Το σπίτι είναι ελαφρώς βομβαρδισμένο, με πλαστικά ποτήρια ολούθε και ψίχουλα στο πάτωμα από τα τυροπιτάκια και τις μπόμπες ζαμπόν-τυρί που είχε ετοιμάσει η μαμά. Η οποία είχε πάρει τον ομμάτιον της, και τον μπαμπά αγκαζέ, και είχαν πάει καταναγκαστικό σινεμά.

Καταναγκαστική, έτσι ονόμαζαν την έξοδο που πήγαιναν για να μας αδειάσουν τη γωνιά, το σπίτι δηλαδή, σ’ εκείνα τα πάρτι της εφηβείας όπου έπαιρνες μικρές τζούρες ενηλικίωσης, έχοντας την ευθύνη του πατρικού σου, το οποίο για λίγες ώρες είχε παραδοθεί σ’ εσένα και τους φίλους σου.

Η ώρα ήταν γύρω στις έντεκα συνήθως, το κέφι είχε ανάψει με τραγούδια των MC Hammer, Ace of Base, Madonna κι άλλα σουξέ των 90s, τα οποία είχες γράψει επιμελώς σε κασέτες, με την ονομασία «Party Hits». Και μετά, ο ερωτευμένος της παρέας που δεν κρατιόταν, έβαζε την άλλη κασέτα, τα «Party Blues». Και ήταν η στιγμή, που το «Listen to your heart», ή το «It must have been love» γέμιζε το σπίτι. Τότε, η φασαρία πολλών ντεσιμπέλ των λυσσασμένων δεκαπεντάχρονων σταματούσε με τη μία, σαν να τους είχε πατήσει κάποιος το off.

Για μερικά δευτερόλεπτα, όσο διαρκούσε το πρώτο κουπλέ, ανταλλάσσονταν διστακτικές ματιές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών. Στο πρώτο ρεφρέν, οι πιο θαρραλέοι είχαν βρει την ντάμα τους, και χόρευαν τα πρώτα μπλουζ της εφηβείας. Εκείνα που σε ποτίζουν με μελωδίες, που τις θυμάσαι πιο έντονα από τα πρόσωπα με τα οποία τις χόρεψες.

Είναι οι μελωδίες που μετά από πολλά χρόνια, γυρνώντας κατάκοπος απ’ τη δουλειά, τις ακούς στο ραδιόφωνο μέσα στο αμάξι και σε διαπερνά, σαν ρεύμα, η αίσθηση του εφηβικού σου εαυτού. Εκείνου που ανήκει σε μια ζωή που δεν μοιάζει πια δική σου, αλλά ενός άλλου προσώπου που είναι σα να έζησε μέσα στο μυαλό σου.

Roxette. Oσοι πέρασαν την εφηβεία τους τη δεκαετία του 1990, τους χόρεψαν στα πάρτι και τους κόλλησαν σε αφίσα πάνω απ’ το κρεβάτι τους. Ερωτεύτηκαν μαζί τους, χώρισαν, έπεσαν στα πατώματα και ερωτεύτηκαν ξανά, μεταξύ σχολείου και φροντιστηρίου, ξένων γλωσσών και εξετάσεων. Και σίγουρα, ένα κομμάτι του εαυτού τους έγινε κομμάτια στην είδηση ότι η γυναίκα του θρυλικού αυτού συγκροτήματος, έφυγε απ’ τη ζωή στα 61 της χρόνια, έπειτα από πολύχρονη μάχη με μια βαριά ασθένεια.

«Ο χρόνος κυλά τόσο γρήγορα. Δεν έχει περάσει τόσο πολύ από τότε που περνούσαμε τις μέρες και τις νύχτες μας σε ένα μικροσκοπικό διαμέρισμα όπου μοιραζόμασταν τα ανέφικτα όνειρά μας. Και τι όνειρο τελικά αυτό που μοιραστήκαμε. Ήταν τιμή που γνώρισα το ταλέντο και τη γενναιοδωρία σου. Όλη μου η αγάπη πάει σ’ εσένα και την οικογένειά σου. Τα πράγματα δεν θα είναι ποτέ τα ίδια πια».

Περ Γκεσλ

Time goes by so quickly. It’s not that long ago we spent days+nights in my tiny apartment sharing impossible dreams. And what a dream we eventually got to share! I’m honoured to have met your talent+generosity. All my love goes to you+your family. Things will never be the same. pic.twitter.com/MQwkjEozl3

— Roxette (@TheRealRoxette) December 10, 2019

ΥΓ. Οι Roxette δημιουργήθηκαν το 1986 απ’ τους Σουηδούς Περ Γκέσλε και Μάρι Φρέντρικσον. Το 1988 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ «Look Sharp», χάρη στο οποίο η φήμη τους εκτοξεύθηκε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Για την ιστορία, ήταν ένας φοιτητής, ο οποίος, επιστρέφοντας απ’ την Ευρώπη στις ΗΠΑ, πήγε σ’ ένα ραδιοφωνικό σταθμό και ζήτησε να παίξουν το άλμπουμ που είχε φέρει μαζί του. Κι αυτή ήταν η αρχή μιας φοβερής μουσικής πορείας, που έφτασε να μετρά πάνω από 50 εκατομμύρια δίσκους, μεγάλες παγκόσμιες περιοδείες και εκατομμύρια θαυμαστές.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News