Ο Daniel είναι 23 ετών. Από σήμερα, μετά την καταμέτρηση ψήφων, είναι βουλευτής. Γίνεται έτσι, από τους νεότερους βουλευτές στην ιστορία της χώρας. Και μόνο για αυτό, θα άξιζε να ασχοληθεί κάποιος με την περίπτωσή του, αλλά το άρθρο με άλλα θα ασχοληθεί. Πριν 12 χρόνια, λοιπόν, όταν ο Daniel ήταν 11 ετών, οι γονείς του έφυγαν από το Ιράν και, έπειτα από περιπέτειες, κατέληξαν στη Σουηδία. O ίδιος, το παιδί των μεταναστών, κατάφερε, μέσω της ακατάπαυστης δράσης του, να ξεχωρίσει και να εκλεγεί γραμματέας του Αριστερού Κόμματος για την Περιφέρεια. Και από κει, χωρίς μέσο και «τζάκι», πλέον, βουλευτής. Στο ενδιάμεσο, έχε πέσει και θύμα βίαιης επίθεσης από νεοναζί, που καταδικάστηκε (με ποινή-χάδι, είναι η αλήθεια).

Γνωριστήκαμε στις αρχές του χρόνου, μέσω κοινής φίλης -Ελληνίδα με σπουδαίο έργο στη σκανδιναβική χώρα- και λίγο πριν από τις εκλογές της περασμένης Κυριακής, τον συνάντησα ξανά. Πήγα να τον ακούσω σε μια ανοιχτή συζήτηση με τους συνυποψήφιούς του από άλλα κόμματα, διαδικασία αρκετά γνωστή στη Σουηδία, που διοργανώνουν Σχολές και Πανεπιστήμια. Το κοινό, ενδιάμεσα και στο τέλος, τον χειροκρότησε θερμά, περισσότερο απ’ όλους, και φάνηκε ότι έχει «ρεύμα». Ταξιδεύοντας μαζί στην επιστροφή, μου διηγήθηκε την ιστορία της οικογένειάς του, τα βάσανά τους στο Ιράν, τις σημερινές συνθήκες στη χώρα καταγωγής του -μου έλεγε ότι ο Αχμαντινετζάντ με τον Ροχάνι έχουν ελάχιστες διαφορές και ότι οι εκτελέσεις επί Ροχάνι έχουν αυξηθεί- τις δικές του προσπάθειες και όνειρα. Σχεδιάζει, μάλιστα, να επισκεφθεί και την Ελλάδα. Του είπα, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ότι καλό θα ήταν όταν πας, να μην κυκλοφορείς μόνος σου. Σκέφτηκα εκείνο τον Ινδό καθηγητή, που τον συνέλαβαν έξω από την ΑΣΟΕΕ λόγω… χρώματος, και τον πήγαν στη ΓΑΔΑ.

Για όλα αυτά που συμβαίνουν στον (και με τον) Daniel, θέλω να ουρλιάξω από χαρά. Αποτελεί άλλη μια, απτή απόδειξη του τρόπου που ενσωματώνει μια κοινωνία. Ένα μόνο από τα αμέτρητα παραδείγματα για το πώς, κράτος και πολιτεία, αξιοποιούν τις δυνατότητες κάθε πολίτη που ζει στο έδαφός του, δίνοντάς του τη δυνατότητα να εξελιχθεί, να προσφέρει, να προοδεύει, να ξεχωρίζει, να είναι χρήσιμος. Κάτι τέτοιο έχει συμβεί και συμβαίνει και με πολλούς Έλληνες και Ελληνίδες εδώ, και φυσικά με τα παιδιά τους, που διαπρέπουν σε κάθε πιθανό πεδίο. Να ουρλιάξω από χαρά, που αυτή η κοινωνία, δεν κλείνει τα μάτια και δεν «πολτοποιεί» ανθρώπους, μόνο και μόνο επειδή δεν γεννήθηκαν στο έδαφός της.

Ταυτόχρονα, όμως, να ουρλιάξω από θυμό και απόγνωση, για όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα την οποία επέλεξα για μένα και τα παιδιά μου, στις αρχές της προ-προηγούμενης δεκαετίας. Να ουρλιάξω για τα δικά μου, αλλά και για χιλιάδες άλλα, που είναι στην ίδια μοίρα. Περίπου 200.000 παιδιά μεταναστών, που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα, σήμερα βρίσκονται στον «αέρα». Η πολιτεία τα θεωρεί μετανάστες ή, ακόμα χειρότερα, «λαθρομετανάστες», φράζοντάς τους κάθε δυνατότητα ένταξης. Τα «στοιβάζει» σε τεράστιες ουρές για μια άδεια παραμονής, που συχνά είναι και ληγμένη, ταπεινώνοντας χωρίς έλεος. Τα βάζει σε κρατητήρια, όταν τυγχάνει να τους γίνεται έλεγχος και δεν κατέχουν την άδεια, απειλώντας ότι «θα τα στείλει στην πατρίδα τους», ξεχνώντας ότι πατρίδα τους είναι αυτή που τα απειλεί. Τους φράζει τον δρόμο της πλήρης πρόσβασης στην αγορά εργασίας, η ίδια τους η χώρα που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν. Αν και γεννήθηκαν ή και μεγαλώνουν στη χώρα, τους αρνείται νόμιμα και βασικά δικαιώματα ενός πολίτη. Δεν τους δίνει ταυτότητα, η χώρα που γεννήθηκαν ή και μεγάλωσαν. Χρειάζονται άδεια διαμονής, στη χώρα που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν. Φυσικά, αφού δεν έχουν αυτά, δεν έχουν ούτε δικαίωμα ψήφου. Και για αυτά θέλω να ουρλιάξω. Δυνατά, θυμωμένα, απεγνωσμένα, ντροπιασμένος. Ντροπιασμένος από το βάρος του ψέματος που κάποτε πίστεψα ο ίδιος και έπειτα το είπα και στα παιδιά μου. Ντροπιασμένος από τα «γιατί;» τους. Η επιτυχία του Daniel, στην ουσία, η αποθέωση της δημοκρατικής κοινωνίας, μεγεθύνει σε πολλαπλάσιο τη δική μας αποτυχία. Ξεσκεπάζει το ρατσιστικό πέπλο της «πατριωτικής» μέριμνας. Συνθλίβει τις ανόητες δικαιολογίες. Μου έρχεται να ουρλιάξω.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News