«Βρε τον κακομοίρη!». Έτσι λέω μέσα μου, όταν συναπαντιέμαι με άνθρωπο που την έχει ψωνίσει. Αυτό σκεφτόμουν και προχθές ενώ μελετούσα τα λόγια και το ύφος του στη συζήτηση στη Βουλή, για την ψήφιση του νέου μνημονίου.

Γνώριζε πολύ καλά, ότι τα αρνάκια του θα ψήφιζαν ακριβώς τα αντίθετα απ΄ αυτά που είχαν τάξει στα προβατάκια τους. Κι αντί, ακριβώς εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι «τα λέει», να μιλήσει με ενσυναίσθηση, σοβαρότητα και ήθος και να επιχειρηματολογήσει για τις μετατοπίσεις τους, ώστε να αντιληφθούν και οι έρμοι πολίτες τι συμβαίνει και γιατί… Να, όπως για παράδειγμα: σε μια χώρα που στο όριο του αφορολόγητου, όποιο κι αν διαχρονικά καθορίζεται, πάνε και στήνονται σκανδαλωδώς και περιέργως, όλοι, κρυφολεφτάδες και φτωχοί -σε ποσοστό πάνω από 70%- και όταν μόνο το 4% των φορολογουμένων συνεισφέρει το 80% των εσόδων, πρέπει να αρχίσει μια έντιμη κυβερνητική «εκπαίδευση», ώστε οι πολίτες να αποκτήσουμε συνείδηση «πολίτη» έστω και με ένα ευρώ φόρο. Αν θέλουμε να ευεργετούμαστε με δωρεάν υγεία και παιδεία και όλα «τα αγαθά» που προσφέρει ένα δημοκρατικό, σύγχρονο κράτος ως ανταποδοτικότητα. Αλλά αυτά θέλουν εντιμότητα, μεθοδικότητα, εργατικότητα, όχι κατσαπλιαδισμό και λαϊκισμό του κερατά. Και όπως και να το δεις, είναι θέμα για άλλο κείμενο.

Ο Πρωθυπουργός μας προχθές αποφάσισε να παίξει τον ταυρομάχο, που πετάει βελάκια στον έναν και μόνο ταύρο, που απασχολεί το κόκκινο πανί του. Δηλαδή ασχολήθηκε μόνο με τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Έφτασε να του πει «κύριε Μητσοτάκη, για να το πω λαϊκά όπως ψιθυρίζεται “Δεν το ΄χετε!”». Αξιολογώντας το ταλέντο του πολιτικού, όπως το εννοεί βέβαια ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ. Μα τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον ψήφισαν πολίτες, που είχαν να επιλέξουν και επέλεξαν. Σε αυτούς κάνει τον μάγκα; Παίζει με την κρίση τους, ποιος; Αυτός που έσυρε προβατάκια να ψηφίσουν ΟΧΙ και μετά τους έπαιξε έναν σκοπό με την ποιμενική του φλογέρα και τους έβαλε να κοιμηθούν και να ξυπνήσουν στο μαντρί του ΝΑΙ;

Μα φαντάζεται, ο δυστυχής επηρμένος, ότι ο Μητσοτάκης ψηφίστηκε για «να τα λέει στον Τσίπρα»; Δεν αντιλήφθηκε, ότι χορτάτοι όντες από τύπους «τα λέει» και επαρχιακού «το΄ χει!», μπορούμε ευτυχώς να προχωρήσουμε στην επόμενη εποχή της ανθρωπότητας, ήτοι στην εποχή που σημασία έχει «Τι λέει κάποιος ό,τι δύναται να πράξει και πώς επιχειρηματολογεί επ΄ αυτού, με συγκεκριμένο, αξιόπιστο σχέδιο και ομάδα συνεργατών και όχι με λόγια του αέρα»; Καθώς και αν έχει τα προσόντα να μας εκπροσωπεί στα διεθνή και να μας βγάζει ασπροπρόσωπους υπερασπιζόμενος τις δυνατότητές μας να φιλοξενήσουμε επενδύσεις και να ανταποκριθούμε σε επιχειρηματικές συνεργασίες και προκλήσεις του μέλλοντος.

