Το έγκλημα στον Πειραιά είναι από αυτά που δεν μπορεί να βάλει ανθρώπου νους. Μέλη του πληρώματος σπρώχνουν στη θάλασσα έναν επιβάτη επειδή άργησε να φτάσει στο λιμάνι. Σηκώνουν τον καταπέλτη, τον βλέπουν να πνίγεται και ξεκινούν κανονικά το ταξίδι τους, σαν να μην τρέχει τίποτα! Ολα αυτά συμβαίνουν στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και αποτυπώνονται σε ερασιτεχνικό βίντεο που τράβηξε ένας ιδιώτης με το κινητό του.

Αν δεν το είχε κάνει, ίσως αναρωτιόμασταν ακόμη πώς έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε ο Αντώνης Καρυώτης. Δεν θα μπορούσε να μας το απαντήσει ούτε το Λιμενικό, που απουσίαζε επιδεικτικά από το λιμάνι την ώρα της αναχώρησης του πλοίου, ούτε η πλοιοκτήτρια εταιρεία, που είδε το πλοίο της να φεύγει ζητώντας… συγγνώμη για την καθυστέρηση.

Οι σινεφίλ ίσως γνωρίζουν την ταινία του Φεντερίκο Φελίνι με τίτλο «Και το πλοίο φεύγει». Στο ξεκίνημα της ταινίας, ένας ιταλός δημοσιογράφος, σε ρόλο αφηγητή, εξηγεί στους θεατές ότι αυτό που θα παρακολουθήσουν είναι το ταξίδι ενός πολυτελούς πλοίου που ξεκινά από τη Νάπολη, γεμάτο από φίλους μιας νεκρής τραγουδίστριας, που έχουν συγκεντρωθεί για να τη θρηνήσουν. Αυτά, όμως, συμβαίνουν στις ταινίες. Στην πραγματική ζωή, στον Πειραιά, το πλοίο έφυγε και ο θρήνος ξεκίνησε με την επιστροφή του…

Είναι πολλά που μας εξοργίζουν σε αυτή την υπόθεση. Πρώτο από όλα, η αποκτήνωση των δραστών αυτού του άγριου εγκλήματος. Μετά, η προφανής έλλειψη στοιχειώδους ναυτικής εκπαίδευσης στα μέλη του πληρώματος. «Ανθρωπος στη θάλασσα» συνεπάγεται την τήρηση συγκεκριμένων κανόνων διάσωσης που θεωρητικά γνωρίζουν όλοι όσοι εργάζονται στη Ναυτιλία.

Το πράγμα γίνεται ακόμη χειρότερο όταν φτάσουμε στις ευθύνες του Λιμενικού. Η απουσία του από το κεντρικό λιμάνι της χώρας κατά τον απόπλου του Blue Star Ferry δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με κανένα τρόπο. Οχι απλώς δεν ήταν εκεί, αλλά δεν ήταν σε θέση, πολλές ώρες αργότερα, να δώσει απάντηση σε αυτονόητα ερωτήματα: πώς και πότε ενημερώθηκε για το γεγονός, γιατί πέρασαν 15 λεπτά για να ανασυρθεί ο Αντώνης και γιατί πέρασαν 40 λεπτά για να δώσει εντολή στο πλοίο να γυρίσει πίσω.

Αυτά που συνέβησαν στο λιμάνι μάς υποχρεώνουν να ξαναδούμε σοβαρά το θέμα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Αν αυτά συμβαίνουν στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και σε μια μεγάλη ναυτιλιακή εταιρεία, η οποία μάλιστα διαφημίζει τα δρομολόγιά της με έναν καπετάνιο που περιμένει αργοπορημένο επιβάτη λέγοντας «τους περιποιούμαστε, τους φροντίζουμε, μας ενώνουν όμορφες στιγμές αλλά και δύσκολες», αναρωτιέται κανείς τι μπορεί να συμβεί αύριο κάπου αλλού.

Οσοι έχουμε ταξιδέψει με πλοίο γνωρίζουμε πολύ καλά ότι λύνουν τους κάβους πριν σηκώσουν τον καταπέλτη, πράγμα που απαγορεύεται. Ξέρουμε επίσης ότι οι άνδρες του Λιμενικού συχνά φεύγουν πριν ξεκινήσει το πλοίο, ενώ θα πρέπει να είναι εκεί και να επιτηρούν μέχρι να ολοκληρωθεί ο απόπλους. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι! Χρειαζόμαστε επαγγελματικές υποδομές, οργάνωση, έλεγχο, σοβαρότητα και αξιοπιστία. Ας μην περιμένουμε το επόμενο τραγικό γεγονός για να κάνουμε αυτά που πρέπει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News