Με την περίπτωση νίκης του κόμματος «Αδελφοί της Ιταλίας» στις ιταλικές εκλογές του προσεχούς Σεπτεμβρίου ασχολήθηκε το σάιτ Politico. Βασικά προσπάθησε να ενημερώσει τους αναγνώστες του κατά πόσον το κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι είναι νεοφασιστικό ή μη, κληρονόμος του ιστορικού νεοφασιστικού «Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος» του Τζόρτζο Αλμιράντε ή σφετεριστής των συμβόλων του.

Το σήμα του κόμματος του Αλμιράντε (δίπλα, επάνω), η τρίχρωμη φλόγα με τα χρώματα της σημαίας του Γκαριμπάλντι, εμφανίζεται και στο σήμα των «Αδελφών» (δίπλα, κάτω), ακριβώς όπως έχει εμφανιστεί και σε διάφορες γκρούπες που οι επικεφαλής τους προέρχονταν από το νεοφασιστικό κόμμα (λόγου χάρη, στην «Τρίχρωμη Φλόγα» που ίδρυσε ο Πίνο Ράουτι της «Ορντινε Νουόβο» και η οποία ακόμη υφίσταται ή στην «Εθνική Συμμαχία» του Τζανφράνκο Φίνι, κ.λπ.). Μπορεί να συμπεράνει κανείς, λοιπόν, ότι η Μελόνι, παρά την εκ μέρους της αποκήρυξη του φασισμού, ψαρεύει ψήφους νεοφασιστών οικειοποιούμενη ένα δεδομένο σύμβολό τους.

Κατά την εκτίμηση του Politico, η Μελόνι είναι επικεφαλής κόμματος «σκληρών δεξιών» και «βρίσκεται σε καλό δρόμο» για να γίνει πρωθυπουργός στην Ιταλία. Το σάιτ εκτίμησε ότι η εκλογή της στον θώκο, εφ’ όσον συντελεστεί, θα αλλάξει την ιταλική πολιτική και θα γεννήσει κινδύνους για την οικονομία της χώρας «ύστερα από την περίοδο σταθερότητας του Μάριο Ντράγκι». Το Politico έγραψε επίσης ότι «ενδεχόμενος δεξιός κυβερνητικός συνασπισμός θα μπορούσε να αποδυναμώσει την ευρωπαϊκή ενότητα σε μία κρίσιμη στιγμή».

Για τους Κεντρώους ευρωπαϊστές του Δημοκρατικού Κόμματος οι «Αδελφοί» αντιπροσωπεύουν την Ακροδεξιά και έχουν στις τάξεις τους «δεδηλωμένα φασιστικά στοιχεία» που ευαγγελίζονται «μία κλειστή κοινωνία» και όχι την «ανοιχτή» της σύγχρονης Ευρώπης και Δύσης γενικότερα. Αυτά, παρά το γεγονός ότι η Μελόνι έχει δηλώσει (πέρσι, σε συνέντευξη) ότι στο κόμμα της «δεν υπάρχει χώρος για όσους νοσταλγούν τον φασισμό».

Εξάλλου πολλοί πανεπιστημιακοί και δημοσιολόγοι της Ιταλίας αντιτάσσουν στους προεκλογικούς «αντιφασίστες» και κινδυνολόγους ότι ακόμη και η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τη Μελόνι δεν θα σημάνει τίποτε ιδιαίτερο. Η ένταξη της Ιταλίας στην Ευρωζώνη, λένε, αφήνει ελάχιστο χώρο για ριζοσπαστισμό. Υπάρχουν λίγα περιθώρια ελιγμών, έτσι μία Δεξιά κυβέρνηση, έστω και η πιο δεξιά των τελευταίων χρόνων, δεν θα είναι καταστροφή. Τα πράγματα ελέγχονται.

