Το Verge για τη λύση στο πρόβλημα της στέγης / Το Bloomberg για μια ζωή που ξεπηδάει από τον θάνατο / Guardian και Rivista Studio για ένα νέο προϊόν / Και το Linkiesta…
  • The Verge

    Στέγαση/ Σπίτια από τρισδιάστατο εκτυπωτή

    Η τροφή, το νερό και η στέγαση είναι βασικές ανθρώπινες ανάγκες, αλλά 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο ζουν χωρίς στέγαση, σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Πόρων του Ross Center, για τις Αειφόρες Πόλεις. Αλλά να που μια νεοφυής επιχείρηση έρχεται να δώσει τη λύση τυπώνοντας (στην κυριολεξία) ένα σπίτι.

    Η ICON ανέπτυξε μια μέθοδο για την εκτύπωση ενός μονώροφου σπιτιού 50 τ.μ.  από τσιμέντο σε 24 ώρες το πολύ – απειροελάχιστος χρόνος σε σχέση με αυτόν που απαιτείται για μια κατασκευή με τον παραδοσιακό τρόπο. Αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιό τους, μια κοινότητα αποτελούμενη από περίπου 100 σπίτια θα κατασκευαστεί για τους κατοίκους του Ελ Σαλβαδόρ το επόμενο έτος.

    Η εταιρεία έχει συνεργαστεί με το New Story, ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα που ασχολείται ακριβώς με λύσεις στην έλλειψη στέγης. «Κατασκευάζουμε σπίτια για κοινότητες στην Αϊτή, το Ελ Σαλβαδόρ και τη Βολιβία», λέει στο Verge η Αλεξάντρια Λάφτσι, συνιδρύτρια του New Story.

    Χρησιμοποιώντας τον εκτυπωτή Vulcan, η ICON μπορεί να εκτυπώσει ένα ολόκληρο σπίτι για 10.000 δολάρια, ενώ σχεδιάζει να μειώσει το κόστος στα 4.000 δολάρια. «Είναι πολύ φθηνότερο από το μέσο σπίτι», διαβεβαιώνουν οι εμπνευστές του εγχειρήματος.

    Το μοντέλο διαθέτει καθιστικό, υπνοδωμάτιο, μπάνιο και βεράντα. «Υπάρχουν μερικές άλλες εταιρείες που κάνουν τρισδιάστατες εκτυπώσεις σπιτιών», λέει ο υπεύθυνος της ICON. «Αλλά βγαίνουν σαν αποθήκες ή σαν την καλύβα του Γιόντα από τον “Πόλεμο των άστρων”».

    Αμα δεν παινέψεις το σπίτι σου…

    Φωτό: Όχι σπίτι, κουκλόσπιτο. Πηγή:Verge
  • Bloomberg

    Παράδοξα/ Το Τσερνόμπιλ ανασταίνεται με ένα πράσινο πείραμα

    Είναι δυνατόν; Κι όμως. Οι επιζώντες της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής πυρηνικής καταστροφής που εξακολουθούν να ζουν στην άκρη της απαγορευμένης περιοχής (η «γη του κανενός» που δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 1986 από την έκρηξη του αντιδραστήρα αριθ. 4 του Τσερνόμπιλ) αρχίζουν να πιστεύουν ότι κάτι καλό μπορεί να βγει από την πυρηνική έρημο. Ετσι λέει το Bloomberg που αφιερώνει ένα εκτενές ρεπορτάζ  στο «πιο απίθανο πείραμα πράσινης ενέργειας στον κόσμο».

    Σε εκατό μέτρα από τον τόπο της καταστροφής που σημειώθηκε πριν από 32 χρόνια, βρίσκει κανείς σήμερα μια έκταση με τέσσερις χιλιάδες φωτοβολταϊκά πάνελ. Η μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στηρίζεται ακριβώς στη «χοντρή πλάκα σκυροδέματος που καλύπτει τα ραδιενεργά απόβλητα και τη σαρκοφάγο».

    Είναι τεχνολογική νέμεσις, κάτι σαν Θεία Δίκη, να παράγεται καθαρή ενέργεια εκεί όπου μια μονάδα ατομικής ενέργειας προκάλεσε περιβαλλοντική καταστροφή; Πάντως λειτουργεί. Αυτό το ηλιακό πείραμα στην Ουκρανία αποτελεί μέρος του σχεδίου της χώρας να μειώσει την ενεργειακή εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο. Στη βάση του κατεστραμμένου και εγκλωβισμένου αντιδραστήρα, η «ζώνη αποκλεισμού» του Τσερνόμπιλ καταλαμβάνει μία έκταση σχεδόν όσο το Λουξεμβούργο.

    Η εταιρεία Solar Chernobyl SPP δημιουργήθηκε από την συνεργασία μεταξύ της Rodina Energy Group του ουκρανού επιχειρηματία Γεβγέγκεν Βαριατζίν και της εταιρείας ENERPARC AG του Αμβούργου. Ο Βαριατζίν ήταν 10χρονος μαθητής στο Κίεβο όταν συνέβη η καταστροφή. «Στον χώρο του πρώην πυρηνικού αντιδραστήρα θα παράγονται έως και 1,2 γιγαβάτ: αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσει 200.000 σπίτια» λέει.

    Είναι, όπως και να το κάνεις, μια δικαίωση.

