Καθώς το μεταπτυχιακό μου ολοκληρωνόταν είχα αποφασίσει με ποιο θέμα θέλω να ασχοληθώ στη Διπλωματική μου. Έγραψα λοιπόν μια επιστολή στη Γενική Διευθύντρια της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και της ζητούσα να μου δοθεί άδεια να μελετήσω τα αρχεία τους, με σκοπό να γράψω μια διατριβή για την Εθνική Αθλητική Πολιτική.

Πόσα χρήματα ξοδέψαμε ανά δεκαετία για τον αθλητισμό; Με ποιους στόχους; Τι αποτελέσματα είχαμε; Πού πετύχαμε; Πού δεν τα καταφέραμε; Πώς αντιμετώπισε τον αθλητισμό η χούντα και πώς οι δημοκρατικές κυβερνήσεις; Πόσες φορές αλλάξαμε στρατηγική και ποιες ήταν οι συνέπειες;

Ανάλογα με το τι θα έβρισκα ή καλύτερα με το τι θα με άφηναν να βρω, θα προσδιόριζα και το εύρος της εργασίας μου, που το πιθανότερο θα ήταν να μην μπορούσε να καλύψει παρά μόνο μερικές πτυχές του θέματος. Θα γινόταν όμως αφορμή να ασχοληθούν με το θέμα και άλλοι σημαντικότεροι και πιο έμπειροι μελετητές από εμένα. Μεταπτυχιακοί, διδακτορικοί φοιτητές και πανεπιστημιακοί από διάφορες επιστήμες σύντομα θα μπορούσαν να παρουσιάσουν τόσο στην πανεπιστημιακή κοινότητα όσο και στο σύνολο της κοινωνίας τι ήταν αυτό που έφερε όλες αυτές τις μεγάλες επιτυχίες για τη χώρα μας, καθώς επίσης τα λάθη και τις αστοχίες μας.

Μάταια όμως, ο αρμόδιος υφυπουργός ήταν αντίθετος να παραχωρήσει οποιοδήποτε στοιχείο. Δεν έχει σημασία που δεν ήταν απόρρητα, δεν έχει σημασία που προορίζονταν για επιστημονική έρευνα, δεν έχει σημασία αν θα έκανε καλό στον αθλητισμό, ο άνθρωπος ήταν η εξουσία και εγώ ένας ασήμαντος που τόλμησε πριν λίγο καιρό να του κάνει κριτική. 

Τα σενάρια για ανασχηματισμό έδιναν και έπαιρναν και είπα να κάνω υπομονή μπας και αναλάβει κάποιος άλλος. Όταν παρέλαβε το χαρτοφυλάκιό του ο νέος Υφυπουργός έκανα μερικές εβδομάδες υπομονή και πήγα απευθείας στο γραφείο του. Μίλησα με έναν συνεργάτη του που με παρέπεμψε ξανά στη Γενική Διευθύντρια, emails, τηλεφωνήματα και ραντεβού που συνεχώς αναβάλλονταν τελευταία στιγμή για κάποιον σοβαρό λόγο… Είναι σαφές, δύο συνεχόμενοι Υφυπουργοί Αθλητισμού είναι αντίθετοι με το να χαρτογραφήσουμε την Πολιτική που ακολούθησε η Ελλάδα στον Αθλητισμό.

Εγώ προσπάθησα αλλά δεν τα κατάφερα, η εξουσία προς το παρόν κερδίζει, ο μεταπτυχιακός φοιτητής ηττήθηκε από τους Υπουργούς κατά κράτος. Τι θα συμβεί όμως αν ένας Έλληνας Βουλευτής μέσα από τη διαδικασία του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου ζητήσει τα στοιχεία; Τι θα συμβεί αν κάποιο πολιτικό κόμμα θεωρήσει μια τέτοια μελέτη απαραίτητη για τον σχεδιασμό του πολιτικού του προγράμματος ενόψει των επόμενων εκλογών;

Ευτυχώς ή δυστυχώς δεν έχω σχέσεις με κόμματα και Βουλευτές, ούτε θεωρώ ηθικό να παρακαλέσω κάποιο μέλος του Κοινοβουλίου να με εξυπηρετήσει. Γι’ αυτό αποφάσισα να παρουσιάσω δημόσια το πρόβλημα. Aν κάποιος Βουλευτής (εκτός των ναζί) θεωρεί χρήσιμη τη συγκεκριμένη εργασία και αν πιστεύει ότι ως φοιτητής αλλά και ως πολίτης δικαιούμαι πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News