Ο Χάρης Δούκας, δήμαρχος Αθηναίων, ευχήθηκε καλή τύχη στην κυβέρνηση για το θέμα του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Η ευχή, προφανώς σε ειρωνικό τόνο, εκφράστηκε μετά τη συνάντηση που είχε με τον Νίκο Δένδια, υπουργό Αμυνας, ο οποίος έχει πλέον την ευθύνη του χώρου –και της καθαριότητάς του. Η κυβέρνηση όντως θα χρειαστεί κάθε τύχη σε αυτό το θέμα, καθώς με τους άτσαλους χειρισμούς της είναι σαν να προσκάλεσε κάθε συλλογικότητα της χώρας να διοργανώσει happening διαμαρτυρίας στο μνημείο, με την πιθανότητα ατυχήματος να αυξάνεται όσο πλησιάζουμε στις επικίνδυνες ημερομηνίες του Νοεμβρίου, του Δεκεμβρίου και φυσικά του Φεβρουαρίου. Αλλά οι ειρωνείες του κ. Δούκα σε ένα ζήτημα που τελικά έχει να κάνει με την καθαριότητα και γενικότερα τη φροντίδα του δημόσιου χώρου στην πόλη του, συνιστούν μια τεράστια περιφρόνηση. Οχι προς την κυβέρνηση, αυτή ας πρόσεχε έτσι όπως τα κατάφερε, αλλά προς όσους ζούμε καθημερινά την Αθήνα τού κ. Δούκα.

Για χάρη της συζήτησης, θα προσπεράσουμε το γεγονός ότι ακόμα και αν θέλει τώρα να διεκδικήσει ρόλο Κωνσταντοπούλου ή Καρυστιανού ως προστάτης του Αγνώστου Στρατιώτη, ο κ. Δούκας όχι μόνο έρχεται αργοπορημένος, αλλά είναι και μάλλον εκτεθειμένος: ήταν, βλέπετε, οι υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων, επί δημαρχίας Δούκα, εκείνες που είχαν σπεύσει να σβήσουν, το ίδιο βράδυ, τα ονόματα των 57 νεκρών των Τεμπών, τα οποία είχαν γραφτεί μπροστά από το μνημείο κατά τη διαδήλωση στην πρώτη επέτειο της τραγωδίας, 28 Φεβρουαρίου 2024· μετά την κατακραυγή στα social media, θα έβγαινε την επομένη ο δήμαρχος και θα έλεγε ότι «μια συγγνώμη δεν είναι αρκετή», θα υποσχόταν ξεχωριστό μνημείο για τα Τέμπη και άλλα συγκινητικά και θα επέτρεπε-επέβαλε το ξαναγράψιμο των ονομάτων. Με έναν τρόπο δηλαδή, ο κ. Δούκας δημιούργησε το όλο ζήτημα –πρώτα αφήνοντας τις υπηρεσίες καθαριότητας να κάνουν τη δουλειά τους (λειτούργησαν με βάση τα προβλεπόμενα ύστερα από κάθε μεγάλη ή μικρή διαδήλωση στο Σύνταγμα) και έπειτα δίνοντάς τους εντολή να μην κάνουν τη δουλειά τους.

Εδώ θα σταθούμε στο γεγονός ότι ο κ. Δούκας έχει το (πολιτικό) θράσος να ξιφουλκεί δήθεν για την καθαριότητα· ο ίδιος, άλλωστε, μετά τα «καλή τύχη» προανήγγειλε και την προσφυγή στα δικαστήρια κατά της πρόθεσης του υπουργείου Αμυνας να αναθέσει τη φροντίδα του μνημείου σε ιδιωτική εταιρεία, όπως επιτρέπει η επίμαχη τροπολογία, καταγγέλλοντας ότι του παίρνουν την αρμοδιότητα!

Δυστυχώς ο κ. Δούκας πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός όταν μπαίνει στην ίδια πρόταση το όνομά του και η λέξη καθαριότητα. Και λέμε «δυστυχώς», διότι επί των ημερών του η Αθήνα έφτασε σε επίπεδα απίστευτης βρώμας.

Πέρα από την υποκρισία –διότι ο καβγάς είναι, φυσικά, για το γκράφιτι με τα ονόματα και όχι για την καθαριότητα, είναι για το πολιτικό όφελος σε μια υπόθεση υπερβολικά προβεβλημένη, όχι για τις αρμοδιότητες–, είναι ειρωνεία και παράλληλα προσβλητικό να κάθεται και να τσακώνεται ο συγκεκριμένος δήμαρχος Αθηναίων για το ποιος θα καθαρίζει το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, όταν λίγα μέτρα πιο πέρα σιχαίνεσαι στην κυριολεξία να περπατήσεις –κι αυτό, αν υποθέσουμε ότι μπορείς να περπατήσεις από τα τραπεζοκαθίσματα που ο Δήμος Αθηναίων έχει αφήσει να κατασπαράξουν κάθε εκατοστό και έννοια δημόσιου ή ελεύθερου χώρου σε αυτήν την αποπνικτική πόλη.

Μια πόλη που δεν έχει υπάρξει πιο βρώμικη. Ακόμα και στα δύσκολα χρόνια του Γιώργου Καμίνη, στην καρδιά της κρίσης, με τη χώρα πτωχευμένη και τον Δήμο Αθηναίων να μην έχει χρήματα και να παλεύει με δυο και τρεις καταστροφικές διαδηλώσεις την ημέρα και αμέτρητους απελπισμένους ανθρώπους να κοιμούνται στους δρόμους, η πόλη δεν ανέδιδε την αποφορά αυτών των ημερών. Ούτε έχει υπάρξει πιο άναρχη, με όποιον θέλει να καταλαμβάνει όποιον χώρο θέλει για να βγάλει χρήματα εις βάρος ημών των υπολοίπων. Μια βόλτα στην οδό Ερμού και πέριξ αυτής αρκεί για να περιγράψει ένα αστικό χάος όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Μια βόλτα στο Ζάππειο, που έχει γίνει ένα τεράστιο πάρκινγκ, επίσης.

Σύμφωνοι, η πόλη δέχεται πια υπερβολικά πολλούς τουρίστες που δημιουργούν μια συνθήκη δύσκολα διαχειρίσιμη. Ομως αυτό δεν ακυρώνει την πρωταρχική ευθύνη του δήμου και του δημάρχου της να έχουν την πόλη στοιχειωδώς καθαρή –όχι μόνο στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, αλλά παντού– και τακτοποιημένη.

Δυστυχώς, ο κ. Δούκας έχει τη φωλιά του λερωμένη. Και επίσης δυστυχώς, εδώ η φράση μπορεί να ισχύει και στην κυριολεξία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News