Οι New York Times για την απροσμέτρητη βία ενός προέδρου / H Repubblica για μια σταρ που νιώθει μισή / Η Corriere della Sera για τον παλιό αξιωματικό που φροντίζει τους νεκρούς του αντιπάλους / Και οι Times…
  • New York Times

    Συγκρίσεις/ Η (έντιμη) πορνοστάρ και ο (γκάνγκστερ) πρόεδρος

    «Μεταξύ των πιο ανησυχητικών ισχυρισμών της Στόρμι Ντάνιελς, στη συνέντευξή στο “60 Minutes”, είναι το ότι την πλησίασε κάποιος σε ένα γκαράζ, ενώ ήταν με την κόρη της, ο οποίος είπε: “Ασε ήσυχο τον Τραμπ. Ξέχνα την ιστορία” και μετά γύρισε προς την κόρη της συμπληρώνοντας: “Είναι ένα ωραίο κοριτσάκι. Θα ήταν κρίμα να συμβεί κάτι κακό στην μητέρα του’”».

    Το γεγονός επισημαίνουν οι New York Times στο κύριο άρθρο τους για να θυμίσουν ότι ο κατάλογος  είναι μακρύς. Υπάρχει ο δικηγόρος που εκπροσωπούσε τους επενδυτές σε κίνδυνο σε ένα καζίνο του Τραμπ, ο οποίος είχε λάβει την ακόλουθη κλήση από κάποιον Καρμίνε: «Αν δεν σταματήσετε να αστειεύεστε με τον κ. Τραμπ, ξέρουμε πού ζείτε και θα πάμε στο σπίτι σας στη γυναίκα και στα παιδιά σας». Το FBI αργότερα ανακάλυψε ότι η κλήση έγινε από έναν τηλεφωνικό θάλαμο μπροστά από το θέατρο Εντ Σάλιβαν, λίγο πριν ο Τραμπ παρουσιαστεί ως φιλοξενούμενος στο Late Show. Ο ιδιωτικός ντεντέκτιβ Μπο Ντιέτι είχε πει, επίσης, ότι δούλεψε για τον Τραμπ και ότι θα αποθάρρυνε οποιονδήποτε τον έβαζε στο στόχαστρο.

    Το 1982, ο Επίτροπος της Νέας Υόρκης για τη στέγαση, Αντονι Γκλίντμαν, αρνήθηκε να μειώσει κατά 20 εκατομμύρια τους φόρους στον πύργο Τραμπ και στη συνέχεια κατήγγειλε ότι είχε απειληθεί η ζωή του. Το 2015, το Daily Beast έγραψε ότι, πριν από χρόνια, κατά τη διάρκεια της υπόθεσης του διαζυγίου, η σύζυγός του Ιβάνα είχε καταγγείλει τον Τραμπ για βιασμό και ο δικηγόρος Κοέν απείλησε να καταστρέψει τους δημοσιογράφους που θα χρησιμοποιήσουν και πάλι τη λέξη «βιασμός».

    Αλλά το κεντρικό νόημα του κύριου άρθρου δεν βρίσκεται στην, εντυπωσιακή είναι η αλήθεια, σειρά σκηνών γκανκγκστερικής ταινίας, αλλά στο τέλος : «Ζούμε σε μια εποχή όπου μία πορνοστάρ δείχνει πιο αξιόπιστη και έντιμη από έναν πρόεδρο, όπου οι δικηγόροι του προέδρου διακρίνονται περισσότερο για αλαζονεία παρά για τις νομικές ικανότητες. Και αναρωτιόμαστε σοβαρά πόσο βίαιος είναι ο άνθρωπος στο οβάλ γραφείο. Μοιάζει με ένα κακό όνειρο».

    Φωτό: Στη συνέντευξή της στο CBS. Μήπως θα ήταν καλύτερη πρόεδρος; Πηγή: Reuters
  • La Repubblica (έντυπη έκδοση)

    Μπέτι Λαβέτ/ Ο Μπομπ Ντίλαν, ο νταβατζής και η σόουλ

    Συνέβη στην Ιταλία: Συναντάει τον Μπομπ Ντίλαν στα παρασκήνια, ο μπασίστας Τόνι Γκάρνιερ του ψιθυρίζει «ξέρεις, αυτή είναι Μπέτι Λαβέτ». Και τότε; «Εκείνος με πλησιάζει, παίρνει το πρόσωπό μου στα χέρια του, με φιλάει και χωρίς να πει λέξη κατευθύνεται στη σκηνή». Και πότε συνέβη, την ρωτάει ο δημοσιογράφος της Repubblica. «Ε πού να θυμάμαι; Ο Ντίλαν ήταν, δεν ήταν ο Θεός!». Κι αυτή ποια ήταν; «Μια μισοστάρ που είχα μέτρια επιτυχία. Αλλά τώρα επιτέλους είμαι μια ευτυχισμένη τρελόγρια».