Αλήθεια, τι κατάφερε αυτός που «Το χει!» Τσίπρας, όταν βρέθηκε μπροστά στον Κλίντον να καλέσει επενδυτές; Πού πήγε η ευφράδεια του λόγου του, πού πήγε το τσαγανό του όταν έχασκε σαν μαθητούδι της συμφοράς; Πώς κατακάθεται ο «τοπικός» αέρας του, μπροστά στη Μέρκελ, στον Σόιμπλε και στη Λαγκάρντ; Και ποιους έχει επιλέξει διαχρονικά, ο «Το χει!», για συνεργάτες; Ξεκινήσαμε με μέντορα του τον Βαρουφάκη, επειδή προφανώς εντυπωσίασε, ο μέγας «Τα λέει!»- τον άλλον «Τα λέει!», αλλά κατέληξε στον Τσακαλώτο, που τα λέει, όπως τα λέει, ώστε μόνο ο ίδιος να καταλαβαίνει τον εαυτό του. Και από κει και πέρα… Λίστα από «Τα λέει!» και «Το΄χουν!»… Ποιόν να πιάσεις, ποιόν ν΄αφήσεις! Τι έχουμε δει και τι ακούσει; Τι Σκουρλέτης και τι Τασία και τι Κουρουμπλής και τι Πολάκης και τι Κατρούγκαλος (με τακουνάκι) και τι Σπίρτζης, τι Ζουράρις, τι Λυδία με κελεμπία και τι Παππάς! Για να μην πιάσω από παλιά… Τι Τζάκρη (για να κατανοεί βιομηχάνους) και τι Σία, τι Ζωή και τι Δρίτσας και τι Μπαλτάς και τι Μάρδας (που ήθελε να κτίσουμε νησί για Θερινό Νταβός). Ομάδα συνεργατών! Αχρείαστοι να ΄ναι, αφού στη βιτρίνα έχουμε Τσίπρα που «Το χει και τα λέει». Αυτή διαχρονικά δεν είναι ομάδα συνεργατών, είναι dream team!

Παρακολουθώντας την προχθεσινή Βουλή αναρωτήθηκα ξανά, αν αξίζει σ΄ αυτή τη μαγευτική χώρα, απόλυτης ομορφιάς και ιστορίας, χώρα σπουδαίων δυνατοτήτων κάθε μήνα του χρόνου, να κρατάει την τύχη της στα χέρια του ένα μαγκάκι και μια ομάδα, που κάνει σαματά στην πλατεία του «χωριού» τους και που όταν κατεβαίνει στην «πρωτεύουσα», τους κόβεται η γλώσσα και η ανάσα.

Οι μέρες μας επιβάλλουν επιτέλους αλήθειες, ηθικό ανάστημα, εξωστρέφεια, κοσμοπολιτισμό, σοβαρότητα. Και πάνω απ΄ όλα, μετρημένα λόγια και σεβασμό, στον βαθιά κακοποιημένο πολίτη, που προσπαθεί να βγάλει πέρα τραγικές προσαρμογές, ενώ κυβερνάται από απροσάρμοστους.

Υ.Γ Οι ψηφοφόροι του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι μαγεμένοι. Αλί και τρισαλί από μαγεμένους! Που κρέμονται από χείλη πολιτικού, που έχει μόνο προσόν, να «Τα λέει!». Και ομάδα συνεργατών, με μόνο προσόν, να παραμυθιάζει και ακολούθως να «φιδιάζει». (Φιδιάζω= σπουδαία έκφραση, κωδικός στρατού, για το «τεμπελιάζω» λουφάζων).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News