Πώς θα σας φαινόταν αν είσαστε βιβλιοθηκάριος και ανακαλύπτατε ξαφνικά στο ράφι της βιβλιοθήκης ένα βιβλίο γραμμένο με το χέρι και εικονογραφημένο από ένα μικρό παιδί; Γιατί ακριβώς αυτό συνέβη πρόσφατα στην Ada Community Library στο Μπόιζι του Άινταχο. Η ιστορία συγκίνησε τα media στις ΗΠΑ και τώρα και άλλα παιδιά θέλουν να γράψουν τις δικές τους ιστορίες.

Ο οκτάχρονος Ντίλον Χέλμπιγκ, μαθητής της δεύτερης τάξης του Δημοτικού, έγραψε μια χριστουγεννιάτικη περιπέτεια στις σελίδες ενός σημειωματάριου με σκληρό κόκκινο εξώφυλλο και την εικονογράφησε με χρωματιστά μολύβια. Χρειάστηκε τέσσερις μέρες γα να ολοκληρώσει το έργο του. Και ανέβασε την ιδιωτική έκδοση βιβλίου σε άλλο επίπεδο!

Οταν τέλειωσε, ο Ντίλον αποφάσισε να μοιραστεί με άλλους ανθρώπους την ιστορία του για το πώς διακτινίστηκε πίσω στον χρόνο στην πρώτη Ημέρα των Ευχαριστιών και στον Βόρειο Πόλο, μετά την έκρηξη ενός αστεριού στο χριστουγεννιάτικο δέντρο του. Το ήθελε μάλιστα πάρα πολύ. Αλλά, όπως γράφει η Αλίσα Λούκπατ στους New York Times, δεν είχε συμβόλαιο με κάποιον εκδοτικό οίκο. Σκάρωσε, λοιπόν, ένα σχέδιο και περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να το εφαρμόσει.

Μερικές ημέρες αργότερα, πήγε με τη γιαγιά του στο Παράρτημα Lake Hazel της Ada Community Library στο Μπόιζι, κρύβοντας στο στήθος του το βιβλίο των 81 σελίδων με την πλούσια εικονογράφηση, που είχε φτιάξει, για να μην το  δουν οι βιβλιοθηκονόμοι. Και μετά, χωρίς να τον πάρει είδηση η γιαγιά του, αλλά ούτε και κανένας άλλος, ο Ντίλον γλίστρησε το βιβλίο σε ένα ράφι παιδικών βιβλίων.

«Ηταν αταξία», είπε αργότερα στην Κέλι Μπ. Γκόρμλι της Washington Post ο οκτάχρονος, που δεν προλαβαίνει πια να δίνει συνεντεύξεις. Αλλά το αποτέλεσμα, πρόσθεσε, είναι «πολύ ωραίο». Το βιβλίο έχει τίτλο «The Adventures of Dillon Helbig’s Crismis» και φέρει την υπογραφή «από τον Dillon His Self».

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Lake Hazel Library (@lakehazellibrary)

O Ντίλον έγινε ο σταρ του Αϊντάχο ενώ έκανε διάσημη και τη βιβλιοθήκη του

Το επόμενο βράδυ ο Ντίλον αποκάλυψε στη μαμά του Σούζαν Χέλμπιγκ, τι είχε κάνει, και την άλλη ημέρα πήγαν πάλι στη βιβλιοθήκη. Ωστόσο το χειρόγραφο βιβλίο έλειπε από το σημείο που το είχε τοποθετήσει. Η κυρία Χέλμπιγκ τηλεφώνησε στη βιβλιοθήκη για να ρωτήσει αν κάποιος είχε βρει το σημειωματάριο του Ντίλον και να ζητήσει να μην το πετάξουν.

Ο διευθυντής του παραρτήματος Αλεξ Χάρτμαν εξεπλάγη από την τολμηρή κίνηση του Ντίλον: «Ηταν μια ύπουλη πράξη», είπε γελώντας στη δημοσιογράφο της Washington Post. Αλλά το βιβλίο του Ντίλον «ήταν προφανώς ένα πολύ ιδιαίτερο αντικείμενο για να σκεφτούμε να το ξεφορτωθούμε», πρόσθεσε.

Ο Χάρτμαν και οι συνάδελφοί του είχαν ανακαλύψει το βιβλίο του Ντίλον, το διάβασαν και το βρήκαν πολύ διασκεδαστικό. Ο Χάρτμαν, μάλιστα, το διάβασε στον εξάχρονο γιο του, Κρούζεν, ο οποίος είπε ότι ήταν ένα από τα πιο αστεία βιβλία που ήξερε.

«Ο Ντίλον είναι ένας τύπος με αυτοπεποίθηση, και γενναιόδωρος τύπος. Ηθελε να μοιραστεί την ιστορία», δήλωσε ο ακόμη ο διευθυντής της τοπικής βιβλιοθήκης. «Δεν νομίζω ότι είναι θέμα αυτοπροβολής. Απλώς ήθελε ειλικρινά να μπορούν και άλλοι άνθρωποι να απολαύσουν την ιστορία του… Είναι χρήστης της βιβλιοθήκης, άρα ξέρει πώς μοιράζονται τα βιβλία».

