Στις 27 του περασμένου Φεβρουαρίου, ο Ζινεντίν Ζιντάν πετούσε λευκή πετσέτα: «το πρωτάθλημα τελείωσε για μας, δεν το περίμενα αυτό στο σημερινό ματς». Είχε μόλις γνωρίσει την πρώτη του ήττα ως προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης (1-0 από την Ατλέτικο στο «Μπερναμπέου») και είχε βγάλει το κομπιουτεράκι. Αν -την επομένη- η Μπαρτσελόνα νικούσε τη Σεβίλλη, θα ξέφευγε 12 βαθμούς. Νίκησε. Αλλά το πρωτάθλημα δεν είχε τελειώσει, όπως όλοι πίστευαν τότε.

Η Μπαρτσελόνα πήγε να το χάσει μέσα από τα χέρια της, με τις τρεις πιο αυτοκτονικές εβδομάδες της σύγχρονης ιστορίας της. Από τις 20 Μαρτίου έως τις 17 Απριλίου, έκανε τρεις σερί ήττες (για πρώτη φορά μετά τον Ιανουάριο – Φεβρουάριο του 2003), μάζεψε μόλις έναν βαθμό σε τέσσερις αγωνιστικές, έβαλε πάλι στο… κόλπο του τίτλου τη Ρεάλ και την Ατλέτικο, αποκλείστηκε από το Champions League και αναζητούσε τον… αγνοούμενο Μέσι, ο οποίος δεν κατάφερνε να σταυρώσει ούτε πάσα. Το «μυστήριο» δεν λύθηκε ποτέ. Ωσπου η τρομερή ποδοσφαιρική μηχανή ξαναπήρε μπρος, τόσο ανεξήγητα όσο είχε σβήσει.

Στις 20 Απριλίου νίκησε στην Κορούνια με… 8-0, έπειτα έριξε έξι στη Σπόρτινγκ Χιχόν, δυο στην Μπέτις, πέντε στην Εσπανιόλ και τρία -το Σάββατο- στη Γρανάδα. Πέντε νίκες στις πέντε τελευταίες αγωνιστικές, χωρίς να δεχθεί ούτε ένα γκολ (24-0). Η Μπαρτσελόνα που αγαπήσαμε -των 39 αγώνων στη σειρά χωρίς ήττα και των 2,5 γκολ ανά αγώνα, κατά μέσο όρο- επέστρεψε και κατέκτησε το 24ο πρωτάθλημα της ιστορίας της (η Ρεάλ Μαδρίτης έχει 32), δεύτερο διαδοχικό και έβδομο την τελευταία δεκαετία. Τώρα πάει για το νταμπλ -το άλλο Σάββατο θα παίξει στον τελικό Κυπέλλου με τη Σεβίλλη- για να εξιλεωθεί για τον οδυνηρό αποκλεισμό (από την Ατλέτικο Μαδρίτης) στα προημιτελικά του Champions League.

Από αυτά τα 24 γκολ της μεγάλης αντεπίθεσης, τα 14 τα πέτυχε ο Λουίς Σουάρες. Σε μόλις 17 προσπάθειες… Αν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία για το ποιος είναι ο πιο… φονικός φορ της σεζόν σε ολόκληρη την Ευρώπη, αυτή διαλύθηκε χθες μετά το νέο έκτο «χατ-τρικ» του (τρία γκολ σε έναν αγώνα) στη Γρανάδα. Ο 29χρονος ουρουγουανός συμπλήρωσε 40 γκολ στο ισπανικό πρωτάθλημα – και 59 σε όλες τις διοργανώσεις. Είναι η καλύτερη επίδοση της καριέρας του, με δεύτερη τα 35 γκολ που πέτυχε με τη φανέλα του Αγιαξ το 2009-2010 και τρίτη τα 31 με τη Λίβερπουλ το 2013-2014.

Ο Σουάρες, λίγο έλειψε να πετύχει το ακατόρθωτο: να είναι πρώτος σκόρερ και πρώτος σε ασίστ (πάσες για γκολ) στην Primera Division, την ίδια χρονιά

Για τον φετινό Σουάρες, δεν υπάρχουν λόγια. Είναι ο πρώτος που κατάφερε να διακόψει την παντοκρατορία του Μέσι και του Κριστιάνο (αναδεικνύονται τοπ σκόρερ στην Ισπανία, είτε ο ένας είτε ο άλλος, από το 2008-2009), και ο πέμπτος που κατακτά δεύτερο «Χρυσό Παπούτσι» στην Ευρώπη. Από δυο έχουν, επίσης, ο Ανρί, ο Φορλάν, ο Εουζέμπιο και ο Γκερντ Μίλερ. Ο Μέσι έχει τρία και ο Κριστιάνο Ρονάλντο, τέσσερα. Ο Σουάρες, λίγο έλειψε να πετύχει το ακατόρθωτο: να είναι πρώτος σκόρερ και πρώτος σε ασίστ (πάσες για γκολ) στην Primera Division, την ίδια χρονιά. Στο Πρωτάθλημα κατέγραψε 17 ασίστ (και 40 γκολ), και συνολικά -σε όλες τις διοργανώσεις- 23 ασίστ (και 59 γκολ).

