουμε να το δηλώσουμε στο Μηχανογραφικό. Να ενημερώσουμε και τα νέα παιδιά που προβληματίζονται τι δρόμο να ακολουθήσουν για το μέλλον τους.

Όμως και πάλι, είναι σίγουρο ότι αυτή η δραστηριότητα δεν έχει περάσει απαρατήρητη στην αντίληψή τους. Αλίμονο. Κάθε τρεις και λίγο ακούμε για τη σημασία ενός μεσάζοντα. Για τα επιτεύγματά του. Για τα κέρδη που αποκόμισε. Για την εξέλιξη και το δίκτυό του. Για τη βαρύτητά του.

Δεν είναι και λίγα αυτά που συγκεντρώνει ένας μεσάζοντας, αν το σκεφτεί κανείς. Αν αναλογιστεί τον κόπο που απαιτείται σε άλλες δραστηριότητες για να εξασφαλίσεις ένα από όλα τα παραπάνω.

Αλλά ως μεσάζων μπορείς να διαπρέψεις. Αρκεί να είσαι στο κατάλληλο περιβάλλον. Αλλά και αυτό βρίσκεται. Θα βρεις τον κύκλο σου. Και μετά απλά θα μπεις στο γρανάζι. Από εκεί και πέρα θα είσαι πάντα χρήσιμος. Για τις κατάλληλες διευκολύνσεις, διεκπεραιώσεις, τακτοποιήσεις.

Θα είσαι το χέρι που θα συνδέσει τον αιτούντα με τον στόχο του. Οποιος και αν είναι αυτός. Μια επιδότηση, μια τακτοποίηση, ένα ρουσφετάκι, βρε αδερφέ. Ο κατάλληλος ενδιάμεσος για να κατευθύνει τα πράγματα, για να κάνει τις απαραίτητες επικοινωνίες, χωρίς να εκτεθούμε. Αυτό το χέρι θα αμειφθεί και θα αμείψει. Θα κατανείμει τα δέοντα όπως πρέπει. Με το αζημίωτο, φυσικά.

Και θα είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Στη χώρα που ζούμε, ο μεσάζων ευδοκιμεί διαχρονικά. Είναι ίσως το πιο προστατευμένο είδος. Στο καθεστώς της γραφειοκρατίας, της πολυνομίας με την υποκειμενική ερμηνεία και στον δαίδαλο της δημόσιας διοίκησης, ο μεσάζων είναι ο από μηχανής θεός. Αυτός που αποζητά ο αιτών και αυτός με τον οποίο θα δεήσει να συνεννοηθεί ο αποδέκτης του αιτήματος.

Η αρμοδιότητά του αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα και ενδιαφέρον (για όλους) όταν το αίτημα αφορά σε χρηματοδότηση. Και δη σε επιδότηση. Η περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι μία ακόμα απόδειξη. Εκεί όμως μεγαλουργεί. Στην κυριολεξία.

Πώς λοιπόν να προσπεράσεις μια τέτοια προοπτική; Μια τέτοια δυνατότητα; Με τόση βαρύτητα και τέτοιες απολαβές;

Σε μια περίοδο επαγγελματικής ανασφάλειας, σε ένα περιβάλλον που όλα αλλάζουν και ακόμα και η τεχνολογία θεωρείται ξεπερασμένη από τη μία μέρα στην άλλη, ο μεσάζων είναι μια διαχρονική αξία. Επιδοτήσεις να υπάρχουν, χαοτικά μηχανογραφικά συστήματα, οι κατάλληλοι συμπαίκτες, ένθεν κακείθεν και ένα ελεγκτικό «ημίφως». Ετσι για την ατμόσφαιρα.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να είσαι διαθέσιμος και χαμογελαστός. Αλλά και στιβαρός, όταν πρέπει να απαιτήσεις τα δέοντα. Για το αζημίωτο.

Και μην ανησυχείς. Μεσάζων μπορείς να είσαι από κάθε μετερίζι. Από υπάλληλος, συνδικαλιστής, πολιτευτής, έως βουλευτής ή υπουργός. Δεν σε δεσμεύει κάτι. Ενίοτε, η συνείδησή σου μπορεί να «κλωτσήσει», αλλά με μια μελατονίνη θα κοιμάσαι σαν πουλάκι τα βράδια.

Αλλωστε δεν είσαι ο μόνος. Είναι τόσοι άλλοι γύρω σου. Στο κάτω – κάτω, δεν θα υπήρχες, αν δεν ήσουν απαραίτητος. Αν το σύστημα το ίδιο δεν σε είχε δημιουργήσει. Και αν το ίδιο το σύστημα δεν σε προστάτευε ως «κόρην οφθαλμού» την ώρα που άλλες δραστηριότητες παραπαίουν.

Θριάμβευσε στο παρελθόν, κυριαρχεί στο παρόν και όλα δείχνουν ότι ο δρόμος είναι στρωμένος για το μέλλον.

Το σκέφτεσαι;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News