Οι βιβλιοθηκονόμοι, που διάβασαν το βιβλίο του Ντίλον, συμφώνησαν ότι όσο άτυπο και αντισυμβατικό κι αν ήταν, πληρούσε τα κριτήρια επιλογής για τη συλλογή της βιβλιοθήκης καθώς ήταν μια διασκεδαστική ιστορία υψηλής ποιότητας. Ετσι, ο Χάρτμαν ζήτησε από τους Χέλμπιγκ την άδεια να βάλουν ένα barcode στο βιβλίο του Ντίλον και να το προσθέσουν επίσημα στη συλλογή της βιβλιοθήκης.

Οι γονείς του Ντίλον δέχτηκαν με ενθουσιασμό, και το βιβλίο είναι πλέον μέρος της ενότητας graphic-novel για παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Η βιβλιοθήκη μάλιστα έδωσε στον Ντίλον το πρώτο της βραβείο «Whoodini» για τον καλύτερο νέο μυθιστοριογράφο, μια κατηγορία που δημιούργησε ειδικά γι’ αυτόν, η οποία πήρε το όνομά της από την κουκουβάγια – μασκότ της βιβλιοθήκης.

«Η φαντασία του καλπάζει συνεχώς, είναι ένα πολύ δημιουργικό αγοράκι», είπε η 41χρονη Σούζαν Χέλμπιγκ, προσθέτοντας ότι τους διασκεδάζει τακτικά εκείνη και τον σύζυγό της, Αλεξ Χέλμπιγκ «με τις καταπληκτικές ιστορίες και περιπέτειες» που σκέφτεται.

Εννοείται ότι το μοναδικό αντίτυπο του «The Adventures of Dillon Helbig’s Crismis» είναι πλέον περιζήτητο. Οταν οι κάτοικοι της περιοχής άκουσαν την ιστορία στα media του Μπόιζι, άρχισαν να μπαίνουν σε λίστα αναμονής για να το διαβάσουν, ενώ οι συμμαθητές του είπαν στον Ντίλον ότι τους έχει εμπνεύσει να γράψουν και εκείνοι τις δικές τους ιστορίες και το ίδιο είπαν άλλα παιδιά στον διευθυντή της βιβλιοθήκης.

Στα τέλη Ιανουαρίου είχαν ήδη γραφτεί στη λίστα αναμονής 56 χρήστες της βιβλιοθήκης, πράγμα που σημαίνει ότι αν ο καθένας κρατάει το βιβλίο τέσσερις εβδομάδες, όπως έχει δικαίωμα, ο τελευταίος στη λίστα θα πρέπει να περιμένει περισσότερο από τέσσερα χρόνια για να διαβάσει την περιπέτεια του Ντίλον…

Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα, ο Χάρτμαν μιλάει τώρα με τη μαμά του Ντίλον για τη δημιουργία μιας έκδοσης ηλεκτρονικού βιβλίου του «The Adventures of Dillon Helbig’s Crismis», ενώ εκδότες έχουν ήδη επικοινωνήσει με τη βιβλιοθήκη για να το εκδώσουν επίσημα. Ακόμη, η Κριστιάνε Λέιν, συγγραφέας παιδικών βιβλίων από την περιοχή, προσφέρθηκε να διευθύνει ένα εργαστήριο γραφής μαζί με τον Ντίλον στη βιβλιοθήκη.

Τι κι αν έχει (αναρίθμητα) λάθη; Για παράδειγμα, όπως αναφέρει η  Αλίσα Λούκπατ στους New York Times, στο «Chaptr 1» («Κεφάλιο 1»…) ο Ντίλον γράφει «ONe Day in wintr it wus Crismis!» («Μια Μέρα του χειμν ήτουν Κρίσμις»…). Στο συνέχεια της πλοκής «Ερχεται ο Αϊ Βασίλης» και μετά από αυτό ο Ντίλον συναντά πέντε δέντρα και ένα από αυτά «ήταν σαν δέντρο – πύλη», μέσα από την οποία πάει πίσω στον χρόνο στην πρώτη Γιορτή των Ευχαριστιών το 1621, μια ημερομηνία που χρειάστηκε να του επιβεβαιώσει η μαμά του.

Μετά από όλο αυτό το ενδιαφέρον, φυσικά, ο Ντίλον δήλωσε στη μαμά του ότι αποφάσισε πως θέλει να γίνει συγγραφέας. Αλλά όχι για πάντα αφού έχει και άλλα σχέδια: «Θα σταματήσω να γράφω όταν θα είμαι 40», δήλωσε ο πιτσιρικάς με την τρομερή φαντασία. Και μετά τι; «Θα φτιάχνω παιχνίδια», είπε.

Ωστόσο, τα άμεσα σχέδια του Ντίλον είναι συναρπαστικά, γράφει η Κέλι Μπ. Γκόρμλι στην Washington Post. Αυτό τον καιρό ο ευφάνταστος μικρός μαθητής δουλεύει  το  σίκουελ του «Crismis», το οποίο τελειώνει με μια επίσκεψη του Γκριντς στο σπίτι και με εκδίκηση γιατί χαλάει την ευχαρίστηση των άλλων για τα Χριστούγεννα. Σε αυτή την ιστορία, μάλιστα, θα παίρνει μέρος και ο Ράστι, ο σκύλος του Ντίλον.

Ο νεαρότατος συγγραφέας έχει επίσης ήδη στα σκαριά ακόμη ένα βιβλίο με τίτλο «The Jacket-Eating Closet», που θα «βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα».  Γιατί, τι πιο πραγματικό από ένα ντουλάπι που καταβροχθίζει μπουφάν… Συμφωνείτε, έτσι δεν είναι;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News