Τι σημαίνουν, στην πράξη, αυτοί οι αριθμοί; Οτι ο ουρουγουανός σταρ συμμετείχε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στα 57 από τα 112 γκολ που σημείωσε η Μπαρτσελόνα στη φετινή La Liga (ισπανικό πρωτάθλημα). Δηλαδή, στα μισά συν ένα. Με όλο τον σεβασμό στον ανεπανάληπτο Λιονέλ Μέσι, ο φετινός τίτλος φέρει την υπογραφή του Σουάρες. Ο οποίος πήγε στη Βαρκελώνη το καλοκαίρι του 2014, έναντι σχεδόν 90 εκατ. ευρώ (ήταν η τρίτη πιο ακριβή μετεγγραφή στα χρονικά του ισπανικού ποδοσφαίρου πίσω από αυτές του Γκάρεθ Μπέιλ και του Κριστιάνο Ρονάλντο), και δικαίωσε αυτή την επένδυση των καταλανών μέχρι σεντ.

Οχι μόνο φέτος. Στις δυο σεζόν του στη Βαρκελώνη έφθασε -συνολικά- τα 84 γκολ σε 95 συμμετοχές με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, σε όλες τις διοργανώσεις, έχοντας κατακτήσει δύο Πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο Ισπανίας (πάει για το δεύτερο), ένα Champions League, ένα Ευρωπαϊκό Super Cup και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Αλλά η παρουσία του Σουάρες ανεβάζει και τις άλλες δυο πριμαντόνες της ομάδας. Από την ημέρα που πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην Καταλονία, οι «MSN» -η επιθετική τριπλέτα της Μπαρτσελόνα- έφθασαν τα 252 γκολ (99 ο Μέσι, 84 ο Σουάρες και 69 ο Νεϊμάρ).

Μια στατιστική απόδειξη για το οτι ο Σουάρες κάνει καλύτερους και τους παρτενέρ του στην επίθεση, είναι πως στα οκτώ παιχνίδια που ήταν τιμωρημένος, στην αρχή της καριέρας του στο «Καμπ Νου», ο Μέσι είχε ποσοστό αποτελεσματικότητας 23%. Στα επόμενα 30 ματς, με τον ουρουγουανό πλάι του, έφτασε στο 31%. Το αντίστροφο, όμως, δεν συνέβη: στα 857 λεπτά που έλειψε ο Λιονέλ Μέσι -λόγω τραυματισμού- ο Σουάρες βρήκε δίχτυα 11 φορές.

Στο ποδόσφαιρο, τίποτε δεν είναι τόσο τυχαίο όσο -συχνά- πιστεύουμε. Το… καύσιμο της απογείωσης του Σουάρες ήταν το νέο στιλ παιχνιδιού που ο Λουίς Ενρίκε εισήγαγε στην ομάδα. Σε αντίθεση με την Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρντιόλα, η οποία εστίαζε στους μέσους της, η Μπαρτσελόνα του Ενρίκε, κατά τη μετάβασή της στη μετά-Τσάβι εποχή, έχει μεταφέρει τη δημιουργία στην επίθεση. Εκεί γίνεται, πλέον, η παραγωγή των φάσεων – κι έτσι εξηγούνται οι… αμέτρητες εναλλαγές της μπάλας μεταξύ Σουάρες, Μέσι και Νεϊμάρ, αλλά και το γεγονός οτι αυτοί οι τρεις παίκτες έχουν σημειώσει τα 90 από τα 112 φετινά γκολ της Μπαρτσελόνα στο Πρωτάθλημα. Ο Σουάρες δείχνει πως έχει αφήσει στο παρελθόν τον προβληματικό χαρακτήρα του, που αδικούσε τη μεγάλη του κλάση, επειδή το σύστημα τον βοηθά να διακρίνεται και να ικανοποιεί τις ατομικές του φιλοδοξίες. Θυμηθείτε τα νεύρα του στις τρεις εβδομάδες του «μπλακ-άουτ». Οπως αποδείχτηκε, δεν ήταν καθόλου τυχαία…

