Ερχονται κάθε μέρα στην παραλία και κάθονται στην τελευταία ξαπλώστρα, την πιο απομακρυσμένη. Είναι προφανές ότι θέλουν να βρεθούν μόνοι, οι δυο τους. Του βάζει αντηλιακό, της χαμογελάει συνέχεια, του ανταποδίδει με τρυφερά αγγίγματα στο πρόσωπο. Μπαίνουν στην θάλασσα πιασμένοι χέρι – χέρι και βγαίνουν με τον ίδιο τρόπο.

Τα βλέμματα ακολουθούν διερευνητικά το θέαμα αυτών των δύο ερωτευμένων. Τα στόματα μοιράζονται την ιστορία τους. Εκείνος ένας εβδομηντάρης χωρισμένος, εκείνη μια εξηντάρα χήρα, γνωρίστηκαν σε κηδεία κοινού γνωστού και αντάλλαξαν τηλέφωνα στο μνημόσυνο των σαράντα ημερών του. «Το δάγκωσαν το παξιμάδι», λένε αστειευόμενοι οι θεατές για το lovestory που μοιάζει να παραβαίνει τους κανόνες του κόσμου τους. Ο έρωτας χρειάζεται να έχει νεανικά χαρακτηριστικά και σφρίγος για να ταιριάξει στο ντεκόρ του.

Πώς γίνεται ο Λίαμ Νίσον να δηλώνει τρελά ερωτευμένος με την Πάμελα Αντερσον; Πώς γίνεται να της πιάνει τρυφερά το χέρι και να χαμογελάνε μέχρι και τα αυτιά της όταν είναι δίπλα του; Το νέο ζευγάρι του Χόλιγουντ δεν μοιάζει με αυτά που συνήθως βλέπεις στα ταμπλόιντ. Μοιάζει όμως με αυτά που βλέπεις δίπλα σου, στις παραλίες, στα καφέ, στις γειτονιές και στις δίπλα πόρτες.

Ενας 72χρονος επί πολλά χρόνια χήρος βρίσκει ξανά τη σπίθα σε μια 58χρονη που από sex symbol εξελίχθηκε σε μια γυναίκα που εμφανίζεται παντού άβαφη και περνάει την καθημερινότητα της ζυμώνοντας ψωμί και φροντίζοντας γλάστρες.

Δεν είναι μόνο η ηλικία ως νούμερο, είναι και η ηλικία ως θέση που οριοθετεί την ερωτική αυτή σύζευξη. Βλέπεις δύο ανθρώπους που δεν απαρνούνται και δεν πολεμούν το αποτύπωμα του χρόνου πάνω τους. Ειδικά εκείνη, σου φαίνεται απίστευτο το πόσο έχει αποδεχτεί τον 58χρονο εαυτό της. Επειδή την είχες ανέκαθεν στο μυαλό σου σαν μια πλαστική κούκλα, μια γυναίκα δέσμια της εικόνας της, η αντίθεση με αυτό που πρεσβεύει τώρα φαίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακή.

Κάπου εδώ ξεπηδάει και ο σεξισμός, φυσικά. Η Πάμελα Αντερσον είναι για πολλούς μια σιτεμένη, αφημένη στις ρυτίδες της ύπαρξη. Μια ξεπεσμένη πρώην καλλονή που την άλωσε ο χρόνος. Δεν κατανοούν πώς την ερωτεύτηκε ο Νίσον. Θα μπορούσε να βρει μια καλύτερη, μια μικρότερη, μια πιο σέξι, μια πιο φρέσκια, όπως θεωρούν ότι αρμόζει σε κάθε άνδρα του διαμετρήματος του. Οσο πιο μεγάλος είναι και όσο πιο πετυχημένος, τόσο μικρότερη παρτενέρ οφείλει να έχει δίπλα του.

