Υπάρχουν ακούσματα που εντυπώνονται στο συλλογικό DNA. Στον χαρακτήρα και την ταυτότητα μιας ολόκληρης χώρας. Τραγούδια και ερμηνείες που μοιάζουν σα να υπήρχαν πάντοτε και που αποτελούν παρακαταθήκη και κληρονομιά για το πολιτιστικό υπόβαθρο γενεών και γενεών. Η Τζένη Βάνου ευτύχησε να έχει πολλές τέτοιες στιγμές στην πορεία της. «Αν είναι η αγάπη αμαρτία» (μουσική: Μίμης Πλέσσας – στίχοι: Ηλίας Λυμπερόπουλος), «Αγόρι μου» (μουσική: Τόλης Βοσκόπουλος – στίχοι: Μίμης Θειόπουλος), «Χίλιες βραδιές» (μουσική: Μίμης Πλέσσας – στίχοι: Ηλίας Λυμπερόπουλος) και αρκετά ακόμα τραγούδια. Ειδικά αυτά τα τρία, όμως, θα συνεχίσουν τη ρότα τους μέσα στην συλλογική ποιητική μας μνήμη, θέτοντας ψηλά τον πήχη για τους κατοπινούς ερμηνευτές τους.

Για τη φωνή της Τζένης Βάνου έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά. Απαράμιλλη τεχνική και μεγάλη έκταση σε συνδυασμό με ερμηνευτικές αρετές που δεν απαντώνται συχνά σε τραγουδιστές αυτού του ρεπερτορίου. Για εκείνη, ο Μάνος Χατζιδάκις είχε πει: «Mια φωνή έχει γεννηθεί στην Eλλάδα, κι αυτή είναι η Tζένη Bάνου. Όταν λέει ένα τραγούδι στα τρία λεπτά και τελειώνει, είναι ακριβώς όπως ένας μαραθωνοδρόμος που έχει τρέξει 42 χιλιόμετρα. Έχει δώσει τόσο πολύ τον εαυτό της και την ψυχή της, που είναι σαν να έχει τρέξει τα χιλιόμετρα του μαραθωνοδρόμου».

Αν την κρίνουμε με αυστηρά μουσικολογικά κριτήρια, μπορούμε, ακόμα και, να πούμε ότι είχε τις ικανότητες, με αυτή την, πραγματικά σπάνια, φωνή της, να τραγουδήσει πολύ περισσότερα και δυσκολότερα ρεπερτόρια από εκείνα που, τελικά, τραγούδησε. Ωστόσο, ήμασταν τυχεροί που ερμήνευσε αυτά που ερμήνευσε, με τον τρόπο που τα ερμήνευσε και την εποχή που τα ερμήνευσε, χαρίζοντάς μας ξεχωριστές μελωδικές αναμνήσεις. Καλό της ταξίδι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News