Για την Μπαρτσελόνα, τα πράγματα δεν ήταν διόλου εύκολα στη μετά-Γκουαρντιόλα εποχή. Ο Πεπ είχε αλλάξει ολοκληρωτικά το καμάρι της Βαρκελώνης, είχε δώσει νέο ρόλο στον Μέσι και είχε κατακτήσει τα πάντα: την ισπανική κορυφή το 2009, το 2010, το 2011 και το 2013 (μαζί με τον αδικοχαμένο Βιλανόβα), δύο Champions League και το πρώτο «τρεμπλ». Ο διάδοχός του, που θα κληρονομούσε την κορυφαία ποδοσφαιρική ομάδα στον κόσμο, έμοιαζε καταδικασμένος να… καεί στη σύγκριση μαζί του. Κι όμως. Η Μπαρτσελόνα απέδειξε οτι μπορεί  να περπατήσει στην κορυφή με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Με τον τρόπο του Λουίς Ενρίκε κατέκτησε άλλο ένα «τρεμπλ», ακόμα ένα Πρωτάθλημα (φέτος), ενώ ο δρόμος για το Κύπελλο είναι ανοιχτός.

Πριν από τον Ενρίκε και τον Γκουαρντιόλα, ήταν η μέθοδος του Ράικαρντ που έφερνε τις επιτυχίες: δύο απανωτά Πρωταθλήματα Ισπανίας (το 2005 και το 2006), και ευρωπαϊκό τρόπαιο μετά τη νίκη επί της Αρσεναλ το 2005. Εδώ και 16 χρόνια, η Μπαρτσελόνα έχει κατακτήσει οκτώ Πρωταθλήματα, ενώ η Ρεάλ Μαδρίτης πέντε, η Βαλένθια δυο, και η Ατλέτικο Μαδρίτης ένα. Μια κυριαρχία εντυπωσιακή – και ιστορικά ασυνήθιστη, αν σκεφτεί κανείς οτι τα οκτώ από τα 24 που βρίσκονται στην τροπαιοθήκη της, τα απέκτησε μετά το 2000. Συνολικά, η Μπαρτσελόνα έφθασε τα 89 τρόπαια (ακολουθεί η Ρεάλ με 82, και τρίτη η Μπάγερν Μονάχου με 64), ενώ τα 27 από αυτά τα έχει σαρώσει επίσης μετά το 2000. Δεν υπάρχει αμφιβολία, οτι η Μπαρτσελόνα είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα του αιώνα μας.

Από την άλλη, η Ρεάλ έμεινε χωρίς Πρωτάθλημα για τέταρτη διαδοχική σεζόν. Είναι η χειρότερη  επίδοσή της μετά το μακρινό 1953, όμως κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει την ομάδα του Ζινεντίν Ζιντάν για έλλειψη προσπάθειας. Ολοκλήρωσε τις 38 αγωνιστικές με 12 αλλεπάλληλες νίκες, ενώ ο γάλλος εμφανίζει την καλύτερη συγκομιδή που έχει κάνει προπονητής της Ρεάλ στα πρώτα 20 παιχνίδια του. Ολα χάθηκαν επί Ράφα Μπενίτεθ. Απολύθηκε στις 4 του περασμένου Ιανουαρίου, αλλά -όπως αποδείχτηκε- ήταν αργά.

Το χειρότερο -για τη «Βασίλισσα»- είναι οτι, την ώρα που η Μπαρτσελόνα βαδίζει με αυτοπεποίθηση, η Ρεάλ δείχνει να «ψάχνεται» εν όψει της επόμενης σεζόν. Θα κρατήσει τον Ρονάλντο; Θα μείνει ο Μπέιλ; Θα εμπιστευθεί, πάλι, τον Ζιντάν; Μόνο ο Φλορεντίνο Πέρεθ γνωρίζει. Ο πρόεδρος που -όπως σημειώνει η ισπανική εφημερίδα As- κατέκτησε μόλις τρία Πρωταθλήματα στα 13 χρόνια των δυο θητειών του (2000-2006 και 2009 μέχρι σήμερα), ενώ στο μεσοδιάστημα (2006-2009) η ομάδα του πήρε δυο στα τρία. Κι ας δαπάνησε, μετά το 2009, πάνω από 700 εκατ. ευρώ για… 38 νέους παίκτες, αλλάζοντας πέντε προπονητές.

Αν -στις 28 του μήνα- η Ρεάλ δεν καταφέρει να κατακτήσει το Champions League, το «Μπερναμπέου» θα γνωρίσει μεγάλες ταραχές. Την ώρα που η Μπαρτσελόνα, με ηρεμία, θα σχεδιάζει τη συνέχεια της δυναστείας της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News