Μετά τον λιγνίτη, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, ποια θα είναι η κινητήρια δύναμη της οικονομίας και της κοινωνίας; Ποια στοιχεία θα συνθέτουν το ενεργειακό τοπίο του εγγύς μέλλοντος; Πώς θα καλυφθούν οι διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες στην παραγωγή και στην κατανάλωση; Με τους στόχους που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ενωση περί «ουδετερότητας άνθρακα» μέχρι το 2050 (η «ουδετερότητα» σημαίνει ισορροπία μεταξύ εκπομπών και απορρόφησης), το ερώτημα χρήζει απαντήσεων από ειδικούς.

Το διευθυντικό στέλεχος του δημοσίου συμφέροντος γαλλικού ενεργειακού κολοσσού EDF, ο Ζαν-Μπερνάρ Λεβί (φωτογραφία), κατέθεσε τις δικές του ιδέες μέσω συνέντευξης στο Μέσο Il Sole 24 Ore, ιδιοκτησίας του ιταλικού ΣΕΒ, το οποίο ασχολείται με θέματα μπίζνες φυσικά.

Είναι εύκολο να μιλάμε για «μηδενικές εκπομπές». Εφ’ όσον το κάνουμε όμως, οφείλουμε και να αναζητούμε τις εναλλακτικές λύσεις, υπολογίζοντας ότι δεν πρέπει να διαταραχθούν οι παραγωγικές ισορροπίες, ούτε το επίπεδο διαβίωσης των ανθρώπων και η ασφάλεια των κοινωνιών. Οι Ιταλοί ρώτησαν τον έμπειρο στην παραγωγή ενέργειας από πυρηνικούς αντιδραστήρες μάνατζερ και έλαβαν μάλλον προβλέψιμες απαντήσεις.

Οπως ήταν φυσικό, ο Λεβί υπερασπίστηκε την πυρηνική ενέργεια, και τόνισε ότι μπορεί να γίνει αυτή το σκαλοπάτι για την ασφαλή μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στις ηπιότερες ή και ήπιες μορφές ηλεκτροπαραγωγής.

Η ενεργειακή μετάβαση αφορά το χρονικό διάστημα μέχρι το 2050, συνεπώς μιλάμε για μία πορεία 30 ετών από σήμερα. Για να επιτύχουμε την κάθαρση από άνθρακα, πρέπει να κάνουμε ριζικές αλλαγές, είπε ο Λεβί. Πρέπει να είμαστε πιο συντηρητικοί στην κατανάλωση ενέργειας, ιδιαίτερα στα συστήματα θέρμανσης, όπως και στη βιομηχανία και στις μεταφορές. Πρέπει να επενδύσουμε στην παραγωγή ενέργειας χαμηλών εκπομπών ρύπων.

«Πιστεύω ότι η ηλεκτρική ενέργεια θα είναι εφικτό να παράγεται με πολλούς τρόπους. Για εμάς στο EDF, το σωστό μείγμα ενέργειας θα αποτελείται από τις ανανεώσιμες πηγές, οι οποίες θεωρητικώς έχουν τη δυνατότητα της παραγωγής επ’ άπειρον, αλλά και από την πυρηνική ενέργεια. Θα υπάρξει, δηλαδή, ενεργειακή ευελιξία όσον αφορά τις πηγές με χαμηλή εκπομπή ρύπων άνθρακα» μίλησε ξεκάθαρα ο Λεβί.

Η Γαλλία, βέβαια, είναι μία σχεδόν εξ ολοκλήρου ηλεκτροδοτούμενη από πυρηνική ενέργεια χώρα. Αυτό δεν ισχύει για τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη. Για τους Ιταλούς εν προκειμένω, ή και για εμάς τους Ελληνες, η προνομιακή πηγή για την ενεργειακή μετάβαση θα είναι το φυσικό αέριο, λιγότερο ρυπογόνο αν συγκριθεί με το πετρέλαιο και τον άνθρακα. Ο Λεβί, ωστόσο, θύμισε σε όλους ότι και αυτό είναι ορυκτό καύσιμο: «Το φυσικό αέριο δεν είναι συγκρίσιμο με την πυρηνική ενέργεια, τουλάχιστον όσον αφορά τις εκπομπές: το γκάζι παράγει 200-250 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα ανά κιλοβατώρα, ενώ ο ρύπος του αντιδραστήρα είναι περίπου 15 γραμμάρια. Πρόκειται για αξιοσημείωτη διαφορά».

Ο γάλλος μάνατζερ υπογράμμισε και το γεγονός ότι η νέα αμερικανική κυβέρνηση, του Τζο Μπάιντεν, μαζί με άλλες κυβερνήσεις σε όλον τον κόσμο, συμμερίζεται τη γαλλική θέση ότι «το άτομο», η πυρηνική ενέργεια δηλαδή, είναι βασικό στοιχείο της μετάβασης. Από εκεί και πέρα, «κάθε χώρα θα βρει το δικό της μείγμα». Σε ό,τι αφορά το υδρογόνο και από ενεργειακή άποψη πάντα, η εκτίμησή του είναι ότι σήμερα είναι αναποτελεσματικό στοιχείο καθ’ ότι «απαιτεί τεχνολογικά άλματα».

Σε ερωτήσεις των Ιταλών για την εταιρεία του, ο Λεβί απέκλεισε την πώλησή της, ενώ για την οικονομική κατάστασή της δήλωσε ότι το αναπτυξιακό σχέδιο του ομίλου και το χαρτοφυλάκιο των περιουσιακών στοιχείων του «είναι απολύτως ευθυγραμμισμένο με τις στρατηγικές για την ενεργειακή μετάβαση». Η ψηφιακή τεχνολογία, είπε, είναι βασικό μέρος της «μηχανής» του ομίλου, κάτι που έχει αλλάξει και το παραδοσιακό μοντέλο της πυραμιδικής ιεράρχησης, φέρνοντας τους υπαλλήλους πιο κοντά στη λήψη των αποφάσεων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News