Θα πήγαινα πρωί, με πήρε το μεσημέρι. Μια αδράνεια, ένα “σε λίγο θα φύγω”, κάτι “ας πάω βόλτα πρώτα το σκύλο”… σαν να έψαχνα μια δικαιολογία. Όχι γιατί δεν ήξερα τι να ψηφίσω. Ούτε γιατί ένιωθα το δίλημμα πάνω απο το κεφάλι μου. Μια μελαγχολία ένιωθα, που δεν μπορούσα να της δώσω και όνομα. Και για την Αθήνα, και για την Ελλάδα, και για όλα.

Είμαι κατά της αποχής και κάποτε σηκώνομαι να πάω. Μπαίνω στο 5ο Δημοτικό Σχολείο, στα Εξάρχεια, Μπενάκη και Αραχώβης. Στην είσοδο είναι μόνο δύο αστυνομικοί, στις σκάλες και στα εκλογικά τμήματα κανένας… Κοιτάζω το ρολόι: 15.37. Και τότε ακούω τον μοναδικό άλλο ψηφοφόρο που ήταν στην αίθουσα, αλλά δεν τον είχα δει: “εγώ είμαι δεξιός. Θέλω να ψηφίσω Καρατζαφέρη”.

Ο κύριος είναι σίγουρα πάνω από 80, έχει πάρει όλα τα ψηφοδέλτια και έχει καθήσει στην άλλη άκρη, μπροστά σε ένα θρανίο. Η δικαστική εκπρόσωπος σηκώνεται, του λέει ευγενικά ότι πρέπει να μπει στο παραβάν, εκείνος διαμαρτύρεται ότι δεν βλέπει εκεί μέσα. “Θα βρω τον μπελά μου, αλλά να σας βοηθήσω” του προτείνει ευγενέστατα. “Θέλω τον Άδωνι και τον Θανάση τον Πλεύρη” δηλώνει αποφασισμένος. Προσπαθεί να του εξηγήσει τα περί δημοτικών και περιφερειακών και πόσων συμβούλων, ρίχνει μια ματιά στα ονόματα, “δεν ξέρω κανέναν, θα σταυρώσω τον Άδωνι” επιμένει.

Μπαίνω στο παραβάν με μάτσο τα ψηφοδέλτια και ακούω όλη την υπόλοιπη στιχομυθία, μέχρι να πεισθεί ότι ο Άδωνις δεν θέλει σταυρό και να ρίξει απλώς το ψηφοδέλτιο του ΛΑΟΣ, αλλά και να δεχθεί να μπει τυπικά στο παραβάν…

Σε μια φίλη έτυχε κάτι καλύτερο: νεαρός μέσα απο το παραβάν ρωτάει: “υπάρχει περιορισμός ώρας ή μπορεί να καθήσω όσο θέλω;”

-“Παρακαλώ, με την άνεσή σας”.

-“Ωραία, μου φέρνετε μια καρέκλα;”

Όπως με πληροφόρησε την ιδέα την έριξε ο Τζίμης Πανούσης και κάποιοι την εφαρμόζουν.

Δεν έχω όρεξη να γελάσω κι ας είναι αστείο. Γυρίζοντας, κάνω μια βόλτα με το μηχανάκι: ερημιά παντού στους δρόμους, μόνο τα καφέ είναι γεμάτα. Παλιότερα θυμάμαι κάπως πιο γιορταστικό κλίμα: καλοντυμένα μεσήλικα ζευγάρια, νέοι φασαριόζοι, παρέες που συζητούσαν έντονα.

Έχουν μια μελαγχολία αυτές οι εκλογές και λυπάμαι που δεν βρήκα μια φωτογραφία να την αποτυπώνει. Ηταν και τόσο άδεια τα εκλογικά τμήματα…

Ή η αποχή θα θριαμβεύσει, ή περιμένουν όλοι να πάνε στο παρά 5.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News