     Φωτό: Από τον θάνατο στη ζωή. Πηγή: Bloomgerg
  • The Guardian, Rivista Studio

    Ρύπανση/ Είναι ο εμφιαλωμένος αέρας η λύση;

    Η εμφιάλωση του καθαρού αέρα είναι η τελευταία (λαμπρή) ανακάλυψη για την προστασία των πνευμόνων μας; Ναι. Διότι η ρύπανση προκαλεί περίπου 6,5 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους ετησίως, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Το Rivista Studio περιγράφει την επιχείρηση εγκλωβισμού του αέρα σε κονσέρβα: «Εταιρείες, που εκμεταλλεύονται τις περιβαλλοντικές κινήσεις, να πωλούν δοχεία και βάζα, ειδικά στις ασιατικές αγορές -την Κίνα, αλλά και την Κορέα και την Ινδία- όπου η ρύπανση γίνεται αντιληπτή ως έκτακτη ανάγκη, ειδικά στις μεγάλες πόλεις».

    Ο εμφιαλωμένος αέρας φαινόταν σαν μια μικρή ιδιοτροπία, όταν το 2015 ο Λίο Ντε Γουότς ίδρυσε το AethAer. Γυρνούσε με μια τσάντα για να μαζέψει τον αέρα της αγγλικής υπαίθρου, για να τον βάλει σε βάζα μαρμελάδας και να τα χαρακτηρίσει ανάλογα με το άρωμα. Επειδή, λέει, κάθε περιοχή έχει τη δική της γεύση. Οι τιμές δεν ήταν ακριβώς προσιτές: 80 λίρες για ένα βάζο των 580ml. Στη συνέχεια ήρθε η καναδική Vitality Air με ένα δοχείο αλουμινίου προσαρτημένο σε ένα πλαστικό επιστόμιο, με το οποίο εισπνέεται ο αέρας. «Σε αυτή την περίπτωση ο αέρας συλλέχθηκε με έναν συμπιεστή από τη λίμνη Λούις, στα Bραχώδη Ορη», εξηγεί ο Guardian.

    Και μετά, τα αιτήματα άρχισαν να έρχονται από όλο τον κόσμο, από το Λος Άντζελες μέχρι το Πεκίνο. Ένα δοχείο Vitality Air κοστίζει 19,99 δολάρια και περιέχει 4,5 λίτρα πεπιεσμένου αέρα (πολύ λίγα αν σκεφτεί κανείς ότι ένας ενήλικας αναπνέει κατά μέσο όρο 6 λίτρα αέρα ανά λεπτό). «Σύμφωνα με τους ιδρυτές της, σήμερα η Vitality Air έχει ξεπεράσει τις 200.000 μονάδες φρέσκου αέρα που πωλούνται σε όλο τον κόσμο». Φτάνει να μην χαθεί από τον ορίζοντα το πραγματικό πρόβλημα: η ανεξέλεγκτη ρύπανση του αέρα.

    Φωτό: Αρκεί να μην είναι κοπανιστός. Πηγή: Rivista Studio
  • Linkiesta

    Συμβουλές/ «Για να μας διαβάζουν, να γράφουμε λιγότερο»

    Στο τέλος όλα είναι θέμα προσοχής. Σε έναν κόσμο όπου ο καθένας εκφράζει την άποψή του κάθε μέρα, ο μόνος τρόπος να κερδίσεις το ενδιαφέρον των άλλων είναι να γράψεις λιγότερα. Ο χρόνος πιέζει και πλέον οι πληροφορίες πέφτουν σαν το χαλάζι. Η Αλεσάντρα Κολόνα δίνει μερικές συμβουλές από το Linkiesta: «Το μυστικό δεν είναι να δεσμεύσουμε χωρίς λόγο την προσοχή του αναγνώστη. Η λύση είναι να πούμε στον αναγνώστη για τι θέλουμε να μιλήσουμε και το όφελος που θα έχει αν το διαβάσει».

    «Το απόλυτο κακό, με αυτή την έννοια, είναι τα προοίμια, οι στοχασμοί, οι πρόλογοι και τα λοιπά προκαταρκτικά. Ποτέ δεν ήταν εύκολο να επικεντρωθεί κανείς στο θέμα, η δεξιότητα της σύνθεσης δεν ανήκει πλέον ούτε στους επαγγελματίες του λόγου. Για το λόγο αυτό, σε κάθε σχολή για επίδοξους δημοσιογράφους διδάσκεται η αξία της καθαρότητας στο κείμενο η οποία πρέπει να ενεργεί ως δόλωμα για τον αναγνώστη».

    Το ίδιο ισχύει εάν χρειάζεται να γράψουμε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: «Ζούμε σε ένα καθεστώς ασφυκτικών χρονοδιαγραμμάτων, έλλειψης προσοχής και επιλεκτικών προσεγγίσεων. Όλες οι πληροφορίες πρέπει να σταθμίζονται και να μεταδίδονται μόνο εάν πληρούν τους τρεις στόχους της γραφής: να διαβάζονται, να γίνονται κατανοητές και να παρακολουθούνται».

    Είναι κάπως σαν μάθημα για το τηλεγράφημα: κάθε λέξη κοστίζει, είναι καλύτερο να μάθει κανείς πώς να εξοικονομεί.

    Φωτό: Δεν προλαβαίνεις ούτε να ξεφυλλίσεις. Πηγή: Shutterstock

     




text
  • Ανασχηματισμός; Ε, ναι. Μάλλον χρειάζεται


    29 Μαρτίου 2024, 09:39