Στην πολιτική το timing είναι το παν. Και όταν, ενόσω ο πλανήτης βοά για τα αίσχη του Κατάρ –τους χιλιάδες νεκρούς εργάτες στα εργοτάξια των μουντιαλικών σταδίων, την καταπάτηση βασικών δικαιωμάτων όχι μόνο εργασιακών, αλλά και σε ζητήματα ισότητας των φύλων, δημοκρατίας κλπ– εσύ, ενδεδυμένη μάλιστα με τον μανδύα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και από το ιερό βήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξυμνείς τους εμίρηδες κάτι είναι τουλάχιστον προβληματικό.

Πρωταγωνίστρια αυτής της ιστορίας δεν ήταν άλλη από την Εύα Καΐλη, ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία θεώρησε σωστό αυτές τις ημέρες να πει πόσο το Κατάρ είναι «πρωτοπόρο» (!) στα εργασιακά δικαιώματα.

Ακόμα και αν προσπεράσει κανείς το γεγονός ότι το Κατάρ είναι ο βασικός σύμμαχος και χρηματοδότης της Τουρκίας του Ταγίπ Ερντογάν –πιθανότατα η κυρία Καϊλή το αγνοεί, πού να τα ξέρει όλα κι αυτή;– το ότι η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ανακάλυψε θετικά στο καθεστώς του Κατάρ, περιγράφοντάς το μάλιστα, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως θύμα υποκρισίας της Ευρώπης, έρχεται σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές αξίες ή ακόμα και με τα όσα πρεσβεύει η ίδια της η παράταξη.

Δεν είναι τυχαίο ότι τα όσα είπε η κυρία Καϊλή στο Ευρωκοινοβούλιο για το Κατάρ προκάλεσαν την άμεση αντίδραση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος σε συνέντευξή του στο Blue Sky TV, υπενθύμισε ότι θα υπάρξει ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τα ζητήματα καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με επίκεντρο το Μουντιάλ στο Κατάρ, το οποίο έχει πάρει ήδη το προσωνύμιο ως «αιματοβαμμένο Μουντιάλ» και προσέθεσε για την πρώην συνοδοιπόρο του στο εσωκομματικό πεδίο: «Εχουμε άλλη τοποθέτηση για αυτό το πολύ σημαντικό θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εργασιακών συνθηκών». 

Η ομιλία της κυρίας Καϊλή στο Ευρωκοινοβούλιο έμοιαζε όντως εκτός τόπου και χρόνου.

«Σήμερα, το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ είναι μια απόδειξη του πώς η αθλητική διπλωματία μπορεί να επιτύχει τον ιστορικό μετασχηματισμό μιας χώρας με μεταρρυθμίσεις που ενέπνευσαν τον αραβικό κόσμο» σημείωσε αρχικά για να επικαλεστεί έπειτα τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας (ILO), λέγοντας πως διαπίστωσε πρόοδο σε σύγκριση με άλλες χώρες της περιοχής.

«Ο ILO ανέφερε ότι το Κατάρ είναι πρωτοπόρο στα εργασιακά δικαιώματα», είπε η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, κάνοντας αναφορά στην κατάργηση της «kafala», του αδιανόητου καθεστώτος που προέβλεπε ότι κάθε ξένος εργάτης ήταν στην ουσία σκλάβος και έπρεπε να έχει έναν «χορηγό»-εργοδότη που υπέγραφε για την είσοδό του στη χώρα και αποφάσιζε και το πότε μπορούσε να αποχωρήσει.  

«Αφοσιώθηκαν σε ένα όραμα από επιλογή και άνοιξαν στον υπόλοιπο κόσμο. Ωστόσο, κάποιοι εδώ ζητούν να κάνουμε διακρίσεις σε βάρος τους. Τους κάνουν μπούλινγκ και κατηγορούν όλους όσους τους μιλούν ή εμπλέκονται μαζί τους για διαφθορά. Ωστόσο πάλι παίρνουν το φυσικό τους αέριο. Πάλι, έχουν τις εταιρείες τους να κερδίζουν εκεί δισεκατομμύρια» προσέθεσε μεταξύ άλλων για το Κατάρ η ίδια. 

Τη στιγμή που χιλιάδες φίλαθλοι και εκατομμύρια τηλεθεατές, βιώνουν στο Κατάρ ή διαπιστώνουν ακόμη και από τους δέκτες τους τα σοβαρότατα προβλήματα που έχει στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το να θυμίσεις ότι ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας διαπιστώνει πρόοδο είναι τουλάχιστον άκαιρο. 

Οπως σημείωσε η Washington Post, συνοψίζοντας το ζήτημα των δικαιωμάτων γύρω από το Μουντιάλ στο Κατάρ, όταν το 2010 η FIFA παραχώρησε στο Κατάρ τα δικαιώματα για να διοργανώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 η απόφαση συνοδεύτηκε από κατηγορίες για δωροδοκία και διαφθορά.

Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν επισημάνει ότι το Κατάρ ποινικοποιεί την ομοφυλοφιλία και παρέχει στις γυναίκες περιορισμένα κοινωνικοπολιτικά δικαιώματα. Αυτά τα ζητήματα έχουν οδηγήσει σε διαμαρτυρίες τόσο από αθλητές όσο και από οπαδούς τους τελευταίους μήνες –αλλά προφανώς δεν απασχολούν κάτι τέτοια την κυρία Καϊλή.

Ορισμένοι ακτιβιστές έχουν ήδη αψηφήσει τους νόμους του Κατάρ διοργανώνοντας δημόσιες διαμαρτυρίες. Η απάντηση του Κατάρ μέχρι σήμερα ήταν να σταματήσει τους διαδηλωτές. Με τα φώτα των μέσων ενημέρωσης να είναι πλέον επικεντρωμένα στο Κατάρ, η δημόσια σύλληψη ειρηνικών διαδηλωτών, συμπεριλαμβανομένων εργαζομένων που διαμαρτυρήθηκαν επειδή εργάζονταν επί μήνες χωρίς αμοιβή βρέθηκε στο επίκεντρο της προσοχής. 

Με απελπιστική καθυστέρηση το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στις συνθήκες εργασίας των ξένων εργατών οι περισσότεροι από τους οποίους προήλθαν από ορισμένες από τις φτωχότερες χώρες της Νότιας Ασίας. Το 2018, η κυβέρνηση του Κατάρ επέτρεψε τελικά στον ILO να ιδρύσει ένα γραφείο στη Ντόχα για την υποστήριξη των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το 2020 και το 2021, το Κατάρ εφάρμοσε όντως κάποιες αλλαγές πολιτικής, καταργώντας το «σύστημα kafala» και ουσιαστικά αρνείται στους ξένους εργαζόμενους πολλά κοινωνικά, πολιτικά και νομικά δικαιώματα.  

Παρά ταύτα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, οι νεκροί εργάτες κατά την κατασκευή έργων του Μουντιάλ ξεπέρασαν τις 6.500! Και οι γυναίκες υφίστανται ακόμη απίστευτες διακρίσεις στη χώρα. Επομένως τόσο ως ευρωβουλευτής τόσο και ως γυναίκα, η κυρία Καϊλή έκανε –σκοπίμως ή εν τη αφελεία, είναι άλλο ζήτημα– ένα ευρωπαϊκό πολιτικό φάουλ. Και για να το ποδοσφαιροποιήσουμε, δικαίως δέχεται κίτρινη κάρτα. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News