Περαντζάδα στα Δεξιά σχήματα

Η 45χρονη Μελόνι εντάχθηκε στις γραμμές της νεολαίας του «Κοινωνικού Κινήματος» σε ηλικία 15 ετών, τρία χρόνια προτού το νεοφασιστικό κόμμα (τότε υπό την ηγεσία του Φίνι) διαλυθεί. Η επόμενη πολιτική στάση της δεν ήταν δεξιότερα, στην οργάνωση του Ράουτι ας πούμε, αλλά στο κόμμα του Μπερλουσκόνι. Η διαφωνία της, το 2013, όσον αφορά τη στήριξη της τεχνοκρατικής κυβέρνησης του Μάριο Μόντι, την οδήγησε στην έξοδο από το μπερλουσκονικό κόμμα και στην ίδρυση των «Αδελφών». Το Politico, με αφορμή τη φλόγα που καίει στο λογότυπό τους, έγραψε ότι μεταξύ των υποψηφίων τους περιλαμβάνονται και απόγονοι του ιδίου του Μουσολίνι, εννοώντας την Αλεξάνδρα Μουσολίνι, την εγγονή του ιταλού δικτάτορα, η οποία είχε ιδρύσει και αυτή το δικό της κόμμα αλλά τελικά συνεργάστηκε με τον Μπερλουσκόνι μέχρι να τον εγκαταλείψει για τη Μελόνι.

Το διακριτό σημείο στο σύστημα

Η διαφορά των «Αδελφών» από τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα της Ιταλίας έγκειται στο εξής: είναι το μόνο κόμμα που τα τελευταία χρόνια αρνήθηκε να υποστηρίξει μη εκλεγμένες από τους Ιταλούς κυβερνήσεις. Το αποκορύφωμα της εναντίωσης των «Αδελφών» στις δοτές κυβερνήσεις ήταν η αντίθεσή του στον «μεγάλο συνασπισμό υπό τον Ντράγκι». Και ακριβώς αυτήν τη στάση του κόμματός της κραδαίνει η Μελόνι σαν απόδειξη της ακραιφνούς δημοκρατικότητάς του. Φυσικά, είναι το βασικό επιχείρημά της κατά των επικριτών της και πλέον έγινε και προεκλογική σημαία της.

Τέτοιο Μεταναστευτικό δεν περνάει

Οι θέσεις των «Αδελφών» με τις οποίες είναι εξοργισμένη η Ευρώπη αφορούν το Μεταναστευτικό. Περιλαμβάνουν κράτηση των υποψηφίων μεταναστών σε προκαθορισμένες περιοχές μέχρις ότου αποδείξουν αν είναι πρόσφυγες και δικαιούνται ασύλου, ναυτικούς αποκλεισμούς στα πλοία μεταφοράς τους και πρόστιμα για τα πλοία διάσωσης των διαφόρων ΜΚΟ. Δηλαδή, ανάλογες θέσεις με αυτές του Ματέο Σαλβίνι της Λέγκας, ενός κόμματος που εικάζεται ότι θα συνεργαστεί με τους «Αδελφούς» μετεκλογικά για τον σχηματισμό δεξιάς κυβέρνησης.

Το μεγάλο πρόβλημα για τη Μελόνι και για το κόμμα της είναι ότι «τα σχέδιά τους για τη Μετανάστευση έρχονται σε σύγκρουση με τους διεθνείς, τους ναυτικούς και με τους κοινοτικούς νόμους» έγραψε το Politico. Ως προς το Μεταναστευτικό υπάρχουν δικλίδες ασφαλείας στο σύστημα: «Οι δημοκρατικοί θεσμοί, όπως και οι διεθνείς υποχρεώσεις της Ιταλίας, θα αποτρέψουν τις δραματικές αποκλίσεις». Τέλος το Politico έγραψε ότι οι «Αδελφοί» της Μελόνι «έχουν την υποστήριξη των αμόρφωτων ψηφοφόρων και όσων έχουν οικονομικά προβλήματα». Μέχρι στιγμής η Μελόνι και το κόμμα της δεν έχουν αμφισβητήσει τις εξαρτήσεις της Ιταλίας τόσο από το ΝΑΤΟ όσο και από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News