Τώρα τάρτα να τo πω; Ναι, νομίζω ότι μπορώ, γιατί έχει το ζυμάρι. Cheesecake να το πω; Και πάλι μπορώ, γιατί έχει μαλακό τυρί και μαρμελάδα φράουλα. Δεν θα βασανίσω, όμως, άλλο το μυαλό μου, γιατί όπως και να το ονομάσω, σημασία έχει  η ευχαρίστηση που βλέπω στα πρόσωπα των αγαπημένων μου όταν το απολαμβάνουν.

Πριν ένα χρόνο περίπου φτιάχνοντας μια τάρτα με τα παιδιά μου, μας περίσσεψε αρκετό ζυμαράκι. Ο μικρός μου λέει,

–          «Μην φτιάξουμε πάλι μπισκότα μαμά».

Γλυκιά μυζήθρα υπάρχει πάντα στο ψυγείο μας αυτή την εποχή, φράουλες φυσικά και υπάρχουν  (σιγά να μην υπάρχουν με δυο μικρά παιδιά). Ο μεγάλος έκοβε, ο μικρός έραβε και έτοιμο,  ένα υπέροχο γλυκάκι, που σε όποιον το κεράσαμε ενθουσιάστηκε. Έτσι, γράφτηκε στο τετράδιο με τις συνταγές μας και από τότε καθιερώθηκε.

Όπως σας έχω ξαναπεί πολλές φορές, η έμπνευση μου είναι τα παιδιά μου, αυτά με προκαλούν να ανακαλύψουμε νέες γεύσεις, νέες μυρωδιές και φυσικά όχι μόνο στη κουζίνα. Με διδάσκουν κάθε μέρα με την απλότητα, με την ειλικρίνεια, με την αθωότητα και τον ενθουσιασμό τους.

Έπαψα να είμαι πια απόλυτη, λογοκριτική, έμαθα να έχω αυτοέλεγχο, να έχω υπομονή, με έμαθαν να συγχωρώ και να αγαπώ άνευ όρων. Όπως λέει και η αγαπημένη μου φίλη, η Κατερίνα, η ζωή είναι βιωματική. Οσες συμβουλές και αν τους δώσω με λόγια, οι πράξεις μου είναι αυτές που θα γίνουν παράδειγμα στη ζωή τους. Και αν ένα πράγμα θα ήθελα να μάθουν από μένα είναι να είναι ευτυχισμένοι άνθρωποι.

Χρόνια πολλά λοιπόν στα παιδάκια μας γιατί αυτά είναι η αίτια να γιορτάζουμε την Ημέρα της Μητέρας.

Δείτε τη συνταγή εδώ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News