Η θέση του σεξιστή δεν είναι βαθιά προσβλητική μόνο για το γυναικείο φύλο, είναι προσβλητική για όλους, άνδρες – γυναίκες. Δεν υπάρχουν συναισθήματα και συνθήκες που ενώνουν τα μονοπάτια των ανθρώπων σε μια δεδομένη στιγμή, στο σεξιστικό σύμπαν ο έρωτας είναι πεζός και μονοδιάστατος. Βασικά, δεν είναι έρωτας. Γιατί ο έρωτας είναι αέρινος, μια σύμπτωση που συμβαίνει στη στρατόσφαιρα των θαυμάτων, όχι συμφωνία ηλικιών και προσόντων.

Η θεώρηση που έχουμε για αυτόν, όμως, με την ημερομηνία ηλικιακής λήξης να τον οριοθετεί, βοηθάει ώστε να συνεχίζουμε να τον αντιμετωπίζουμε πεζά και με ρατσιστικά στερεότυπα. Οι άνθρωποι δεν ερωτεύονται από κάποια ηλικία και μετά, είναι γελοίο να βλέπεις μεσήλικες και ηλικιωμένους να ερωτοτροπούν. Γεροντοέρωτες, λένε κοροϊδευτικά οι περισσότεροι στη θέα ανθρώπων που σμίγουν από συναίσθημα μετά τα πενήντα και εξήντα τους.

Κι όμως, ο έρωτας μπορεί να εμφανιστεί ανά πάσα στιγμή. Και είναι απίθανο το πώς μπορεί να ανθίσει ακόμα και όταν η ζωή μαραίνεται οδεύοντας προς το τέλος της. Δεν έχει τα ίδια χαρακτηριστικά σε κάθε φάση της ζωής και σε κάθε περίσταση, ούτε την ίδια δυναμική, αλλά έχει την ίδια βάση. Και σε διαπερνάει. Σε περιβάλλει με την ίδια αίσθηση, σου παρέχει το τρυφερό του άγγιγμα και σε παρασέρνει στην τροχιά του. Αν θέλεις να του αφεθείς, θα σε πάρει μαζί του όσα χρόνια κι αν γράφει το κοντέρ σου.

Μας προκαλεί αμηχανία να βλέπουμε μεγάλους ανθρώπους ερωτοχτυπημένους; Πρόβλημα μας. Εμείς έχουμε θέμα δυσκοιλιότητας απέναντι σε μια φυσιολογική έκφανση της φύσης μας. Πίσω από τα ταμπού, ωστόσο, βλέπεις και την γλυκιά επιρροή που ασκεί το θέαμα ενός ώριμου έρωτα πάνω στον μέσο, κομπλεξικό θεατή. Πέρα από τα χαχανητά και τις ειρωνείες του, ενδόμυχα χαίρεται στη θέα ζευγαριών όπως η Αντερσον και ο Νίσον. Μπορεί η έξωθεν μαρτυρία του να είναι χλευαστική, αλλά το μέσα του ζεσταίνεται.

Είναι λογικό, η πίστη ότι ο έρωτας μπορεί να γεννηθεί σε κάθε ηλικία σε ανακουφίζει. Είναι υπέροχο να νιώθεις ότι η φωτεινή αναλαμπή που κάνει τη ματαιότητα της ύπαρξης σου λίγο πιο υποφερτή, μπορεί να ανάψει ανά πάσα στιγμή και να σε λούσει, ακόμα κι όταν το κερί σου τρεμοσβήνει. Ακόμα και όταν το σαρκίο αρχίζει να αποσυντίθεται, η ψυχή δύναται να αναγεννηθεί από το τρύπημα του βέλους του φτερωτού θεού που σε έβαλε στο μάτι. Εσένα, που στο κομοδίνο σου έχεις τη θήκη μιας μασέλας και το συρτάρι σου είναι τίγκα στα φάρμακα για την καρδιά.

«Σιγά που η Παμ και ο Λίαμ είναι αληθινό ζευγάρι! Τρικ της σόουμπιζ είναι!», είπε ένας φίλος χαζεύοντας μια φωτογραφία τους. Ας είναι και ψεύτικο ζευγάρι, η επίδραση τους στον πλανήτη είναι ευεργετική.

Αυτοί οι δύο μαζί ήταν κάτι που είχαμε ανάγκη να δούμε, ακόμα κι αν δεν το γνωρίζαμε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News