Ανήκω στη γενιά που ξέρει ποια ήταν η Μαίρη Σκορδά, ο Πρόδρομος και ο Τσάκας. Και που, μια Πρωτοχρονιά, αντί να διασκεδάζει σε κάποιο κλαμπ, στήθηκε στην τηλεόραση να δει τον τελικό του «Big Brother». Ανήκουστο μου φαίνεται τώρα να περνάω την Πρωτοχρονιά μου έτσι, αλλά τότε ήταν αυτονόητο ότι θα δεις τον τελικό, όποια μέρα κι αν έπεφτε, ακόμα και την Ανάσταση.

Το ριάλιτι, σε εκείνη την πρώτη εκδοχή του, είχε εισχωρήσει στην καρδιά του Ελληνα, με αδιαπραγμάτευτη φόρα. Είχε κάνει γκελ στα βαθύτερα ένστικτά του, της αδιακρισίας και της περιέργειας, που αναζητούν χαραμάδες για να παίρνουν μάτι τη ζωή των άλλων. Και αρέσκονται να τους βλέπουν να ερωτοτροπούν και να διαπληκτίζονται, με τον Ανδρέα Μικρούτσικο να παίζει μπάλα βάζοντάς τους φυτίλια. 

Χαμηλού επιπέδου θέαμα, έλεγαν όλοι τότε (παρόλο που το παρακολουθούσαν με ευλάβεια). Πού να ήξεραν ότι εκείνο το θέαμα ήταν ποιότητα σε σχέση με τα θεάματα που θα ακολουθούσαν τα επόμενα χρόνια. Γιατί, στο κάτω-κάτω, τι έβλεπες σε εκείνο το πρώτο «Big Brother»; Μερικά φλερτ και κάτι τσακωμούς, οι οποίοι αφορούσαν ασήμαντα ζητήματα, όπως ποιος δεν καθάρισε τις τρίχες από το μπάνιο και ποιος άφησε τα πιάτα στον νιπτήρα.

Στο παρθενικό «Big Brother», σε καθήλωναν μέχρι και φιλικοί συνασπισμοί. Για την ακρίβεια, γύρω από έναν τέτοιο περιστράφηκε ένα μεγάλο μέρος του παιχνιδιού τότε. Ηταν η φιλία του Πρόδρομου και του Τσάκα, η οποία αναπτύχθηκε μέσα στη βίλα του εγκλεισμού κι έφτασε ως το τέλος, δυνατή και απαστράπτουσα. Μπορεί τώρα Πρόδρομος και Τσάκας να μη λένε ούτε «γεια», αλλά τότε αποτέλεσαν ένα τηλεοπτικό δίδυμο που έδινε ρεσιτάλ φιλικής επικοινωνίας μπροστά στις κάμερες. 

Ηταν η εποχή που μια φιλία μπορούσε να σε κρατήσει σε ένα πρόγραμμα. Και αρκούσε, μαζί με μικροπροστριβές και επιφανειακούς έρωτες, να χαρίσει σε ένα ριάλιτι χρυσή τηλεθέαση. Τώρα, ο τηλεθεατής δεν μασάει από κάτι τέτοια γλυκανάλατα. Θέλει αίμα για να μην αλλάξει κανάλι, θέλει μελλοθάνατους να μπαίνουν στην τηλεοπτική αρένα για να αλληλοσπαραχτούν. Οχι για τα πιάτα στο νιπτήρα, αλλά για κάτι βαθύτερο και πιο προσωπικό. Για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, το φύλο ή την εθνικότητά τους.

Η τρέντι αντιπαράθεση της εποχής περιστρέφεται γύρω από τον ρατσισμό και τον σεξισμό, που διχάζουν την ελληνική κοινωνία. Γύρω από αυτόν τον διχασμό έχει στηθεί και η σκαλέτα του ριάλιτι, ποντάροντας σε ένα καστ διαφορετικών αντιλήψεων περισσότερο, παρά ανθρώπων, που θα φαγωθούν και θα ματώσουν: ομοφοβικοί εναντίον γκέι, εθνικιστές εναντίον μεταναστών, άντρες εναντίον γυναικών, γυμνασμένοι εναντίον αγύμναστων και πάει λέγοντας, σε ένα γαϊτανάκι που, όσο προχωρούν οι μέρες, θα μπλέκεται και θα τεντώνεται επικίνδυνα, ξερνώντας παρωχημένα στερεότυπα και αντιλήψεις στο κοινό που το παρακολουθεί. 

Ηδη μας πήραν τα πρώτα σκάγια. Ενας παίκτης, πρώην αντιδήμαρχος και οπαδός του κόμματος του Κυριάκου Βελόπουλου, δήλωσε ότι «οι μετανάστες είναι εισβολείς στα νησιά μας και στον Εβρο». Ενας άλλος παίκτης, Κρητικός, είπε ότι δεν θέλει να κάνει παρέα με γκέι, γιατί τρίβονται και σαλιαρίζουν. Δυο άλλοι έκαναν αστεία με σχισμές και δίευρα, για έναν γκέι παίκτη από το Μπανγκλαντές, που ροχάλιζε το βράδυ. 

Ενας Θεσσαλονικιός ξεστόμισε τη φράση «στηρίζω τις γυναίκες γιατί είναι το αδύναμο φύλο». Μια δικηγόρος προσπαθούσε να καταλάβει γιατί ο youtuber Θέμης Κανέλλος είναι όπως είναι: μήπως κάποιος από το περιβάλλον του τον επηρέασε, μήπως η μάνα του τον έντυνε με χρώματα που δεν ήταν αγορίστικα;.. Στην κουβέντα μπήκε και ο πρώην αντιδήμαρχος, με διάθεση νουθεσίας προς το αγόρι που μάλλον έχει χάσει τον δρόμο του και θα τον βρει, γιατί πιτσιρικάς είναι ακόμα και παρασύρθηκε από τις μόδες.

Ο Μεγάλος Αδελφός του 2020 πετάει τη χειρότερη εκδοχή μας στα μούτρα μας, χοντροκομμένα και απροκάλυπτα, και κερδίζει από αυτήν κοινό. Λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς. Είναι σκληρό ριάλιτι και όχι εκπομπή πολιτισμού. Το γιατί υπάρχει ένα τέτοιο πρόγραμμα και το βλέπουμε, είναι μια άλλη ιστορία.

ΥΓ. Και στην εποχή του πρώτου «Big Brother» υπήρχαν στερεότυπα, απλώς δεν είχε στηθεί το παιχνίδι πάνω τους. Αν είχε στηθεί, θα άκουγες τον Τσάκα να λέει: «Ενας τρανσέξουαλ, ένας φούστης, ένας Πακιστανός, μία Αλβανίδα, μία Ρουμανίνα, αυτοί όλοι θέλουν να περάσουν το μήνυμα της διαφορετικότητας. Ποιος θα είναι ο αποδέκτης;». Οπως και είπε πριν μερικές μέρες, ερωτώμενος για το ριάλιτι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News