Στέκεται απέναντί μου, πίσω από το μικρόφωνο, ψηλός, ευθυτενής και ηλιοκαμένος. Φορά χρυσή βέρα στο δεξί. Η φωνή του μελετημένα χαμηλόφωνη, αυξάνει σε ένταση –και θεατρικότητα- όταν θέλει να τονίσει κάτι ή να δραματοποιήσει μια εμπειρία του. Όταν το κάνει, εύκολα αντιλαμβάνεσαι γιατί δεν έγινε ηθοποιός αλλά σκηνοθέτης. Είναι πολύ μελοδραματικός για τη φορμαλιστική σκηνοθετική φόρμα που ο ίδιος έχει εφεύρει και έχει κάνει σήμα κατατεθέν του καλλιτεχνικού του αποτυπώματος. O Ρόμπερτ Ουίλσον, με αφορμή την ομηρική «Οδύσσεια» που σκηνοθετεί για το Εθνικό Θέατρο και τη συνεπακόλουθη συνέντευξη τύπου που οργάνωσε η κρατική μας σκηνή, έδωσε ένα μικρό σόου αμερικανικών προδιαγραφών:

– ήταν χαλαρός και γλαφυρός (όταν περιέγραφε την υπεροχή του Ομπάμα, ως προς τα ταλέντα και τη γλώσσα του σώματός του, σε σχέση με τον προηγούμενο αντίπαλό του Τζορτζ Μπους Τζούνιορ),
– καυστικός και bitchy (όταν μίλησε για μια τρομερά βαρετή ελληνική παράσταση της «Οδύσσειας» πριν από χρόνια),
– υπερήφανος και με αυτοπεποίθηση (όταν κάλεσε τους Ελληνες θεατές να έρθουν οικογενειακώς, μαζί με τα παιδιά τους να δουν την παράστασή του),
– αναλυτικός (όταν εξήγησε τον τρόπο εργασίας του, δηλαδή ότι αρχικά δουλεύει με τη σιωπή, την κίνηση και το φως και μετά μπαίνει το κείμενο),
– εμμονικός (όταν, για άλλη μια φορά, τόνισε ότι αυτό που τον ενδιαφέρει περισσότερο σε έναν ηθοποιό είναι το πώς στέκεται πάνω στη σκηνή ή πως περπατά, πράγμα που δείχνει τις ισορροπίες του και το «κέντρο» του),
– παραβολικός (όταν μέσα από μια προσωπική του εμπειρία στο βερολινέζικο ζωολογικό κήπο, πέρασε 10’ κοιτάζοντας μια αγέλη λύκων νιώθοντας πως γίνονταν ένα και πως αυτή η εμπειρία είναι και ο στόχος του θεάτρου, συντελεστές και θεατές να γίνονται ένα),
– ευσυγκίνητος (όταν βούρκωσαν τα μάτια του ενθυμούμενος την αδυναμία της Τζέσι Νόρμαν να τραγουδήσει σε μια παράσταση του λόγω της τραγωδίας της 11ης Σεπτεμβρίου),
– μεθοδικά «αφηρημένος» (όταν δεν απάντησε ουσιαστικά καμία από τις ερωτήσεις που του τέθηκαν στη συνέντευξη τύπου αλλά είπε τα δικά του).

Οι αριθμοί πίσω από την «Οδύσσεια»

Ο προϋπολογισμός εξόδων της παραγωγής για το Εθνικό Θέατρο είναι €298.830. Το κόστος των ηθοποιών €288.342. Ήτοι, συνολικό κόστος παραγωγής: €587.172.

Ο προϋπολογισμός εσόδων από εισιτήρια κλπ. υπολογίζεται στα €657.000 και από χορηγίες στα €160.000.

Η συμμετοχή του Piccolo Teatro αφορά στην κατασκευή σκηνικών, φροντιστηρίου, ειδικών εφέ, κοστουμιών, μασκών, περουκών. Το κόστος υπολογίζεται ανεπίσημα από τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Εθνικού Γιάννη Χουβαρδά σε πάνω από €200.000.

Ο Ρόμπερτ Ουίλσον αμείβεται με εφ’ άπαξ αμοιβή, χωρίς καμία συμμετοχή σε ποσοστά ή άλλου είδους αμοιβές, υπογράφοντας τη σύλληψη και τη διασκευή, τη σκηνοθεσία, το σχεδιασμό των σκηνικών και τους φωτισμούς της παράστασης. Η αμοιβή του για όλα τα παραπάνω είναι σημαντικά χαμηλότερη από το άθροισμα των αντίστοιχων αμοιβών αξιόλογων Ελλήνων συντελεστών των ως άνω ειδικοτήτων που έχουν τα τελευταία χρόνια συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο.

Αυτή τη στιγμή, η προπώληση εισιτηρίων έχει μέσο όρο 64% μέχρι το τέλος Νοεμβρίου που έχει ανοίξει το ταμείο και σύντομα θα ανοίξει μέχρι μέσα Ιανουαρίου.

Στο Μιλάνο, όπου θα παιχτεί μετά το Εθνικό η «Οδύσσεια», η προπώληση εισιτηρίων φτάνει αυτή τη στιγμή το 40% ενώ οι Έλληνες ηθοποιοί, όταν θα παίζουν εκεί, θα αμείβονται κανονικά βάσει των 8μηνων συμβολαίων τους και φυσικά θα παίρνουν και τα εκτός έδρας τους.

INFO: ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ (Αγ. Κωνσταντίνου 22-24, τηλ. 2105288170-1, www.n-t.gr): «Οδύσσεια» του Ομήρου σε σκηνοθεσία Robert Wilson. Πρεμιέρα: 26 Οκτωβρίου. Στη συνέχεια η παράσταση θα παρουσιαστεί για 3 εβδομάδες στο Piccolo Theatro της Ρώμης και μετά θα ταξιδέψει και σε άλλες Ευρωπαϊκές πόλεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News