Ένας φίλος και συνάδελφος μου μπήκε πριν λίγες μέρες στο Σωτηρία, με βαριά πνευμονία. Μετά από πέντε ώρες στην αναμονή, στα επείγοντα, οι γιατροί είδαν τις  ακτινογραφίες και του είπαν ότι πρέπει οπωσδήποτε να νοσηλευτεί. Τον ενημέρωσαν εκ των προτέρων για την κατάσταση που επικρατεί στο δημόσιο νοσοκομείο, το οποίο ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως διαθέτει άκρως εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό. Έδωσε λοιπόν τα 25 ευρώ και πέρασε στο δωμάτιο με άλλους 8 ασθενείς.

Ο φίλος μου είναι φανατικός καπνιστής.  Δύο με τρία πακέτα τσιγάρα την ημέρα, είναι ο μέσος όρος του. «Ελπίζουμε μετά από αυτό να ξεχάσεις το κάπνισμα», τον προειδοποίησαν οι γιατροί, όταν ευτυχώς ανταποκρίθηκε στην θεραπεία και όλα εξελίχθηκαν καλά.
Δεν ξέρω αν αυτό το γεγονός τον ταρακούνησε και είναι αρκετά ισχυρό ώστε να κόψει το τσιγάρο. Κάποιοι συνάδελφοι μου, που είχαν ανάλογη περιπέτεια τα κατάφεραν. Εξαρτάται από τον ίδιο πόσο πραγματικά τον ενδιαφέρει η υγεία του.

Διηγούμαι αυτή την ιστορία με αφορμή την απόφαση της κυβέρνησης να απαλλάξει τους ασθενείς από τα 25 ευρώ και να χρεώσει στους καπνιστές κάτι παραπάνω.
Δεν θεωρώ ότι τα πέντε λεπτά που θα επιβαρύνεται σε κάθε πακέτο ο καπνιστής θα είναι αρκετά για τον αποτρέψουν να συνεχίσει  ή να περιορίσει το κάπνισμα, αν και αυτό θα ήταν προς όφελος της υγείας του και του μηνιαίου οικονομικού του προϋπολογισμού. Θα ήταν όμως και προς όφελος του δημοσίου καλού και της αποσυμφόρησης των νοσοκομείων, καθώς ίσως να μην χρειαζόταν να νοσηλευτεί γι’ αυτή την πνευμονία.

Αν πάλι όλα τα παραπάνω δεν είναι ικανά να πτοήσουν έναν καπνιστή να κόψει ή έστω να μειώσει το κάπνισμα, τότε ας πληρώσει εκείνος κάτι περισσότερο. Τι πιο δίκαιο; Αντί για τους ασθενείς, να προπληρώνουν έναν φόρο οι καπνιστές, που θεωρούνται εν δυνάμει ασθενείς κατά έναν τρόπο. Ουδείς νομίζω να βρεθεί να διαφωνήσει σ' αυτό. Είτε είναι καπνιστής, είτε όχι!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News