    Δεν ήταν πάντοτε έτσι. Αρχισε να τραγουδάει το 1962, έγινε μητέρα στα 14 της, στα 15 ήρθε το διαζύγιο, κι έπειτα από αυτό πολύ σεξ (και ως πόρνη), πολύ αλκοόλ, πολλή κοκαΐνη – σνίφαρε και με την Αρίθα Φράνκλιν και τον άντρα της, τον Τεντ Γουάιτ, με τον οποίο η ίδια είχε σχέση κρυφά. Κάπνισε και πολλή μαριχουάνα με τον Μάρβιν Γκέι και δεν θα ξεχάσει ποτέ το «τριπάκι» που πήρε παρέα με τον Τζορτζ Κλίντον. Και μετά χάθηκε πριν την ανακαλύψει, στις αρχές της χιλιετίας, η ανεξάρτητη εταιρία Anti και επανεκδώσει τα άλμπουμ της – από εκεί μπορεί να την ανακάλυψε και ο Μπαράκ Ομπάμα που την κάλεσε να τραγουδήσει το 2009 στο Κένεντι Σέντερ.

    Ο Ντίλαν μπορεί και να ήταν πιο θερμός μαζί της εάν άκουγε το «Things have changed», το άλμπουμ που πρωτοκυκλοφορεί σήμερα με την ίδια να τραγουδάει δώδεκα δικά του τραγούδια. Μα πώς ξεκίνησαν όλα; «Κατά τύχη. Εάν μου έλεγαν ότι θα γίνω τέλεια δασκάλα ή νοσοκόμα, θα είχα πάρει άλλον δρόμο». Στον δρόμο που πήρε πάντως συνάντησε ακόμη κι έναν νταβατζή που απείλησε να την πετάξει από τον 20ο όροφο.

    «Δεν είναι μυστικό ότι υπήρχε ένα αφεντικό πίσω από κάθε μεγάλη μαύρη τραγουδίστρια. Το έζησαν στον πετσί τους η Μπίλι Χόλιντεϊ, η Νίνα Σιμόν, η Ετα Τζέιμς, η Αρίθα Φράνκλιν, η Τίνα Τάρνερ. Ηταν δεδομένο, χωρίς έναν άνδρα πίσω σου δεν πήγαινες πουθενά. Αυτό ήταν το τίμημα της επιτυχίας. Με μένα ήταν χειρότερα, στα 17 μου, στη Νέα Υόρκη, ένα ομορφόπαιδο γέμισε το κεφάλι μου με όμορφα λόγια για να μου ζητάει μετά εκατό δολάρια την ημέρα κάνοντάς με πόρνη».

    Ναι αλλά εκείνη έκανε περιοδεία με τον Τζέιμς Μπράουν. «Ο Τζέιμς Μπράουν; Ενας mother fucker…».

    Φωτό: Μια «ευτυχισμένη τρελόγρια» Πηγή: kingcenter.com
  • Corriere della Sera (έντυπη έκδοση)

    Φόκλαντ/ Ο βετεράνος που έδωσε όνομα στους εχθρούς του

    Σ’ ένα κοιμητήριο στη μέση του Ατλαντικού και γύρω από 123 λευκές επιτύμβιες στήλες, περιπλέκονται οι ζωές ανθρώπων, που ενδεχομένως δεν θα είχαν συναντηθεί ποτέ υπό άλλες συνθήκες. Από το Λονδίνο, ο Τζέφρι Καρντόρο, πρώην αξιωματικός του βρετανικού στρατού και ο Ρότζερ Γουότερς, πρώην μπασίστας των Pink Floyd. Aπό το Μπουένος Άιρες, ο βετεράνος Κλάουντιο Αβρουί και η  Μαρία Αντουανέτα Λόμπος, εκπρόσωπος 110 οικογενειών και μητέρα ενός εκ των πεσόντων στρατιωτών την 14η Ιουνίου του 1982, σε έναν πόλεμο που όχι μόνο διχάζει τους δυο κόσμους αλλά φέρει διαφορετικά ονόματα: «Ο πόλεμος των Μαλβίνας» και «Η νίκη των Φόκλαντς» για τους Αργεντινούς και τους Άγγλους, αντίστοιχα.

