Είναι σκληρή η εποχή που ζούμε. Μεγαλώνουμε και αλληλεπιδρούμε σε μια κοινωνία γεμάτη εντάσεις, αντιπαραθέσεις και πίεση. Κι εσύ αγχώνεσαι για εκατοντάδες πράγματα καθημερινά. Αγχώνεσαι να μάθεις γιατί δεν «πέρασε» η κάρτα σου από το μαγαζί που πηγές χθες, θέλεις να μάθεις γιατί σου ήρθε τόσο υψηλός λογαριασμός στο τηλέφωνο σου, θες να ρωτήσεις αν έχουν μείνει εισιτήρια και σε ποιες θέσεις για την αγαπημένη σου παράσταση. Και καλείς.

Πριν όμως σηκώσεις το τηλέφωνο γεμάτος νεύρα σκέψου πως στην άλλη γραμμή σου μιλάει ένας άνθρωπος. Ναι, ένας άνθρωπος σαν εσένα, σαν τον φίλο σου, σαν την μητέρα σου, σαν το πρώην άνεργο αδερφό σου. Σκέψου πως μιλάς με κάποιον που βρίσκεται εκεί επειδή έχει ανάγκη να εργαστεί. Να εργαστεί για να ζει ο ίδιος καλύτερα και όχι για να κάνει την δίκη σου ζωή δυσκολότερη. Με όλο τον σεβασμό, αλλά δεν τον απασχολεί η δίκη σου ζωή. Έχει και εκείνος τα δια του προβλήματα, τις δικές του σκέψεις.

Πριν ειρωνευτείς την κοπέλα που απάντησε στην κλήση σου, σκέψου. Σκέψου πως μπορεί η κοπέλα αυτή να έχει μάθει λίγο πριν ότι η αδερφή της βρίσκεται σε κάποιο νοσοκομείο. Σκέψου πως σε αυτή την κοπέλα θα έβαζες ένα ποτήρι νερό αν την έβλεπες στην κλινική δίπλα στην αδερφή της μετά την βάρδια της. Και την επόμενη μέρα θα βρισκόταν πάλι στην δουλειά της. Για να την ειρωνευτείς ξανά.

Πριν βάλεις τις φωνές στο νεαρό που σε καλημερίζει σκέψου πως αυτή μπορεί να είναι η πρώτη του μέρα στην δουλειά. Σκέψου πως πάλεψε να βρει αυτή τη δουλειά. Πως είναι φοιτητής και πως δεν έχει την πολυτέλεια να ζει με το χαρτζιλίκι των γονιών του. Δώσε του λίγο χρόνο. Μην βάζεις τις φωνές. Θα μπορούσε να είναι ο κολλητός του γιου σου που μαζεύεστε τις Κυριακές για να δείτε ποδόσφαιρο.

Πριν βρίσεις χυδαία την μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενη που έκανε κάποιο λάθος σκέψου ότι μπορεί να μην έχει κοιμηθεί ολόκληρο το βράδυ γιατί βοηθούσε την κόρη της στην προετοιμασία για τις εξετάσεις της. Σκέψου ότι σηκώθηκε από τα χαράματα για να ετοιμάσει φαγητό και να πάει τα παιδιά της στο σχολείο. Σκέψου ότι θα μπορούσε να είναι η μεγάλη σου αδερφή που μεγαλώνει τα παιδιά της με την βοήθεια της μητέρας σας.

Πριν απειλήσεις τον κύριο που σε ενημερώνει με ειλικρίνεια ότι δεν υπάρχει κάποια άλλη ενέργεια που θα μπορούσε να κάνει για να σε βοηθήσει σκέψου πως κι αυτός κάποτε μπορεί να εργαζόταν κάπου άλλου όντας λιγότερο αγχωμένος αλλά αμειβόμενος καλύτερα. Σκέψου πως εργάζεται για να ζήσει την οικογένεια του. Το ίδιο κι εσύ δεν αντιλέγω. Χρειάζεται όμως να τον απειλήσεις; Χρειάζεται να του μιλήσεις με τέτοιον τρόπο; Σκέψου ότι θα μπορούσε να είναι ο παιδικός σου φίλος που έχεις χρόνια να δεις και αναπολείς αστείες στιγμές μαζί του.

Τα παραδείγματα και οι καταστάσεις είναι άπειρες. Σκοπός δεν είναι να αναφερθούν όλα. Σκοπός είναι να καταλάβεις πως στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου βρίσκεται κάποιος σαν εσένα. Όλα αυτά δεν αναιρούν τον επαγγελματισμό που θα πρέπει να δείξει ο εργαζόμενος ούτε την ευγένεια που δικαιούσαι ως πελάτης να απολαύσεις. Την επόμενη φορά που θα σηκώσεις το τηλέφωνο όμως σκέψου έστω ένα από τα παραπάνω παραδείγματα. Σκέψου ανθρώπινα. Αύριο θα μιλήσεις μαζί μου, μεθαύριο με την «κόρη» σου, στο μέλλον με την «κολλητή» σου. Σκέψου, πριν σηκώσεις το τηλέφωνο.

*O Βασίλης Ρίζος είναι μέλος ομάδας Call Center

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News