    Διαιρεμένες στο παρελθόν αλλά και στο μέλλον, αυτές οι ζωές ενώθηκαν την περασμένη Δευτέρα, ενώπιον συγγενών των θυμάτων πολέμου  για να δώσουν, μετά από 35 χρόνια, όνομα στις επιτύμβιες στήλες όπου πάνω τους αναγραφόταν: «Soldado argentinο solo concido per Dios»  – «Αργεντινός στρατιώτης που μόνο ο Θεός γνωρίζει τ΄ όνομά του». «Δεν θέλω να κλείσω τα μάτια μου πριν φέρω ένα λουλούδι στον τάφο του Χοσέ Αντόνιο» είχε πει πριν ένα χρόνο η 80 χρονη πλέον Λόμπος.

    Και να που ήρθε η στιγμή να το κάνει. Ο βρετανός πρώην αξιωματικός, που αρχικά πήγε στα νησιά για να βοηθήσει συναδέλφους στρατιώτες με ψυχολογικά τραύματα από τον πόλεμο,  κατέληξε να συλλέγει από τα ναρκοπέδια, με ελικόπτερα, τους  «νεκρούς των άλλων» και να θάβει τους «εχθρούς» που εκείνος όμως συνήθιζε να τους αποκαλεί και δικά του παιδιά. Οταν το Λονδίνο, θέλησε να «επαναπατρίσει» τις σορούς, στέλνοντάς τις στην Αργεντινή, το Μπουένος Άιρες αρνήθηκε, απαντώντας: «Βρίσκονται ήδη σε πάτριο έδαφος». Κι ο Καρντόρο, αφού κατάφερε να ταυτοποιήσει τους νεκρούς από επιστολές και πιστοποιητικά που βρήκε στις τσέπες τους, τους έθαψε, μαζί με τα προσωπικά τους αντικείμενα. Οπως ακριβώς τους άξιζε.

    Φωτό: Αναπαυμένοι με ονοματεπώνυμο. Πηγή: Corriere della Sera
  • The Times (έκδοση με συνδρομή)

    Βαναυσότητες / Βιασμός αντί βιασμού

    Οι γονείς του 25χρονου Γουασίμ Σαΐντ ένιωσαν πολύ άσχημα όταν οι γονείς μιας 20χρονης γειτόνισσας εμφανίστηκαν μπροστά τους και τους ανακοίνωσαν ότι ο γιος τους είχε βιάσει την κόρη τους, μπροστά στα μάτια του 12χρονου αδελφού της. Το έγκλημα είχε ομολογήσει ο μικρός, ο οποίος είχε μάταια επιχειρήσει να σταματήσει τον Σαΐντ. Οι γονείς της νεαρής δεν σκέφτηκαν να πάνε στην Αστυνομία. Αυτό που ήθελαν, δεν ήταν η παραδειγματική τιμωρία του βιαστή και η δικαίωση της κόρης τους. Εκείνο που τους είχε εξοργίσει ήταν η ατίμωση, προφανώς, της οικογένειας μέσω του βιασμού της κοπέλας. Το έγκλημα, με άλλα λόγια, δεν είχε διαπραχθεί κατά της γυναίκας, αλλά κατά της οικογένειας ολόκληρης.

    Και πώς θα ξέπλεναν την ντροπή; Πληρώνοντας με το ίδιο νόμισμα την κόρη της οικογένειας του βιαστή, γράφουν οι Times. Ούτε Αστυνομία, ούτε δικηγόροι, ούτε δικαστήρια: Ο μεγάλος αδελφός του θύματος θα βίαζε την αδελφή του θύτη. Έτσι, οι γονείς του θύματος ανέθεσαν στο παιδί τους να διαπράξει ένα έγκλημα. Και αυτός το έκανε, σε θέα και των δύο οικογενειών, για να μην μείνει παραπονεμένος κανείς. Η γειτονιά, πάλι, βρήκε τον διακανονισμό θαυμάσιο και αντί να καταγγείλουν τους εμπνευστές στην Αστυνομία, τους κάλυψαν. Φαίνεται, πάντως, ότι το περιστατικό δεν είναι εξαίρεση: Πριν λίγο καιρό, με τον ίδιο τρόπο εξιλέωθηκε μια άλλη γυναίκα για τον βιασμό που είχε διαπράξει ο αδελφός της. Δίδαγμα: Στο Πακιστάν, συμφέρει αφάνταστα να έχει ο βιαστής τουλάχιστον μία ανύπανδρη αδελφή.

    Φωτό: Παρά τις διαδηλώσεις, η πληγή των βιασμών είναι ανοιχτή και τα στόματα κλειστά. Πηγή: EPA/HARISH TYAGI



text
  • Δύο κενές θέσεις στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο. Να δούμε και πόσα χαμόγελα θα υπάρχουν


    29 Μαρτίου 2024, 06:09